خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: امام خمینی (ره) بعد از ۱۴ سال تبعید و دوری از کشور و تردد بین ترکیه و کویت و عراق و پاریس، بار دیگر در ۱۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ به کشور بازگشتند. جمهوری اسلامی ایران بزرگ‌ترین مراسم استقبال در تاریخ را برای ایشان برگزار کرده و حضور میلیونی مردم و صف گسترده شده از فرودگاه تهران تا بهشت زهرا نشان دهنده میزان عشق و علاقه عمومی بی‌سابقه مردم به رهبرشان بود.

«وردة سعد» خبرنگار خبرگزاری مهر به مناسبت این ایام گفتگویی را با «شیخ حسین غبریس» عضو شورای مرکزی حزب الله لبنان انجام داده است که متن کامل این گفتگو در ادامه می‌آید:

حد فاصل ورود پیروزمندانه امام خمینی به تهران در اول فوریه ۱۹۷۹ تا زمان سقوط حکومت شاه، ۱۰ روز سرنوشت ساز در تاریخ ایران و تمام منطقه است که دهه فجر نامیده شده است. ما چگونه می‌توانیم آثار و پیامدهای این فاصله زمانی را بشناسیم و مهم‌ترین تحولاتی که در این مرحله به وقوع پیوست، چه بود؟

اولاً من سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی را به ملت و رهبران ایران صمیمانه تبریک عرض می‌کنم. در خصوص سوال شما باید بگویم که شکی نیست که بازگشت امام در اول فوریه سال ۱۹۷۹ نقطه عطفی در تاریخ ایران و تمام منطقه و حتی جهان به شمار می‌رود و به صورت خلاصه می‌توانیم در خصوص تأثیرات این انقلاب مبارک بگوییم که امام خمینی در حالی که در خارج از مرزهای جغرافیایی ایران تبعید بودند، حرکت فعال خود را آغاز کردند و حضور معنوی و فکری و فرهنگی و جهادی ایشان باعث شد که تاج و تخت یکی از مهم‌ترین خادمان دشمن در منطقه یعنی شاه ملعون فرو بریزد.

ما می‌دانیم که ایران اسلامی و انقلاب اسلامی در ایران با پیروزی شگفت‌آور و سریع خود تمام دنیا را غافلگیر کرد، هیچیک از دوستان و دشمنان حتی تصور نمی‌کردند که این انقلاب بتواند در این زمان اندک پیروز شود و معجزاتی را مبتنی بر سقوط امپراتوری ریشه دار و متراکم ظلم رقم بزند. فراموش نکنیم که رژیم شاهنشاهی مدت زمان طولانی حاکم بر مقدرات ایران بود و نفوذ خود را بر کشورهای اطراف نیز گسترش داده بود و دنباله‌های آن در سطح جهان نیز کاملاً مشهود بودند.

می‌توانیم بگوییم که ایران در دوران شاه و قبل از آن در سطح ملی و مردمی شرایط خوبی نداشت و ملت نمی‌توانستند به حقوق خود دست پیدا کنند. در آن زمان عموم مردم رویکرد مجزا از حاکمیت داشتند و رژیم شاه در خدمت غرب و مستکبران و کافران بود و تمامی اشرار و فاجران سعی می‌کردند خود را به این حکومت نزدیک کنند. اما همین رژیم کمترین حقوق مطلوب برای ملت خود را تأمین نمی‌کرد، به همین علت می‌بینیم که تأثیر مستقیمی که در نتیجه این انقلاب مقدس ایجاد شد، این بود که همه غافلگیر شدند و انقلاب اسلامی با مبانی و ریشه‌های مستحکم و ارتباط با اسلام و قرآن و خداوند تبارک و تعالی و اهل بیت علیهم السلام پیروز شد و رژیم شاهنشاهی که جنایت‌های متعددی علیه ملت خود انجام داده بود را ساقط کرد.

بسیاری اعتقاد داشتند که سفر امام خمینی از فرانسه به فرودگاه مهرآباد مخاطره‌آمیز است و ایشان را به کنار گذاشتن این تصمیم سفارش می‌کردند، اما امام از روی بصیرت یا عوامل دیگری که خیلی‌ها نمی‌دانند، اصرار به انجام این سفر داشتند. دیدگاه شما در خصوص این عوامل در تصمیم گیری تاریخی امام چیست؟

