به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، این روزها در ترکیه، رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه و رهبر حزب عدالت و توسعه، مداوماً از یک نوید و مژده بزرگ سخن می‌گوید. او با برجسته‌سازی عبارات و مفاهیمی همچون «قرنِ ترکیه» و «ترکیه عاری از ترور» به مردم وعده داده که به حیات گروه تروریستی پ.ک.ک خاتمه داده و ترکیه را به کشوری قدرتمند تبدیل می‌کند. 

نمایندگان کُرد پارلمان ترکیه که در زندان جزیره ایمرالی به دیدار اوجالان رفته‌اند، از قول او اعلام کرده‌اند که با هماهنگی رییس جمهور، یک تیم پزشکی با کلیه تجهیزات موردنیاز به زندان رفته و عمل جراحی آب مروارید چشم راست رهبر پ.ک.ک را انجام داده و به زودی برای چشم چپ او نیز همین اقدام صورت خواهد گرفت.

اما نکته شگرف اینجاست که اردوغان، همزمان با مهربانی و رفتار بشردوستانه با رهبر یک گروه تروریستی، با رقبای سیاسی و مخالفین رسمی خود از درِ جنگ و جدال وارد شده است.

این همان موضوعی است که باعث شده منتقدین اردوغان نیز به این ارزیابی برسند که هدف او از توافق با اوجالان، توجه به مطالبات کردها نیست بلکه راهی برای اعمال فشار بیشتر بر مخالفین و تغییر قانون اساسی به کمک رای نمایندگان کُرد است. چرا که اردوغان و شریک سیاسی او یعنی دولت باغچلی، برای تغییر قانون به سه پنجم آرای پارلمان نیاز دارند و در صورت همراهی کردهای تحت امر اوجالان، قانون اساسی تغییر خواهد کرد و بر اساس قانون جدید، اردوغان در سال 2028 میلادی نیز، مجدداً در انتخابات نامزد خواهد شد.

اردوغان طی روزهای گذشته، علاوه بر اکرم امام اوغلو شهردار استانبول، اوزگور اوزل رهبر حزب جمهووری خلق، احمد داود اوغلو رهبر حزب آینده و علی باباجان را نیز در کانون هدف حملات رسانه‌ای قرار داده است.

احمد تاشگتیرن از تحلیلگران مشهور و محافظه کار، در یک یادداشت تحلیل، به بررسی رفتار اردوغان در برابر اکرم امام اوغلو و سایر مخالفین پرداخته است.

تمام پیشبینی‌ها نشان دهنده این است که امام اوغلو، قدرتمندترین و مهمترین رقیب اردوغان در انتخابات آتی خواهد بود و به همین دلیل، تیم وکلای مدافع اردوغان، به منظور حذف سیاسی و حقوقی او، هر روز دست به اقدام جدیدی می‌زنند.

متن یادداشت تاشگتیرن را با هم مرور می‌کنیم:

صلح با اوجالان، جنگ با امام اوغلو
بگذارید قبل از اشاره به اقدامات اخیر اردوغان، اولاً به شریک سیاسی او یعنی دولت باغچلی بپردازم. یادتان هست، باغچلی در تمام سخنرانی‌های هفتگی خود، با شور و هیجان و خشم، مداوماً در حال دادزدن و تهدید بود.

اما من همیشه حس می‌کردم که آن داد و فریادها، فقط جلوه سیاسی و تبلیغاتی دارد. شنیده بودم که او در روابط خصوصی و دور از چشم دوربین رسانه‌ها، خیلی هم گرم و مهربان و صمیمی است!

این بار، این باغچلی بود که پیشنهاد داد اوجالان در پارلمان و در یک سخنرانی رسمی، انحلال پ.ک.ک را رسماً اعلام کند. من تمام اقدامات این چند هفته اخیر باغچلی را مثبت می‌دانم و او را تحسین می‌کنم. تماس‌های تلفنی او با چند سیاستمدار کُرد از جمله صلاح الدین دمیرتاش، احمد ترک و سزکین تانری کولو، بسیار مفید بود. 

گفته می‌شود حزب عدالت و توسعه و اردوغان نمی‌توانستند بدون همراهی باغچلی، روند مذاکره با اوجالان را مدیریت کنند.

خود او، بزرگترین مخالف مذاکرات صلح در سال 2013 میلادی بود اما حالا پیشنهاد دهنده و سکاندار است! حالا رهبر راست افراطی حزب حرکت ملی گرا، روابط خوبی با سیاستمداران کُرد دارد. ولی نمی‌دانم به زودی درباره اکرم امام اوغلو، چه جملات تند و آتشینی به کار خواهد برد.

