به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بنیاد ایران‌شناسی در سال 1376 با هدف شناسایی و شناساندن تاریخ، فرهنگ و تمدن ایران تأسیس شد. این بنیاد وظایفی همچون ایجاد محیط مناسب برای مطالعه و بهره‌گیری فرهیختگان و دانش‌پژوهان علاقه‌مند به مباحث ایران‌شناسی، سازمان‌دهی و هماهنگ‌کردن پژوهش‌های علمی در زمینه ایران‌شناسی و بالا بردن سطح آگاهی گروه‌های اجتماعی و فرهنگی مردم ایران از پیشینه تاریخی، تمدن و فرهنگ کشور را بر عهده دارد.

بنیاد ایران‌شناسی، به‌عنوان نهادی مهم در عرصه فرهنگی و علمی، در حوزه‌های متعددی فعالیت می‌کند که هر یک به جنبه‌های گوناگون فرهنگ، تاریخ و تمدن ایران می‌پردازند. این بخش‌ها شامل «پژوهش‌های تاریخی» از دوران باستان تا دوره معاصر، «باستان‌شناسی» با تمرکز بر کاوش‌ها و پژوهش‌های میدانی، «زبان‌شناسی و ادبیات» برای مطالعه زبان‌ها، گویش‌ها و ادبیات کلاسیک و معاصر ایران، «فلسفه و اندیشه‌شناسی» به‌منظور بررسی مکاتب فلسفی و تأثیرات آن‌ها بر تمدن جهانی، «مطالعات فرهنگی و هنری» با هدف پژوهش در حوزه‌هایی مانند هنرهای سنتی، موسیقی، معماری و دیگر جنبه‌های فرهنگی ایران، و همچنین «مطالعات منطقه‌ای و بین‌المللی» برای بررسی تأثیرات فرهنگی ایران بر جهان و تعاملات آن با دیگر تمدن‌ها است.

اخیراً انتصاب علی اکبر صالحی، دیپلمات سابق و متخصص فیزیک هسته‌ای، به ریاست بنیاد ایران‌شناسی با واکنش‌های گسترده‌ای از سوی جامعه علمی و فرهنگی کشور مواجه شده است. بسیاری از کارشناسان و متخصصان حوزه‌های مرتبط با ایران‌شناسی این انتصاب را نامتناسب با جایگاه و مأموریت‌های بنیاد ایران‌شناسی دانسته‌اند. انتقاد اصلی این است که ریاست چنین نهادی نیازمند تخصص و تجربه‌ای عمیق در حوزه‌های مرتبط با فرهنگ، تاریخ و تمدن ایران است، در حالی که صالحی فاقد چنین پیشینه‌ای است.

این انتقادات ناظر بر این نکته است که  ریاست بنیاد ایران‌شناسی نیازمند فردی است که علاوه بر تسلط بر حوزه‌های مرتبط با فرهنگ و تاریخ ایران، از توانایی مدیریتی و علمی لازم برای هدایت پژوهش‌های بنیادین برخوردار باشد. چنین فردی باید بتواند میان نهادهای علمی و فرهنگی هماهنگی ایجاد کند و به تقویت هویت ملی از طریق پژوهش‌های عمیق و کاربردی کمک کند.

موفقیت صالحی در این سمت، به توانایی وی در ایجاد تعامل سازنده با متخصصان و پژوهشگران این حوزه‌ها، جذب سرمایه‌گذاری و حمایت‌های مالی برای پروژه‌های تحقیقاتی بنیاد، و همچنین ارتقای جایگاه بنیاد ایران‌شناسی در سطح ملی و بین‌المللی بستگی دارد. پرسش اصلی این است که آیا ایشان می‌تواند با اتکا به شبکه ارتباطی خود، پیوندی میان نخبگان و مراکز علمی و فرهنگی مرتبط با ایران‌شناسی و بنیاد برقرار کند و به‌عنوان مدیری کارآمد، از ظرفیت‌های علمی و پژوهشی گسترده بنیاد برای پاسداشت و معرفی تاریخ، فرهنگ و تمدن غنی ایران به نحو احسن بهره‌برداری کند؟ عملکرد ایشان در پیشبرد اهداف بنیاد، از جمله شناسایی، مستندسازی و معرفی میراث فرهنگی ایران به نسل جدید و جامعه جهانی، مورد انتظار و بررسی خواهد بود.

لازم به ذکر است دکتر علی‌اکبر صالحی، فیزیک‌دان و دیپلمات برجسته ایرانی، متولد سال 1328 در کربلا، دارای مدرک دکترای فیزیک هسته‌ای از دانشگاه ام‌آی‌تی (MIT) آمریکا  است. وی به‌عنوان یکی از چهره‌های کلیدی در برنامه هسته‌ای ایران شناخته می‌شود و سابقه طولانی در مدیریت نهادهای علمی و اجرایی از جمله ریاست سازمان انرژی اتمی ایران و وزارت امور خارجه را در کارنامه خود دارد.

انتهای‌پیام/