به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، روز جهانی شنوایی هر ساله در تاریخ 3 مارس برگزار می‌شود تا آگاهی مردم را در مورد روش‌های پیشگیری از ناشنوایی و کم‌شنوایی افزایش داده و مراقبت از گوش و شنوایی را در سراسر جهان ترویج کند.

آستانه شنوایی یک فرد عادی، حداقل 20 دسی بل در هر دو گوش است. اگر فردی قادر به شنیدن صداها نباشد کم‌شنوا محسوب می‌شود.

وجود بیش از 1.5 میلیارد نفر کم‌شنوا در جهان

ناشنوایی و کم‌شنوایی پدیده‌هایی گسترده هستند که در هر منطقه و کشوری وجود دارند. در حال حاضر بیش از 1.5 میلیارد نفر (معادل تقریباً 20 درصد از جمعیت جهانی) با مشکل کم‌شنوایی زندگی می‌کنند؛ از این تعداد، 430 میلیون نفر کم‌شنوایی ناتوان‌کننده دارند.

براساس گزارش سایت سازمان جهانی بهداشت، در سطح جهانی، 34 میلیون کودک دچار ناشنوایی یا کم‌شنوایی هستند که 60 درصد از این موارد به دلایل قابل پیشگیری مربوط می‌شود. همچنین، تقریباً 30 درصد از افراد بالای 60 سال دچار کم‌شنوایی هستند.

آمارها از کم‌شنوایی در ایران

در ایران نیز براساس اعلام محمودیان، رئیس اداره سلامت گوش و شنوایی وزارت بهداشت شیوع کم‌شنوایی نوزادی 3.7 در هر هزار تولد است؛ به این معنا که سالانه بین 3 تا 5 هزار نوزاد با کم‌شنوایی متولد می‌شوند و روزانه 12 تا 15 نوزاد کم‌شنوا در کشور به دنیا می‌آیند. میزان شیوع کم‌شنوایی مادرزادی در استان‌های مختلف متفاوت است؛ در برخی استان‌ها این میزان کمتر از 3.7 در هر هزار تولد است و در برخی دیگر، شیوع آن دو تا سه برابر بیشتر است که علت اصلی آن، ازدواج‌های فامیلی است که ژن کم‌شنوایی را به نسل‌های بعدی منتقل می‌کند.

دلایل بروز کم شنوایی چیست؟

عوامل بروز کم‌شنوایی می‌توانند در دوره‌های مختلف زندگی رخ دهند.

در دوره پیش از تولد، عوامل ژنتیکی شامل کم‌شنوایی ارثی و غیرارثی و عفونت‌های داخل‌رحمی مانند سرخجه و عفونت سیتومگالوویروس بر بروز کم شنوای اثرگذارند.

در دوره زایمان کمبود اکسیژن در هنگام تولد، زردی شدید در دوره نوزادی و وزن کم هنگام تولد می‌تواند به مشکلات شنوایی در جنین‌ها منجر شود.

در دوره کودکی و نوجوانی، عفونت‌های مزمن گوش، جمع شدن مایع در گوش، مننژیت و دیگر عفونت‌ها بر بروز کم‌شنوایی اثرگذار است.

در دوران بزرگسالی و سالمندی نیز بیماری‌های مزمن، سیگار کشیدن، کم‌شنوایی حسی - عصبی مرتبط با افزایش سن، انسداد گوش، ضربه به گوش یا سر، قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، برخی مواد شیمیایی در محیط کار، کمبودهای تغذیه‌ای، عفونت‌های ویروسی و دیگر مشکلات گوش و کم‌شنوایی ژنتیکی با شروع دیرهنگام یا پیشرفت تدریجی می‌تواند باعث بروز کم‌شنوایی شود.

بسیاری از تأثیرات کم‌شنوایی را می‌توان از طریق شناسایی زودهنگام و مداخلات کاهش داد. این مداخلات شامل برنامه‌های آموزشی تخصصی و آموزش زبان اشاره برای کودکان کوچک و خانواده‌های آن‌ها است. فناوری‌های کمکی، از جمله سمعک‌ها، ایمپلنت‌های حلزونی، زیرنویس‌ها و دیگر دستگاه‌ها می‌توانند به افراد با کم‌شنوایی در هر سنی کمک کنند. افراد همچنین می‌توانند از درمان گفتار، توانبخشی شنوایی و دیگر خدمات مرتبط بهره‌مند شوند.

پیش‌بینی ابتلای 2.5 میلیارد نفر به کم‌شنوایی

براساس پیش‌بینی‌ها، تا سال 2050 تقریباً 2.5 میلیارد نفر دچار درجانی از کم شنوایی و حداقل 700 میلیون نفر (یک نفر از هر 10 نفر) دچار کم‌شنوایی ناتوان‌‌کننده خواهند شد.

کم‌شنوایی قابل پیشگیری است؟

پیشگیری از کم‌شنوایی در طول دوره زندگی، از دوره‌های پیش از تولد و زایمان تا دوران سالمندی، ضروری است. در کودکان، تقریباً 60 درصد از کم‌شنوایی‌ها به دلایل قابل پیشگیری مربوط می‌شود که با اجرای تدابیر بهداشت عمومی شامل واکسیناسیون علیه بیماری‌های عفونی عامل کم‌شنوایی، مراقبت مادر و کودک، مشاوره ژنتیک، تشخیص به موقع بیماری‌های شایع گوش می‌توان آن‌ها را کاهش داد.

همچنین در دوران بزرگسالی کاهش مواجهه با صدای بلند، استفاده صحیح از داروها و کاهش مواجهه با صدا و مواد شیمیایی می‌تواند باعث پیشگیری شود. میزان توصیه شده قرار گرفتن در معرض هرگونه صدا، در روز کمتر از 85 دسی‌بل و حداکثر 8 ساعت است.

انتهای پیام/