خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - محمد حسین عابدی: چهارشنبه هفته گذشته یعنی هفدهم بهمن ماه ۱۴۰۳ آخرین روزی بود که دانش آموزان استان سمنان بر سر کلاس‌های درس حاضر شدند و حالا در صورتی که هوا مساعد باشد و تعطیلی دیگری رخ ندهد حضور مجدد آنها در کلاس‌های درس روز شنبه بیست و هفتم بهمن ماه خواهد بود یعنی ۱۰ روز است که دانش آموزان استان بر سر کلاس‌های درس حاضر نشده‌اند!

در این مدت ادارات استان سمنان نیز از شنبه تا چهارشنبه به جز روز ۲۲ بهمن که در واقع تعطیل رسمی است، تعطیل بودند و به مردم خدمات ندادند! اما به موضوع آموزش و پرورش بازگردیم. موضوعی که این روزها در فضای مجازی به خصوص بیش از گذشته درباره آن بحث می‌شود زیرساخت‌های مدارس غیرحضوری است.

۱۰ روز تعطیلی آموزش حضوری!

موضوعی که از زمان کرونا وارد ادبیات رایج آموزش و پرورش کشورمان شد و کم کم جای خود را بازکرد اما حالا ده روز تعطیلی وسط فصل آن هم به دلیل سرما و ناترازی انرژی بدون زیرساخت مدارس غیر حضوری کمی عجیب به نظر می‌رسد و این سوال را متبادر می‌کند که اگر زیرساخت‌ها مهیا است چرا از آن بهره‌گیری نمی‌شود اگر مهیا نیست چرا میلیاردها تومان هزینه برای زیرساختی مانند شاد در کشورمان صورت گرفت.

ماجرا وقتی عجیب‌تر شد که قاسم شریفی مدیرکل آموزش و پرورش استان سمنان در ویدئویی که در صفحه رسمی آموزش و پرورش استان در پلتفرم ایتا بارگذاری شد به نامناسب بودن زیرساخت‌های آموزش غیرحضوری در مجموعه آموزش و پرورش استان سمنان اذعان کرد و اعلام داشت که مدارس استان حتی به صورت غیرحضوری هم تعطیل هستند.

شریفی در این ویدئو اعلام کرد: با توجه به مصوبه کارگروه صرفه‌جویی مصرف انرژی مبنی بر تعطیلی مراکز و واحدهای اداری و با عنایت به اینکه بستر فضای مجازی یعنی بستر شاد برای برگزاری کلاس‌های غیرحضوری مناسب نیست و بسیاری از همکاران ما و دانش آموزان و اولیا در روزهای گذشته که کلاس‌های مجازی برگزار شده، گلایه مند بودند و آماده نبودن بستر برای برگزاری دوره‌های آموزشی طبق هماهنگی با وزارت آموزش و پرورش و استانداری سمنان آموزش غیرحضوری هم تعطیل اعلام می‌شود.

اذعان برای نخستین بار

این نخستین بار است که یک مقام عالی آموزش و پرورش بالاخره به ناکارآمدی بستر شاد برای تحصیل دانش آموزان اذعان می‌کند موضوعی که البته به خصوص در دولت قبل تلاش می‌شد که بیان نشود موضوعی که در مدیریت قبلی این اداره کل حتی کمتر درباره آن صحبت هم می‌شد.

قبل از هر چیز ابتدا باید بدانیم که شاد چیست؟ یک کارشناس تکنولوژی‌های آموزشی در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن بیان اینکه بستر شاد در واقع یک برنامه یا همان اپلیکیشن کاربردی برای آموزش غیر حضوری دانش آموزان است که شبیه چت روم‌ها یا اتاق‌های گفتگویی را دارد که یک نفر می‌تواند آن را به عنوان معلم مدیریت و دیگران نیز آن را فرا بگیرند، گفت: در این بستر امکان تبادل فایل‌ها به عنوان درس‌ها و مشق‌ها و … وجود دارد.

زهرا عامری با بیان اینکه شاد در واقع برای دوران کرونا برنامه‌ریزی شد و میلیاردها تومان هم هزینه برای دولت در برداشت، ابراز کرد: شاد از همان ابتدا موافقان و مخالفانی داشت که البته مخالفان هم دلایل محکمی برای مخالفت خود ارائه می‌کردند اما در آن مقطع کرونا واقعاً هیچ راه حل دیگری در برابر ماجرا وجود نداشت و اصلاً کار دیگری را نمی‌توانستند مسئولان آموزش و پرورش انجام دهند پس یک توفیق اجباری بود.

عدم رفع مشکلات اپلیکیشن

این کارشناس آموزشی بیان کرد: ماجرا اما اینجا عجیب می‌شود که بعد از دوران کرونا دست کم در بدترین حالت چهار سال کارشناسان این اپلیکیشن فرصت داشتند که مشکلات آن را برطرف کنند اما هر روز که جلو آمدیم این مشکلات بیشتر هم شد امروز بسیاری از خانواده‌ها و دانش آموزان از مشکلات عجیب شاد از جمله احراز هویت گلایه مند هستند این برنامه اصلاً بر روی برخی تلفن‌های همراه اجرا نمی‌شود که مردم را کلافه کرده است.

