برترین‌ها: این روزها که هوش مصنوعی روز به روز باکیفیت‌تر عمل می‌کند، هوش مصنوعی Kling یک مدل جدید برای تبدیل ایده‌‌های متنی یا تصویری به ویدیو است که قادر به تولید ویدیوهایی تا دو دقیقه با نرخ فریم 30 در ثانیه با کیفیت بصری بالا است. در همین رابطه کاربری به نام "ستاره" از این ابزار استفاده کرده و برای بازتولید پشت صحنه برخی از آثار مشهور سینمایی قبل از انقلاب تلاش کرده. تماشای حال و هوای کارگردانان شناخته‌شده، عوامل تولید و بازیگرانی نظیر فردین، وثوقی و شکیبایی احتمالا حالتان را بهتر می‌کند. در ادامه با تمشای این تصاویر همراه ما باشید.

قیصر؛ کیمیایی و بهروز

قیصر مهمترین و شاید بهترین اثر کیمیایی باشد. فیلمی که با ساده‌ترین میزانسن‌ها ساخه شده و البته به نوعی موج نوی سینمای ایران را رقم زد. در این قاب، بهروز شنونده کیمیایی‌ست و اکبر معززی (دستیار کارگردان) آن عقب‌تر ایستاده و مشغول نُت‌برداری‌ست. 

گاو؛ نخستین شاهکار مهرجویی

ساخت فیلم گاو، نام داریوش مهرجویی را در کنار فیلمسازان صاحب سبک دنیا مثل آکیروکوروساوا آورد. فیلمی که هم‌دوره قیصر کیمیایی‌ست و همیشه وقتی صحبت از موج نو می‌شود، اسمشان کنار یکدیگر می‌آید. این قاب متحرک از پشت صحنه گاو هم خیلی عجیب بنظر می‌رسد. قابی که روایتگر حال و هوای ساخت اثر کالت مهرجویی‌ست.

سلطان قلب‌ها؛ فردین و لیلا

سال ۴۷ است. فردین مشغول سلطان قلب‌هایی‌ست که از قضا خودش کارگردانی می‌کند و مقابلش لیلای ۱۰ساله ایستاده. دخترکی که نمی‌داند قرار است تا کمتر از یک دهه دیگر به رنگارنگ برود و در پرستوهای عاشقِ بهمن زرین‌پور ایفای نقش کند. در آن لحظه کسی از یک دهه بعدش باخبر نبود.

بهرام بیضایی در پشت صحنه «کلاغ»

در کلاغِ بیضایی، ماجرای گم شدن یک دختر، شخصیت‌ها را به حرکت وا داشته و درام را پیش می‌برد. اما درباره این قاب از پشت صحنه کلاغ؛ مهرداد فخیمی و بیضاییّ خندان کنار هم ایستادند. تصیری از سال ۵۶. احتمالا بیضایی نمی‌داند که این آخرین همکاری‌اش با پروانه معصومی‌‌ست. همانی که نقش اول اغلب آثارش تا سال ۵۷ بود. 

هامون؛ شکیبایی و باز هم مهرجویی

بیست سال پس از گاو، مهرجویی به سراغ خلق دیگر اثر کالت خود، یعنی «هامون» رفت. به قول حمیدرضا صدر: "حمید هامون نماینده روشنفکران پس از انقلاب بود؛ بلاتکلیف، آشفته و فراموش‌شده. نسل باخته‌ای در بازار کار و رانده‌شده از دل خانواده." حالا در این قاب، مهرجویی و شکیبایی را می‌بینیم که احتمالا نمی‌دانند فیلمشان قرار است  سی و چندسال بعد هم کار کند. روح هر دو شاد.