به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ماه رمضان، ماه نزول قرآن و میهمانی خداوند، فرصتی طلایی برای تزکیه نفس و تقرب به درگاه الهی است. در این ماه مبارک، مسلمانان با روزه‌داری، دعا و نیایش و انجام اعمال نیک، به کسب رضایت پروردگار و پالایش روح و روان خود می‌پردازند. فضیلت‌های بی‌شماری برای این ماه ذکر شده است که از جمله آنها می‌توان به آمرزش گناهان، اجابت دعا و افزایش پاداش اعمال نیک اشاره کرد. در میان آداب و رسوم ماه مبارک رمضان، پرهیز از گناه و ارتکاب محرمات، از جایگاهی ویژه برخوردار است.

در روایتی از امیرالمؤمنین علیه السلام آمده است که ایشان از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد بهترین عمل در ماه مبارک رمضان سؤال کردند. حضرت رسول در پاسخ فرمودند: «ای اباالحسن؛ بهترین عمل در این ماه، پرهیز از محرمات الهی (الورع عن محارم الله) است.» این حدیث شریف، اهمیت و جایگاه والای پرهیزکاری در ماه رمضان را به روشنی نشان می‌دهد.

«ورع» به معنای پرهیزکاری و دوری از هر آنچه که موجب خشم و غضب خداوند می‌شود، است. این ویژگی، ریشه در تقوا و ایمان قوی دارد و فرد پرهیزکار همواره سعی می‌کند از هرگونه عمل ناپسند و گناهی دوری کند، حتی اگر آن عمل گناه کوچکی باشد. الورع، فراتر از ترک محرمات صرف است و شامل پرهیز از مشتبهات، یعنی چیزهایی که احتمال گناه داشتن در آنها وجود دارد، نیز می‌شود.

در ماه رمضان، که فرصتی بی‌نظیر برای خودسازی و تقرب به خداوند است، پرهیزکاری از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود. روزه‌دار با ترک غذا و نوشیدن، علاوه بر تقویت اراده و خودکنترلی، زمینه را برای تمرین پرهیز از گناهان دیگر نیز فراهم می‌کند. این کنترل بر خود، به معنای پاکیزگی نفس و نزدیک‌تر شدن به کمال انسانی است.

انتهای‌پیام/