عامری در ادامه صحبت‌های خود با بیان اینکه فراهم نبودن زیرساخت‌ها مشکلات عدیده ای را برای دانش آموزان ما فراهم آورده است، گفت: متأسفانه در بحث فایل‌های ارسالی در شاد هم شاهد هستیم که فایل‌ها یا قابل اجرا نیست و یا اصلاً باز نمی‌شود و اینها دردسرهای عجیب این روزهای شاد هستند که حل نشده است.

نبود زیرساخت

یک معلم که البته مصاحبه را قدری با تردید و سپس با قید تنها نام خانوادگی، پذیرفت در گفتگو با خبرنگار مهر، از تجربه کار با شاد می‌گوید: مشکلات شاد شامل احراز هویت، اجرا نشدن روی تلفن‌های همراه، قطعی و کندی اینترنت و … را اگر کنار بگذاریم شاد ضربه‌ای مهلک بر سواد جامعه دانش آموزان ما وارد کرده است زیرا دانش‌آموز با معلم ارتباط نمی‌گیرد و این ارتباط وقتی شکل نمی‌گیرد دانش‌آموز به چشم بازی به نرم افزار نگاه می‌کند و ضرورتی در آن نمی‌بیند.

احمدی با بیان اینکه ما در کلاس ۲۰ نفرهای ابتدای سال تحصیلی قبل و همین امسال دانش آموزان کلاس سوم و چهارمی داشتیم که خواندن از روی کتاب را هم بلد نبودند و اصلاً مشخص نیست چطور به این پایه رسیده‌اند در صورتی که باید دوباره از کلاس اول درس بخواند و این بلایی است که آموزش غیرحضوری بر سر دانش آموزان ما آورده است، ابراز کرد: کافی است به میانگین تحصیلی یک سال مدارس نگاهی بیاندازید که در بهترین حالت از ۱۲ بالاتر نیست.

وی با بیان اینکه ما دانش آموزانی در پایه‌های سوم و چهارم داریم که حتی یک جمله را نمی‌توانند از رو بخوانند و حتی پاسخ جمع‌های تک رقمی را هم نمی‌دانند، افزود: قطعاً در بخشی از این فرایند خانواده‌ها هم مقصر هستند زیرا وقتی دانش‌آموز در خانه است مدرسه کنترلی روی آن ندارد و این خانواده است که باید شرایط کنترلی را برای فرزندشان ایجاد کند اما این‌طور نیست و شاد به عنوان یک بستر شادی و شوخی بهره‌گیری شده است.

افت عجیب تحصیلی

موضوعی که این معلم اشاره می‌کند در اخبار موثق هم تائید شده بود تا جایی که رسانه‌ها هفتم مهرماه امسال نوشتند «مجموع نمرات دانش‌آموزان در امتحانات نهایی خرداد امسال به ۱۰.۹۸ رسید» و همچنین «در امتحانات نهایی خرداد ۱۴۰۳ در مجموع نمرات پایه دهم در سه رشته ریاضی، تجربی و انسانی ۱۱.۵۹، پایه یازدهم ۱۰.۶۲ و پایه دوازدهم ۱۰.۹۸ است در رشته علوم تجربی میانگین نمرات در خرداد ۱۴۰۳ از ۱۱.۲۳ به ۱۲ رسید. در رشته علوم ریاضی میانگین نمرات از ۱۰.۷۹ به ۱۱.۸۲ و در رشته انسانی از ۸.۷۵ به ۹.۱۳ رسید و در مجموع نمرات دانش‌آموزان از ۱۰.۲۶ به ۱۰.۹۸ رسیده است»

این سونامی بی سوادی است که جامعه ما درگیر آن شده است یک مشاور تحصیلی که خود بازنشسته آموزش و پرورش نیز محسوب می‌شود در گفتگو با خبرنگار مهر، می‌گوید: خود آموزش و پرورش هم می‌داند که بستر شاد یک نوع جبر و تحمیل بود وگرنه بزرگترین چالش آن کیفیت پایین آموزشی است زیرا آموزش راه دور مانند هر پدیده دیگر یک فرایند پذیرش، فرهنگ سازی، آموزش هم خانواده‌ها و هم معلمان، بستر سازی و از همه مهم‌تر سیر فرآیند برنامه‌ریزی مدون می‌خواهد نمی‌شود شب خوابید و صبح بیدار شد و اعلام کرد که از امروز تحصیل در بستر شاد.

علی اکبر قربانی با بیان اینکه باید بپذیریم که سطح تحصیلی معلمان جوان ما هم به شدت پایین آمده است، ابراز کرد: سطح سواد معلمان ما با دهه‌های قبل اصلاً قابل مقایسه نیست و لذا وقتی سطح سواد معلم پایین است، زیرساخت محیا نیست، برنامه‌ریزی وجود ندارد، آموزش داده نشده است، مشکلات سخت افزاری رفع نشده است و … توقع داریم چه چیزی برداشت کنیم؟