خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - علی نواصر*: هر سال، با نزدیک شدن به آخرین جمعه ماه مبارک رمضان، قلب‌های میلیون‌ها انسان در سراسر جهان به تپش می‌افتد. این روز، که به نام «روز جهانی قدس» شناخته می‌شود، نمادی است از مقاومت، عدالت‌خواهی و همبستگی با مردمی که زیر بار ظلم و ستم، ایستادگی کرده‌اند.

در ایران، این روز فرصتی است تا بار دیگر صدایمان را به گوش جهانیان برسانیم و نشان دهیم که آرمان آزادی قدس شریف، فقط یک شعار نیست بلکه بخشی از هویت و باور ماست. حضور مردم ایران در راهپیمایی روز قدس، یک وظیفه ملی و دینی و ضرورتی است برای نشان دادن وحدت، عزت و انسان‌دوستی یک ملت بزرگ.

قدس، این قبله‌گاه نخستین مسلمانان، امروز در چنگال یک اشغالگر گرفتار آمده و مردمانش زیر فشار ظلم و تبعیض روزگار می‌گذرانند. آیا می‌توانیم چشم بر این درد ببندیم؟ آیا می‌توانیم صدای فریاد کودکان فلسطینی را که در میان آواره‌ها به دنبال مادرانشان می‌گردند، نشنویم؟ حضور در راهپیمایی روز قدس، پاسخی است به این پرسش‌ها؛ پاسخی که می‌گوید ما هنوز انسانیت را فراموش نکرده‌ایم.

ایران، به‌عنوان کشوری که همواره پرچمدار عدالت‌خواهی و حمایت از مظلومان بوده، نقشی بی‌بدیل در این حرکت عظیم دارد. حضور هر یک از ما در این راهپیمایی، پیامی روشن به جهانیان ارسال می‌کند: ما ملتی هستیم که به ارزش‌های انسانی و دینی خود پایبندیم. این حضور تنها یک تجمع خیابانی نیست بلکه نمایشی از اتحاد و همدلی است که می‌تواند لرزه بر اندام ظالمان بیندازد.

وقتی خیابان‌های شهرهای ایران از اهواز تا روستاهای دورافتاده پر از مردمی می‌شود که برای یک آرمان مشترک فریاد می‌زنند، این صدا مرزها را درمی‌نوردد و به گوش کسانی می‌رسد که شاید گمان می‌کنند جهان، درد فلسطین را فراموش کرده است.

هر گام که در این راهپیمایی برمی‌داریم، گامی است برای یادآوری این حقیقت که قدس، تنها متعلق به فلسطینیان نیست؛ متعلق به همه کسانی است که به آزادی و عدالت ایمان دارند. حضور ما، به جوانان فلسطینی امید می‌دهد که تنها نیستند. به مادران داغ‌دیده نوید می‌دهد که جهان هنوز بیدار است و به دشمنان نشان می‌دهد که این آرمان، با گذشت زمان خاموش نخواهد شد.

ماه مبارک رمضان، زمانی است برای تزکیه نفس، نزدیکی به خدا و تقویت حس همدلی با دیگران. روز قدس، اوج این معنویت است؛ جایی که عبادت ما از مساجد و خانه‌ها به خیابان‌ها کشیده می‌شود.

شاید برخی گمان کنند که روز قدس تنها یک رویداد سیاسی است. اما این روز، فراتر از سیاست، یک رسالت انسانی است. وقتی تصاویر کودکانی را می‌بینیم که در غزه زیر بمباران جان می‌دهند، یا خانواده‌هایی که خانه‌هایشان ویران شده، دیگر نمی‌توانیم این موضوع را صرفاً یک مسئله سیاسی ببینیم. این یک فاجعه انسانی است که قلب هر انسان باوجدانی را به درد می‌آورد. حضور در راهپیمایی روز قدس، نشان‌دهنده این است که ما هنوز به انسانیت خود ایمان داریم؛ که هنوز اشک‌های یک مادر فلسطینی، اشک‌های ما را هم جاری می‌کند.

بیایید در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان، دست در دست هم از هر قشر و سنی در خیابان‌ها حاضر شویم. پیر و جوان، زن و مرد، کارگر و دانشجو، همه با یک صدا فریاد بزنیم: «قدس آزاد باید گردد!» این حضور، نه تنها حمایت از فلسطین، بلکه نمایش قدرت و عزت ملت ایران است. بیایید به جهانیان نشان دهیم که ما ملتی هستیم که در برابر ظلم سکوت نمی‌کنیم؛ ملتی که قلبش برای عدالت می‌تپد و دستش برای یاری مظلوم دراز است.

روز جهانی قدس، فرصتی است تا بار دیگر به خودمان یادآوری کنیم که انسانیت، مرز نمی‌شناسد. حضور در این راهپیمایی، تنها یک انتخاب نیست؛ یک ضرورت است. ضرورتی برای دفاع از مظلوم، برای حفظ عزت ملی و برای زنده نگه داشتن آرمان‌هایی که به ما هویت می‌دهند. پس بیایید در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان با دلی پر از امید و عزمی راسخ به خیابان‌ها بیاییم و فریاد بزنیم که قدس، تنها نخواهد ماند. این صدا، صدای وجدان بیدار ماست؛ صدایی که تا آزادی قدس شریف، خاموش نخواهد شد.

* مدیر خبرگزاری مهر در استان خوزستان