به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با فرارسیدن ماه مبارک رمضان، بار دیگر فرصتی ناب برای تزکیه نفس و تقرب به درگاه الهی فراهم شده است. این ماه، با روزه‌داری، تلاوت قرآن و شب‌های پر برکت قدر، انسان را به سوی معنویت سوق می‌دهد و دریچه‌ای به رحمت بی‌کران خداوند می‌گشاید.

این فرصتها همچنین به ما یادآوری می‌کند که باید ارتباط خود را با دیگران تقویت کنیم و به نیازمندان کمک کنیم. ماه رمضان فرصتی است برای تفکر در مورد ارزش‌های اخلاقی و انسانی، و به ما آموزش می‌دهد که با همدردی و محبت به هم‌نوعان، زندگی را معنا ببخشیم. با تلاوت آیات قرآن و دعا، می‌توانیم دل‌های خود را نورانی کرده و به دنیای روحانی نزدیک‌تر شویم. همچنین، این ماه فرصتی است برای تجدید عهد با خدای متعال و درک بهتر از مفاهیم ایمان و بندگی، که می‌تواند به تغییر و تحول در زندگی‌مان منجر شود. ما باید از این ایام بهره‌برداری کنیم تا روزهای پر برکت رمضان را به دلی مملو از عشق و خدمت به خلق و خالق، سپری کنیم.

بنابراین درک حضور  ماه رمضان در زندگی ما، توفیق بزرگی است که خداوند به بنده‌اش می‌دهد. امام صادق علیه‌السلام در دعای رؤیت هلال ماه رمضان¹، بر جایگاه ویژه این ماه تأکید می‌کند و می‌فرماید «اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ». این فراز به درک محضریت ماه رمضان اشاره می‌کند و حس حضور پررجا و برجسته الهی را در قلب‌های مؤمنان ایجاد می‌کند. درک این حس حضور، ما را وادار می‌کند تا با توجه بیشتری به عبادات و اعمال نیک خود بپردازیم و از رحمت و مغفرت بی‌پایان خداوند بهره‌مند شویم. با این احساس و درک عمیق‌تر از حضور رمضان در زندگی، می‌توانیم گام‌های مؤثری در مسیر رشد معنوی و نزدیک‌تر شدن به خداوند برداریم.

امام صادق علیه‌السلام در بخش دوم دعا، بر دو حقیقت مهم تأکید می‌کنند: روزه به عنوان یک تکلیف الهی و قرآن به عنوان چراغ هدایتند: «وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَیْنَا صِیَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ هُدًى لِلنَّاسِ». این جمله نشان می‌دهد که ارتباط عمیقی بین روزه و هدایت قرآنی وجود دارد و روزه‌دار در پرتو این هدایت، به بصیرتی ویژه می‌رسد.

در ادامه، امام علیه‌السلام از خداوند طلب یاری برای روزه‌داری می‌کنند: «اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِیَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا». این درخواست نشان می‌دهد که صرف انجام ظاهری روزه کافی نیست، بلکه انسان نیازمند عنایت الهی برای درک حقیقت و برکات روزه است. پذیرش اعمال از سوی خداوند نیز یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های یک مؤمن است.

فراز بعدی دعا، بر مسئله سلامت و امنیت در این ماه تأکید دارد: «وَ سَلِّمْنَا فِیهِ وَ سَلِّمْنَا مِنْهُ». این عبارت دو بُعد مهم دارد؛ یکی اینکه انسان در طول این ماه از آفات جسمی و روحی محفوظ بماند و دیگر آنکه پس از پایان رمضان، از برکات و آثار تربیتی آن محروم نشود.

در پایان دعا، امام صادق علیه‌السلام از خداوند درخواست می‌کنند که این ماه را برای ما آسان و همراه با عافیت قرار دهد: «وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَةٍ». این جمله یادآور آن است که عبادت و بندگی، هرچند سختی‌هایی دارد، اما با لطف و عنایت الهی، انسان می‌تواند این مسیر را با آرامش و موفقیت بپیماید. درخواست از خدای رحمان و رحیم در پایان این دعا، نشان‌دهنده امید به رحمت بی‌پایان او در این ماه مبارک است.

----------------------------
پاورقی:
1. شیخ کلینی در اصول کافی روایتی از امام صادق علیه‌السلام درباره دعای رؤیت هلال ماه رمضان را اینگونه نقل می‌کند:
 «اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَیْنَا صِیَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِیَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْنَا فِیهِ وَ سَلِّمْنَا مِنْهُ وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَةٍ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ.»
پروردگارا؛ اکنون ماه رمضان فرا رسیده است و تو روزه‌داری آن را بر ما واجب کرده‌ای. در این ماه قرآن را نازل کرده‌ای که هدایت برای مردم و نشانه‌های روشنی از هدایت و حق و باطل است. (185 بقره)
 پروردگارا؛ ما را در روزه‌داری این ماه یاری کن و روزه‌امان را از ما بپذیر. در این ماه ما را حفظ کن و ما را از آن مصون بدار و این ماه را با آسانی و سلامتی از جانب خود به ما عطا کن، زیرا تو بر هر چیزی توانا هستی. ای رحمان، ای رحیم.

انتهای‌پیام/