به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،فوبیای غذایی که به آن «سیبوفوبیا» (Cibophobia) هم گفته می‌شود، نوعی اضطراب یا ترس شدید است که به طور خاص در مواجهه با برخی غذاهای خاص بروز می‌کند. این اختلال می‌تواند به راحتی افراد را از زندگی اجتماعی و حتی رژیم غذایی سالم خود دور کند. یکی از نمونه‌های جالب این فوبیا، تجربه کلر دی است که از پرتقال وحشت دارد. او نمی‌تواند نه تنها پرتقال را لمس کند، بلکه حتی از نزدیک شدن به آن‌ها نیز هراس دارد. به گفته کلر، این ترس به یک تجربه خاص در دوران کودکی برمی‌گردد که باعث شکل‌گیری این فوبیا در او شده است.

«کریستوفر پل جونز»، متخصص فوبیای غذایی و نویسنده کتاب «با ترس‌هایتان روبرو شوید»، توضیح می‌دهد که فوبیای غذایی می‌تواند از دیدن، بوییدن یا حتی فکر کردن به غذا ایجاد شود. به گفته او، این نوع فوبیا اغلب از تجربیات منفی اولیه و تحت عنوان «شرطی‌سازی پاولفی» شکل می‌گیرد. به عبارت دیگر، این ترس‌ها ممکن است به دلیل تجربه‌هایی مانند خفگی، واکنش‌های آلرژیک، یا ترومای روانی ناشی از یک تجربه بد مرتبط با غذا به وجود بیایند.

چگونه فوبیای غذایی درمان می‌شود؟

افرادی که از فوبیای غذایی رنج می‌برند، به تدریج ممکن است رژیم غذایی خود را محدود کرده و تنها به چند غذای خاص که احساس ایمنی بیشتری دارند، بسنده کنند. این امر می‌تواند سلامت جسمی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. متخصصان پیشنهاد می‌دهند که درمان‌های مختلف روانشناسی می‌توانند به کاهش این ترس‌ها کمک کنند. یکی از روش‌های درمانی رایج، درمان شناختی-رفتاری (CBT) است که هدف آن تغییر الگوهای فکری منفی و رفتارهای مرتبط با ترس است. علاوه بر این، روش‌های مانند هیپنوتراپی، حساسیت‌زدایی و پردازش مجدد با حرکت چشم (EMDR) و همچنین روش‌های ذهن‌آگاهی نیز به عنوان درمان‌های موثر برای فوبیای غذایی معرفی شده‌اند.

به گفته «فلیکس اکونومکایس»، متخصص فوبیای غذایی، در موارد شدیدتر، برخی افراد تنها به دو یا سه نوع غذای خاص محدود می‌شوند، مانند ناگت و چیپس، و حتی ممکن است افراد به حدی به این ترس دچار شوند که از خوردن غذاهای جدید اجتناب کنند. او می‌گوید مغز افراد مبتلا به این فوبیا، غذاهایی را که احساس خطر می‌کنند، از لیست انتخاب‌های خود حذف می‌کند.

اختلال مصرف غذایی اجتنابی/محدودکننده (ARFID) و فوبیای غذایی

در برخی موارد، فوبیای غذایی می‌تواند بخشی از اختلال مصرف غذایی اجتنابی/محدودکننده (ARFID) باشد که در آن افراد از برخی غذاها به دلیل مسائل حسی یا ترس از آثار منفی مانند خفگی یا تهوع اجتناب می‌کنند. این اختلال برخلاف بی‌اشتهایی یا پرخوری عصبی، بیشتر به ترس‌ها و اضطراب‌های مرتبط با خوردن غذاها ارتباط دارد و می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تر در تغذیه شود.

درمان‌های سازمان خدمات ملی سلامت (NHS)

سازمان خدمات ملی سلامت انگلیس (NHS) نیز برای درمان فوبیای غذایی از روش‌های مختلفی استفاده می‌کند که اغلب شامل درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان‌های مبتنی بر خانواده است. یکی دیگر از روش‌ها، «زنجیره‌سازی غذایی» است که در آن، افراد مبتلا به ترس‌های غذایی بین غذاهایی که اکنون می‌توانند بخورند و غذاهایی که از نظر طعم، رنگ یا بافت مشابه به آن‌ها هستند، ارتباط ایجاد می‌کنند.

در نهایت، فوبیای غذایی می‌تواند با درمان‌های مناسب بهبود یابد، اما درمان آن نیازمند زمان و تلاش است. با استفاده از تکنیک‌های درمانی مدرن مانند هیپنوتراپی یا درمان‌های شناختی-رفتاری، بسیاری از افراد قادر خواهند بود تا بر این ترس‌ها غلبه کنند و به رژیم غذایی متنوع و سالم خود بازگردند.