شکی نیست که امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) خود را برای حضور مبارک در ایران و بازگشت به سرزمین و مردم خود آماده کرده بودند. این اقدام برای مردم ایران و خارج از این کشور غافلگیر کننده بود و همانطور که گفتید بسیاری تلاش کردند ایران را منصرف کنند و این اقدام را متهورانه و غیر حساب شده قلمداد می‌کردند، اما امام خمینی از روی عقل و بصیرتی که داشتند و بر اساس انگیزه‌های ایمانی خود که باعث شده بود امام به رهبری این مردم برسند، به خوبی می‌دانستند که هرگونه تأخیر یا اهمال یا عقب نشینی از مبانی و اهداف انقلاب باعث سقوط آن می‌شود و ممکن است پیروزی آن را رقم نزند. امام خمینی به خوبی می‌دانستند که خداوند متعال پشتیبان این انقلاب است و بدون شک عزت و قدرت را به مردم مسلمان ایران می‌دهد. چرا که اهدافی که ملت برای آن انقلاب کرده بودند، اهدافی و عادلانه و انسانی و اخلاقی بود.

امام خمینی می‌دانستند که هرگونه تأخیر می‌تواند انقلاب را چندین سال و یا چندین دهه به عقب بازگرداند و امروز فرصت مناسبی برای تحرک و اقدام فراهم آمده است. همه ما می‌دانیم که امام قبل از بازگشت به ایران در شرایطی که رژیم شاه جنایت‌های زیادی را مرتکب می‌شدند، مردم را به شجاعت و حضور در خیابان‌ها تحت هر هزینه‌ای دعوت کردند و این موضوع باعث شد که امام خود نیز این اقدام را انجام دهند. البته ملت ایران در برابر دستورات امام و رهبر خود مطیع بودند و همه چیز خود را فدای ایشان می‌کردند، لذا امام نیز حاضر بود تا خود را در مسیر حامیان انقلاب فدا کند و تسلیم خطراتی که وجود داشت، نشود.

ایران در آن زمان در محاسبات آمریکا و استراتژی رژیم صهیونیستی یک دولت ثانویه به شمار نمی‌رفت، چه اتفاقی افتاد که همه کشورها از جمله آمریکا و رژیم صهیونیستی وقتی دیدند امام خمینی و مسلمانان می‌خواهند یکی از مهم‌ترین قله‌های امپراتوری آنها در منطقه را ساقط کنند، دچار تزلزل و ناتوانی شدند؟ آیا سرویس‌های امنیتی آنها غافلگیر شدند یا اینکه فروپاشی رژیم سابق سریع‌تر از حد انتظار آنها بود؟

بحمدالله انقلاب اسلامی ایران بلافاصله بعد از بازگشت امام پیروز شده و حضور میلیونی و بی‌سابقه در مراسم استقبال ایشان که در هیچیک از دولت‌های دیگر سابقه نداشت، همه را غافلگیر کرد. همه از حضور مردم در کنار امام شگفت زده شدند، به همین علت بر خلاف تمایل دولت آمریکا و صهیونیست‌ها و حامیان آنها این انقلاب پیروز شد. به اعتقاد من ایران در آن زمان زیر نظر بود، اما دشمنان اسلام و انقلاب تصور نمی‌کردند که ملت مظلوم و بی‌پناه ایران بتوانند شاه قوی و مجرم و قاتل را به زیر بکشند و انقلاب را پیروز کنند، اما اتفاقی که رخ داد، شوک قابل توجهی را به آنها وارد کرد و آنها را دچار عجز و ناتوانی کرد و فرصت هرگونه واکنش را از آنها گرفت. گرچه آمریکایی‌ها در آن زمان جریان‌های حامی خود را در فرانسه گرد هم آوردند و بعد از پیروزی انقلاب تصمیمات مهمی گرفتند تا دیگر به هیچ کشوری اجازه پیروزی مانند ایران را ندهند.

آنها در برابر این خیل عظیم مردمی ناتوان ماندند و البته این انقلاب تنها منحصر به مرزهای ایران نبود، آنها نتوانستند راه بیداری ملی در دنیا را ببندند و به همین علت می‌بینیم که این بیداری در لبنان و فلسطین و یمن و عراق و مناطق مختلف دیگر در کشورهای اسلامی و غیر اسلامی به وجود آمده است. حتی این بیداری را در میان دولت‌ها و ملت‌ها و جنبش‌ها و احزاب آمریکای لاتین و آمریکای مرکزی و آفریقا و دیگر کشورهای آسیا نیز می‌بینیم که الگوی اسلام را برای مطالبه حقوق خود در پیش گرفته‌اند. مردم متوجه شدند که هر ملتی که مطالبه حقوق خود را داشته باشد، به آن خواهد رسید و تنها نکته مهم در این مسیر اخلاص است. ملت ایران و رهبران حکیم این کشور در این راه اخلاص داشتند و امام خمینی همه چیز خود را برای این انقلاب دادند. خداوند طول عمر با عظمت به آقای خامنه‌ای رهبر ما عنایت کند و پیروزی و اقتدار همیشه قرین ملت ایران باشد.