به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، مجید راستی؛ نویسنده کودک و نوجوان، امروز در نشست جشنواره ملی طعم کتاب گفت: خوشحالم از اینکه این باور شکل می‌گیرد که انسان از بچگی انسان است و موجود اسباب‌بازی‌مانند برای بزرگترها نیست. کودک در مراحل مختلف زندگی به رشد واقعی می‌رسد تا وقتی بزرگ شد، وابسته نباشد، ترسو نباشد، شجاع باشد و تخیل کند.

وی افزود: واقعاً تخیل در دنیای کودکان با معنا است. تفاوت بزرگترها با کودکان این است که ما واقعیت را باور می‌کنیم، اما برای کودکان دنیای تخیلی واقعی است. افرادی که برای بچه‌ها کار می‌کنند، باید این باور برایشان به وجود بیاید که دو دنیای واقعی وجود دارد: یکی برای کودکان و دیگری برای بزرگترها.

تربیت معلمان مهمتر از کودکان

راستی ادامه داد: بزرگترها باید به کودکی به معنای اصیلش برگردند. به اعتقاد من، یکی از بزرگترین قدم‌ها در این راه، تربیت مربی‌هاست. حتی بیشتر از اینکه بچه‌ها مورد توجه قرار بگیرند، اگر مربی‌ها توانایی واقعی داشته باشند، به راحتی می‌توانند بچه‌ها را کشف کنند. تربیت معلمان در وهله اول بسیار مهم است و پس از آن، پرداختن به بچه‌ها اهمیت دارد.

این نویسنده کودک و نوجوان متذکر شد: همیشه گفته‌ایم که کودکان پادشاه زندگی انسان‌ها هستند و جایگاهشان باید حفظ شود. پادشاه باید به چیزهایی برسد و توانایی‌هایش را تقویت کند. اگر بچگی را زود از آنها نگیریم و بگذاریم به طور طبیعی در این دنیا سیر کنند، بهترین شکل رشد را تجربه خواهند کرد.

راستی در ادامه بیان کرد: ادبیات، شعر، بازی و هر آنچه که باعث شادی کودکان می‌شود، قابلیت‌هایی دارند که به اسم‌های مختلف در ادبیات، بازی، نمایش و طنز وجود دارد. هر قدر دنیای تخیل برای کودک واقعی‌تر باشد، او بیشتر با آن ارتباط برقرار می‌کند.

وی تأکید کرد: بنابراین، باور به دنیای بچه‌ها به عنوان سرمایه اولیه و استفاده از آن برای ایجاد ارزش برای کودک، یک نیاز است. آموزش به اعتقاد من نباید بیهوده باشد. باید آموزش واقعی، نه یک شکل ساختگی، به بچه‌ها داده شود. در غیر این صورت، شبیه به کارخانه آدم‌سازی می‌شویم و هویت‌ها نابود می‌شوند. تک‌تک بچه‌ها باید با حفظ هویت فردی‌شان رشد کنند.

همچنین مصطفی رحماندوست، شاعر کودکان، در جشنواره ملی طعم کتاب بیان کرد: تنها نقطه امید این برنامه این است که در چند سال پیش، قبل از کرونا، 16 درصد کودکان پیش از دبستان تحت پوشش بودند که اکنون این عدد به 46 درصد رسیده است.

وی افزود: کارها و تجارب گذشته را تجمیع کنید. اقدامات بسیاری در سازمان بهزیستی انجام شده است برای کودکان بالای 4 سال، تعدادی از شاعران و بازی‌سازها مجموعه‌ای نوشته‌اند، اما باید دید چه بلایی سر آن آمده است. تجمیع تجارب کمک می‌کند تا راه بهتری را در پیش بگیرید.

رحماندوست ادامه داد: امیدوارم با تکیه بر آنچه در گذشته اتفاق افتاده، قوی حرکت کنید. خیالتان راحت باشد، چه بخواهید و چه نخواهید، بخش خصوصی کار خود را می‌کند و به دنبال جلب توجه است که خوب هم پیش می‌رود همچنین سازمان‌ها و نهادهایی که اصرار دارند کار خودشان را انجام دهند، ممکن است در کار شما خلل وارد کنند.

پیش دبستانی باید بازی محور باشد

وی تأکید کرد: در پیش‌دبستانی باید بازی‌محور بود. من عرض می‌کنم نه فقط داستان، نه فقط شعر، بلکه هم داستان، هم شعر و هم بازی نیاز است همچنین لازم نیست این فرایند معنامحور و پیام‌محور باشد. منظورم این نیست که معنی و معنویت در آثار نباشد، اما تاکید بیش از حد بر این موضوع از سوی کسانی که بچه‌ها را نمی‌شناسند، کار را به شدت خراب می‌کند و کرده است.

رحماندوست با اشاره به آسیب‌های آموزش و پرورش گفت: به همین دلیل است که می‌بینیم عده زیادی از کسانی که باید تحت پوشش آموزش و پرورش باشند، نیستند. بزرگترین آسیبی که آموزش و پرورش به پیش‌دبستانی زده است، معنامحوری و سیاست‌محوری است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: بازی، شعر، نمایش و داستان باید هم‌عرض هم باشند و برای شادی کودکان طراحی شوند. این عناصر باید در کنار هم قرار گیرند تا دنیای کودکانه‌ای سرشار از نشاط و خلاقیت ایجاد شود.

انتهای پیام/