به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبر آنلاین از psychologytoday، نقش‌ها و کلیشه‌های جنسیتی در مورد مردان گاهی اوقات آنها را از دریافت حمایت اجتماعی که نیاز دارند محروم می‌کند. کلیشه‌های جنسیتی مردانه، به مردان اجازه آسیب‌پذیر بودن و ابراز احساسات را نمی‌دهد و این موضوع می‌تواند بر نحوه اتکا مردان به روابط عاشقانه آنها به همسرشان تاثیر بگذارد. پژوهشی جدید به ارائه تبیین علمی در این باره پرداخته است که خلاصه‌ای از آن در این گزارش ارائه شده است.

واهرینگ و همکاران (2024) در پژوهشی اظهار کردند که روابط عاشقانه برای مردان بسیار مهم‌تر از زنان است. ما عموما عکس این موضوع را درک می‌کنیم؛ حساسیت آشکار زنان نسبت به رفتارهای عاشقانه و توجه به این موضوعات در رسانه‌ها و مجلات این باور را ایجاد کرده است که روابط عاشقانه برای زنان مهم‌تر از مردان است. اما شواهد علمی این یافته را به چالش می‌کشد.

واهرینگ اینگونه استدلال می‌کند که مردان بیشتر از زنان برای حمایت عاطفی و صمیمیت به شریک عاطفی خود تکیه می‌کنند، به همین دلیل است که تلاش بیشتری برای برقراری روابط می‌کنند، کمتر اقدام به جدایی می‌کنند و پس از جدایی زمان سخت‌تری می‌گذرانند. آنها استدلال می‌کنند که مردان این گونه رفتار می‌کنند، زیرا خارج از رابطه عاشقانه خود از حمایت‌های عاطفی و اجتماعی کمتری نسبت به زنان برخوردار هستند و بنابراین برای برآوردن بسیاری از نیازهای خود بیشتر به شریک عاطفی خود وابسته‌اند.

مردان به نسبت زنان، بخش بیشتری از حمایت عاطفی خود را از طرف شریک عاطفی خود دریافت می‌کنند.

واهرینگ و همکاران این تفاوت جنسیتی را بیشتر به نحوه شکل‌گیری هنجارهای اجتماعی و نقش‌های اجتماعی ما نسبت می‌دهند. پسران و دختران از سنین پایین به هنجارهای مختلف در مورد خودافشایی و نزدیکی با دیگران اجتماعی می‌شوند. به طور خاص، ما رفتارهای حمایتی و پرورشی را با زنانگی یکسان می‌دانیم، بنابراین مردان یاد می‌گیرند که آسیب‌پذیر نباشند یا به دیگران کمتر تکیه کنند، در حالی که زنان نسبت به روی آوردن به دیگران در مواقع بحرانی راحت‌تر هستند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مردان بیشتر از زنان، همسران خود را به عنوان معتمدان اصلی خود می‌نامند. شاید به این دلیل که مردان یاد گرفته‌اند خیلی به دیگران تکیه نکنند و همسران‌شان تنها افرادی هستند که از لحاظ عاطفی می‌توانند به آنها تکیه کنند.

مردان نیاز دارند که بدانند که همسران آنها به تنهایی نمی‌توانند حمایت عاطفی برای آنها فراهم کنند، درخواست حمایت عاطفی به معنای ضعیف بودن نیست و هر چه بیشتر برای حمایت عاطفی به دوستان و خانواده تکیه کنند، احتمال اینکه همسرشان نگران آنها باشد یا به دلیل وابستگی بیش‌از حد احساس ناراحتی کند، کمتر می‌شود.