به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،بدغذایی یکی از مشکلات شایع در کودکان است که اخیراً به عنوان یک اختلال شناخته شده و در سطح جهانی بهعنوان بیماری مورد توجه قرار گرفته است. این اختلال میتواند از همان دوران آغاز تغذیه تکمیلی و حتی از ششماهگی آغاز شود و ممکن است تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه پیدا کند.
سمیه فتاحی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، در گفتوگویی با خبرنگار خبرگزاری مهر توضیح داد که بدغذایی دیگر یک رفتار ساده یا عادت اشتباه نیست، بلکه بهعنوان یک اختلال در نظر گرفته میشود و برای درمان آن شناخت دقیق علت ضروری است.
این متخصص تغذیه اظهار داشت که برخی از کودکان به دلیل تجربههای ناخوشایند از غذا خوردن، به اختلال ترس از غذا (Fear of Feeding) مبتلا میشوند. همچنین، برخی از کودکان بهخاطر اشتهای ضعیف یا عدم فرصت کافی برای تغذیه مستقل، علاقه خود به غذا خوردن را از دست میدهند.
وی همچنین به حساسیتهای شدید برخی کودکان نسبت به بو، بافت یا طعم غذاها اشاره کرد و گفت که این حساسیتها میتوانند باعث اجتناب از برخی غذاها مانند گوشت یا میوهها شوند. در این موارد، تغییر نگرش کودک نسبت به غذاها و کاهش حساسیتهایش ضروری است.
راهکارهای مؤثر برای بهبود بدغذایی:
فتاحی در ادامه راهکارهای سادهای برای بهبود این مشکل معرفی کرد. به گفته او، تنظیم برنامه زمانی تغذیه، افزایش دفعات مواجهه کودک با انواع مواد غذایی، گفتگو درباره غذاها با توجه به سن کودک و استفاده از بازیهای آموزشی میتواند به کاهش بدغذایی کمک کند. برای مثال، کودک میتواند در فرآیند آمادهسازی غذا مشارکت داشته باشد و با بافت، بو و طعم غذا آشنا شود.
وی افزود که استفاده از کتابها و شعرهای مربوط به غذاها میتواند به کاهش حساسیتهای کودک نسبت به برخی غذاها کمک کند و باعث ایجاد یک ارتباط مثبت با غذا خوردن شود.
تشویقهای مؤثر:
این متخصص تغذیه همچنین تأکید کرد که روشهای تشویقی باید با دقت انجام شود. تحسین کلامی، بغل کردن و بوسیدن کودک پس از مصرف غذا از روشهای مؤثر هستند، اما استفاده از پاداشهای موقتی مانند خرید خوراکیهای خاص ممکن است تأثیر منفی بگذارد و باعث افزایش تمایل کودک به خوراکیهای ناسالم شود.
درمانهای تخصصی برای بدغذایی شدید:
فتاحی در پایان اشاره کرد که در صورتی که این روشها به بهبود وضعیت کودک کمک نکرد، ارجاع به متخصصان کاردرمانی و گفتار درمانی ضروری است. این متخصصان با استفاده از تمرینات حسی و روانشناختی میتوانند به کاهش حساسیتهای کودک نسبت به غذا کمک کنند و او را به تغذیه سالم و لذتبخشتر هدایت کنند.
در نهایت، توجه به بدغذایی کودکان و شناسایی سریع علت آن میتواند نقش مهمی در ارتقای سلامت تغذیهای کودک و پیشگیری از مشکلات بلندمدت در این زمینه داشته باشد.