به گزارش خبرگزاری مهر، پیمان عینی اظهار کرد: عوامل عفونی و غیر عفونی متعددی در بروز هپاتیت نقش دارند که ازجمله آن‌ها می‌توان به مصرف برخی داروها، عفونت‌های ویروسی، باکتریایی و قارچی اشاره کرد، این عوامل می‌توانند موجب التهاب کبد شوند و سلامت فرد را به خطر بیندازند.

وی با تأکید بر اهمیت هپاتیت‌های ویروسی تصریح کرد: این نوع از هپاتیت‌ها می‌توانند ماه‌ها، سال‌ها یا حتی تا پایان عمر در بدن بیمار باقی بمانند و در مواردی منجر به هپاتیت مزمن، نارسایی کبد و سرطان سلول‌های کبدی شوند.

عینی در ادامه افزود: هپاتیت‌های نوع A، B و C از شایع‌ترین انواع هپاتیت هستند. درحالی‌که هپاتیت A معمولاً طی مدت کوتاهی بهبود می‌یابد و نگرانی خاصی ایجاد نمی‌کند، اما هپاتیت‌های B و C می‌توانند سال‌ها فرد را درگیر کنند و در نهایت منجر به سیروز کبدی شوند.

راه‌های انتقال و گروه‌های در معرض خطر

وی راه‌های اصلی انتقال هپاتیت B و C را استفاده از سرنگ آلوده در معتادان تزریقی، فرآورده‌های خونی و تماس جنسی محافظت‌نشدن دانست و تصریح کرد: این بیماری‌ها بیشتر در مردان به دلیل شیوع بالاتر اعتیاد تزریقی دیده می‌شود و زنان کمتر از ۲۰ درصد مبتلایان را تشکیل می‌دهند.

این متخصص بیماری‌های عفونی افزود: در بانوان، هپاتیت B و C معمولاً به دلیل انجام خدمات دندان‌پزشکی، دریافت فرآورده‌های خونی و تماس جنسی پرخطر منتقل می‌شود.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان خاطرنشان کرد: بیشترین موارد ابتلاء به هپاتیت B و C در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی رخ می‌دهد، به‌ویژه در میان افرادی که سابقه اعتیاد تزریقی دارند، درصورتی‌که بیماری به‌موقع تشخیص داده نشود، طی سالیان طولانی می‌تواند منجر به نارسایی کبد، سیروز، سرطان کبد و حتی مرگ شود.

عینی تأکید کرد: در مراحل پیشرفته، تنها راه درمان، پیوند کبد است، اما در صورت تشخیص زودهنگام، امکان درمان و جلوگیری از پیشرفت بیماری وجود دارد و خطر مرگ‌ومیر به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌یابد.

نقش استرس و لزوم آزمایش برای افراد در معرض خطر

وی با اشاره به تأثیر استرس و اضطراب در تشدید روند بیماری، یادآور شد: افرادی که در خانواده آن‌ها سابقه ابتلاء به هپاتیت B یا C وجود دارد، باید حتماً برای انجام آزمایش‌های لازم به متخصص مراجعه کنند. تشخیص زودهنگام، می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و شانس درمان را افزایش دهد.