این روزها، چندین دادستان در حال کار و تلاش هستند تا بهانه‌ای برای محکومیت شهردار استانبول پیدا کرده و او را با حکم سنگین «ممنوعیت فعالیت حزبی و سیاسی» روبرو کنند تا از گردونه رقابت حذف شود. آنها تاکنون چندین پرونده روی میز گذاشته‌اند و خواهان حبس 25 ساله امام اوغلو هستند. 

واضح است که دولت اردوغان، علیه امام اوغلو و مخالفین، یک «جنگ فرسایشی» تمام عیار به راه انداخته است. دولت اردوغان، تمام ابزارهای سیاسی، تبلیغاتی و قوه قضاییه را برای تضعیف حزب جمهوری خلق، شهرداران این حزب و شخص اکرم امام اوغلو به کار گرفته است.

چرا؟ به خاطر این که آنها در انتخابات شهرداری‌ها در 31 مارس سال 2024 میلادی، توانستند اردوغان و حزب او را شکست دهند و امام اوغلوی محبوب، یک بار دیگر شهردار استانبول شد و نامزد حزب اردوغان را شکست داد.

حالا شهرداری بزرگترین شهرهای ترکیه که 80 درصد جمعیت ترکیه در آنجا زندگی می‌کنند، در اختیار حزب جمهوری خلق است و حزب اردوغان نمی‌تواند با چنین چیزی کنار بیاید.

به ویژه شهر استانبول برای اردوغان بسیار بسیار مهم است و وقتی که هر روز این واقعیت را به یاد می‌آورد که رقیب قدرتمند او، سکان استانبول را در دست دارد، با حسرت و خشم بیشتری به این تابلوی سیاسی می‌نگرد. 

چرا اردوغان از امام اوغلو می‌ترسد؟ چون شبیه خود اوست! خود اردوغان نیز از شهرداری استانبول به قله سیاست رسید و امام اوغلو با سخنرانی‌های جذاب، شکل راه رفتن و محبوبیت اجتماعی‌اش نشان داده که می‌تواند دقیقاً مانند اردوغان، به آن سطح از موفقیت سیاسی و اجتماعی دست پیدا کند. 

هم محبوبیت امام اوغلو، هم موانع قانونی، اردوغان را در شرایط سختی قرار داده است. چرا که او تاکنون سه بار رییس جمهور شده و قاعدتاً بر اساس قانون، حق ندارد دوباره نامزد شود.

ولی باغچلی می‌خواهد هر جوری شده برای رفیق سیاسی خودش راهی پیدا کند. بنابراین خیلی مهم است که سخنرانی‌های آتی باغچلی را ببینیم. او یک دوره بیماری را پشت سر گذاشت و حالا که دوران نقاهت خود را طی کرده، حتماً هر بار که روی صحنه برود، سخنرانی پرشور تندی علیه اکرم امام اوغلو ارائه خواهد داد.

می دانید که اردوغان بچه محله قاسم پاشای استانبول است و عیاران قاسم پاشا، به نزاع و دعواهای جوانمردانه مشهور هستند. به همین خاطر، امام اوغلو هم بارها از اردوغان خواسته به مرام و مسلک عیاران قاسم پاشا وفادار بماند و جوانمردانه بجنگد نه با سوء استفاده از قدرت دادستان‌ها!

برخی از روزنامه نگاران طرفدار اردوغان، پیشنهاد کرده‌اند که جایزه بین المللی صلح نوبل، به دولت باغچلی اهدا شود. چرا که پایان دادن به حیات پ.ک.ک، رهاورد راهی خواهد بود که قدم نخست آن را باغچلی برداشته است. 

من کاری به دنیای خارج و نوبل جهانی ندارم. ولی تصور می‌کنم اگر قرار باشد در داخل ترکیه هم یک جایزه صلح نوبل داشته باشیم، باید آن را به دولت باغچلی اهدا کرد. به شرطی که راه را برای یک رقابت جوانمردانه بین اردوغان و امام اوغلو هموار کند و اجازه ندهد که شهردار استانبول، با اتهامات واهی از سر راه اردوغان، کنار زده شود.

اردوغان نباید به عنوان سیاستمداری که راه رقیب را می‌بندد با شهروندان خداحافظی کند. مردم باید شاهد جشن دموکراتیک رویارویی امام اوغلو و اردوغان در دربی ریاست جمهوری باشند. در هر صورت، معتقدم که هیچ چیزی از این عجیب‌تر نیست که اردوغان به دنبال صلح با اوجالان و جنگ با امام اوغلو باشد.
انتهای پیام/