برترین‌ها: در روز های اخیر، پس از قتل امیرمحمد خالقی دانشجوی دانشگاه تهران اصطلاح لباس شخصی ها دوباره بر سر زبان ها افتاد. با شروع اعتراضات دانشجویان نسبت به وضعیت کوی دانشگاه تهران، اخباری از حضور برخی نیروهای لباس شخصی و به تنش کشاندن اعتراضات منتشر شده است؛ نیروهایی که از نامشان پیداست بدون عنوان، هویت و وظیفه رسمی وارد عمل می شوند. 

حسین حسینی، سرپرست دانشگاه تهران که در بین دانشجویان معترض کوی دانشگاه حضور داشته، به نقش لباس شخصی ها در ایجاد تنش در این تجمعات پرداخته و به ایسنا گفته: «نکته‌ای که در شب تجمع دانشجویان افتاد این بود که یکی از افرادی که به عنوان لباس شخصی مطرح می شود، بدون آرم و مشخصه‌ای پشت درب ورودی اصلی قرار گرفتند. همزمان تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران نیز قصد ورود به داخل فضای کوی داشتند که ما اعلام کردیم همه دانشجویان می‌توانند بدون مانعی وارد کوی شوند و هیچ عناصر بیرونی در بین آنها وجود ندارد.»

بنا به توضیح حسینی این فرد «با یک سری وسایل خاص» بوده و اعتراض دانشجویان را به دنبال داشته است. سرپرست دانشگاه تهران ادامه داده که «حتی زد و خوردی بین شخص مورد نظر و یکی از دانشجویان اتفاق افتاد. اما حضور آن فرد در چنین فضای التهابی شرایط را بدتر کرد و موجب شد التهاب آن تجمع افزایش یابد و متاسفانه خود این موضوع به یک مسئله جدیدی تبدیل شد.»

 حسینی در فیلمی که چند روز پیش از تجمع دانشجویان با حضور او منتشر شده بود، نیز به نقش لباس‌شخصی‌ها در بروز بحران کوی دانشگاه در ۱۸ تیر سال ۷۸ اشاره کرده بود.  

کیهان از لباس شخصی‌ها دفاع کرد

با این حال لباس شخصی‌ها مدافعانی هم دارند. این مدافعان نیز خود از جمله مدعیان انقلابی‌گری‌اند. عصر ایران در یادداشتی به دفاع ها از لباس شخصی‌ها واکنش نشان داده و نوشته: نکته عجیبی که بعد از وارد شدن لباس‌شخصی‌ها در فضای سیاسی کشور مشاهده می‌شود دفاع افراد انقلابی از آن‌ها است. این یادداشت در ادامه می گوید: مواد ۲۸ و ۲۹ آیین دادرسی مدنی، انواع ضابطان قضایی را تعریف کرده است که مأموران نیروی انتظامی، وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه و نیروی مقاومت بسیج جزوشان هستند. این یعنی قانونگذار با تعریف شأن حاکمیتی برای افرادی که مسئولیت مواجهه با جرم (تازه اگر جرمی اتفاق افتاده باشد!) را دارند سایر افراد را از دخالت در کار تخصصی آن‌ها منع کرده است.

یکی از تلاش ها برای تبرئه و دفاع از لباس شخصی ها مطلب روز گذشته روزنامه کیهان است که به زعم خود با ادبیات طنز اما توهین آمیزی به این مقوله واکنش نشان داده است: «مسئله «لباس شخصی‌ها»! چیست که برخی کانال‌های غربگدا و سایت‌های ضد انقلاب مطرح کرده‌اند!؟ منظورشان این است که چرا قاتل لباس شخصی داشته است!؟ مگر خودشان لباس شخصی ندارند!؟ پس چی!؟ گفتم: ‌ای عوام! خودشان هم نمی‌دانند چه می‌گویند! از قدیم و ندیم گفته‌اند «قافیه که تنگ آید/ شاعر به جفنگ آید!»

چنین ادبیات مدافعانه که البته با لحن فرافکنانه نوشته شده، علاوه بر آن‌که نشان می‌دهد لباس شخصی ها از چه پایگاهی تغذیه می شوند، حاکی از آن است که حتی مدافعان زیر بار مسئولیت لباس شخصی ها نمی روند و برای همین است که آنها تلاش می کنند معنای کلی لباس شخصی را برجسته کنند یا یک جریان سیاسی که فعالیت سیاسی را از نوع خیابانی آن دنبال می کند.  

گروه های فشار تا کی عرض اندام می‌کنند؟

خبرآنلاین می‌نویسد: گروه های فشار فعالان سیاسی داخل خیابان اند؛ بافت شان سنتی است و اگر سازماندهی هایشان هیاتی وار است. نداشتن هویت رسمی و شناسنامه ای این امکان را برای اعضایشان فراهم می کند که یک روز به عنوان لباس شخصی و روز دیگر کفن پوش به خیابان بروند.

این سه با وجود آنکه به نام دین، ارزش ها، انقلاب و امنیت به میدان می آیند و ادعای تقرب سیاسی به نظام دارند، عملا خود را فرای قانون معرفی کرده اند؛ هیچ دستگاهی هم تا کنون مسئولیت عملکرد هزینه‌زای آن‌ها را گردن نگرفته است. اما سوال آنجاست اقدامات هزینه‌زای آنها برای میلیون ها نفر تا کی قرار است ادامه داشته باشد؟

کاربران چه گفتند؟

لیلا نوشت: وقتی "لباس‌شخصی" بودن شغل بشه، غیرت اولین چیزیه که باید فراموش بشه. یه مشت آدمی که مشخص نیست تبارشون چیه هر از چندگاهی فقط بلدن به مردم حمله کنن!

حسین: تا جایی که ما دیدیم لباس شخصی ها فقط بلدن توی یک تجمع برای قتل یک دانشجو بریزن روی سر ملت کتک بزنن. امنیت چی رو دقیقا تامین میکنن؟

سینا: درست یک سال پیش، وزیر کشور با صراحت گفته بود که چیزی به اسم لباس شخصی در نیروهای انتظامی نداریم و همه نیروها باید با لباس رسمی و مشخص در اماکن مستقر باشند. متوجه این عزیزان حاضر در صحنه فعلی نمیشم!

و حمید: لباس شخصی‌ها باید برای همیشه از ورود به تجمعات سیاسی و برخورد فیزیکی منع شوند. مثل همه جای دنیا اگر قرار است مواجهه‌ای با مردم صورت بگیرد، این کار باید توسط نیروهای انتظامی یونیفرم پوش، با اسم و مشخصات مندرج بر روی سینه انجام شود.