اعطای جایزه سعدی به خادمان زبان فارسی در هند
اقتصاد ایران: دهمین جشنواره فرهنگی و ادبی سعدی به پاس قدردانی از خادمان زبان و ادب فارسی در هند برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، این مراسم با حضور غلامعلی حداد عادل؛ رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و بنیاد سعدی، فریدالدین فرید عصر؛ رایزن فرهنگی ایران و نماینده بنیاد سعدی در دهلی، قهرمان سلیمانی مدیر مرکز تحقیقات فارسی دهلی نو و نماینده بنیاد سعدی و جمعی از استادان و دانشجویان و علاقه مندان زبان فارسی در دانشگاه ملی اسلامی هند برگزار و از چهار استاد برجسته کشور هند قدردانی شد.
فرید عص در این مراسم در سخنانی گفت: در این دوره برای نخستین بار علاوه بر جایزهای که هر ساله رایزنی فرهنگی به دانشوران هندی میدهد، دو جایزه افزونتر از آنچه در سالهای پیش اهدا میشد، در نظر گرفته شد که شامل اهدای جایزهای با عنوان ”چاپ فهرست نسخههای خطی فارسی در هند“ از سوی مرکز تحقیقات فارسی دهلینو و اهدای جایزه ”شناسایی نسخههای خطی فارسی در هند“ از سوی مرکز بینالمللی میکروفیلم نور است.
وی افزود: پس از ارزیابی نهایی کارنامه علمی شرکتکنندگان، برگزیدگان دهمین دوره جایزه ادبی سعدی در سه حوزه استادان، فهرستنگاران نسخههای خطی و شناسایی نسخههای خطی هند انتخاب شدند و برگزیدگان به شرح ذیل است:
1 ـ سیداختر حسین، استاد زبان فارسی در مرکز مطالعات فارسی و آسیای میانه، دانشگاه جواهر لعل نهرو، دهلینو، هند
2 ـ پروفسور عزیز بانو، استاد گروه فارسی، دانشگاه ملی اردوی مولانا آزاد، حیدرآباد، هند
مرکز تحقیقات فارسی نخستین جایزه خود در حوزه چاپ فهرست نسخههای خطی فارسی در هند را به شریف حسین قاسمی برای فهرستنویسی و چاپ فهرست نسخ خطی و چاپی آثار بیدل تقدیم کرد.
مرکز بینالمللی میکروفیلم نور دهلینو با ارج نهادن به تلاشهای پژوهشگران حوزه زبان فارسی، نخستین جایزه خود را در خصوص شناسایی نسخه های خطی فارسی در هند، به رضوان علی تقدیم کرد.
در راستای پاسداشت خادمان زبان و ادب فارسی جشنواره فرهنگی ادبی با عنوان جایزه سعدی به مناسبت پنجاهمین سالگرد روابط فرهنگی نوین ایران و هند در تاریخ 22 بهمن 1385 برابر با 11 فوریه 2007 در محل خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در دهلینو هند آغاز شد.
با برگزاری اولین دوره، هرچند سال یک بار در مراسمی، از شماری از خادمان زبان و ادب فارسی با اهدای لوح سپاس وهدایایی قدردانی میشود. هدف از اهدای این جایزه، پاسداشت، حرمتگذاری و قدرشناسی از خدمات کسانی است که عمر خود را صرف گسترش زبان و ادب فارسی در هند کردهاند و همچنین تشویق نسل جوان هند به فراگیری این زبان کلاسیک و تلاش در آموختن فرهنگ و ادب فارسی به عنوان یک میراث مشترک و ماندگار ایران و هند از گذشته درخشان دو ملت در حدود هزار سال است.
انتهای پیام/