به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آیین بزرگداشت آیت‌الله سید احمد خوانساری همراه با برپایی نمایشگاه زندگینامه از آثار ایشان در مسجد سید عزیز الله واقع در بازار تهران برگزار شد.

این مراسم بلافاصله پس از نماز ظهر و عصر با سخنرانی حجت‌الاسلام موسوی‌مطلق همراه شد. او در عمده بحث خود به قاعده‌ای از اصول و مبانی اخلاقی پرداخت که در اصول فقه، قاعده‌ای داریم به نام تبادل سبقت گرفتن یک معنا بر سایر معانی. در مورد مرحوم آیت‌الله خوانساری، این سبقت به تقوا و عمل صالح مربوط می‌شود.

سپس مهدی پورآصفی مداح پیشکسوت که از ستایشگران قدیمی بازار تهران به شمار می‌رود. او از روزهایی گفت که به عنوان یک مداح جوان در مسجد سیدعزیزالله به ستایشگری اهل‌بیت می‌پرداخت و از نزدیک شاهد زهد و اخلاق منحصر به فرد آیت‌الله سیداحمد خوانساری بود.

پس از پایان آیین بزرگداشت به سراغ حجت‌الاسلام سیدعباس موسوی مطلق رفتیم و او این‌چنین درباره آیت‌الله گفت: آنچه که مسلم است، درباره مرحوم آیت‌الله خوانساری، چند ویژگی مهم در ایشان بسیار بارز است. نخستین ویژگی برجسته علمیت ایشان است. تمامی علما و افراد سرشناس در برابر علم ایشان سر تسلیم فرود آورده‌اند و مدارک معتبر نیز گواه همین حقیقت است. اعترافات بسیاری از علما و اظهارات آنان نیز به این نکته اشاره دارند.

وی افزود: دومین ویژگی برجسته ایشان احتیاط است. ایشان شخصی محتاط بودند که این ویژگی ناشی از تقوای ایشان بود. تقوا باعث شد که آیت‌الله خوانساری در مسائل مختلف با احتیاط و دقت عمل کنند. ویژگی بعدی ایشان زهد است. با اینکه ایشان از وجوه مختلف و اعتمادی که بازاری‌ها به ایشان داشتند، بهره‌مند بودند، اما زاهدانه زندگی می‌کردند. این نوع زندگی زاهدانه، علیرغم شرایط خاص ایشان، نکته‌ای حائز اهمیت است.

حجت‌الاسلام موسوی‌مطلق در ادامه به خاطره‌ای از مسجد سید عزیزالله اشاره کرد و گفت: آیت‌الله خوانساری امام جماعت مسجد سید عزیزالله تهران بودند. پیش از ایشان، عالم دیگری به نام سید یحیی سجادی در این مسجد به ایفای نقش می‌پرداخت. مرحوم سید یحیی سجادی نیز عالمی عارف و صاحب دل بود که پس از وفات ایشان، مردم از آیت‌الله بروجردی تقاضا کردند تا عالمی با ویژگی‌های مشابه به این منطقه فرستاده شود. این درخواست از سوی مردم، به دلیل احترامی بود که برای آیت‌الله بروجردی قائل بودند. آیت‌الله بروجردی نیز آیت‌الله خوانساری را به این مسئولیت منصوب کردند.

وی در ادامه به وضعیت امروز بازار تهران اشاره کرد و گفت: در گذشته بازار تهران چندین حوزه علمیه داشت که ارتباط نزدیکی با روحانیت و طهارت بازار برقرار کرده بود. امروز نیز در همین بازار بزرگ تهران، 73 مسجد، پنج حوزه علمیه و پنج امامزاده وجود دارد. این مراکز دینی همیشه برای اهالی بازار محلی برای فراگیری فقه و اخلاق بودند.

در بخش پایانی گفت‌وگو، حجت‌الاسلام موسوی‌مطلق در مورد الگوهای علمی و اخلاقی آیت‌الله خوانساری برای کسانی که تازه وارد لباس مقدس روحانیت می‌شوند، بیان کرد: اخلاص و عملگرایی ایشان، دو ویژگی بارزی بودند که کارهای بزرگ را پیش می‌برد. ایشان اهل علم و عمل بودند و در این مسیر، همیشه به خداوند توکل داشتند.

مهدی پورآصفی در ابتدا اظهار داشت: حاج آقای خوانساری زندگی سالمی داشتند و همواره از دنبال کردن هوای نفس و جلب شهرت پرهیز می‌کردند. ایشان هیچ‌گاه به دنبال مریدان بزرگ و دنباله‌روهای پرشمار نبودند. ایشان همواره به سادگی و تواضع زندگی کردند.

وی در ادامه خاطره‌ای از دوران فعالیت‌های مذهبی خود با آیت‌الله خوانساری بیان کرد: یاد دارم زمانی که روضه حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) را می‌خواندیم، ایشان به شدت متأثر می‌شدند و همچون ابر بهار اشک می‌ریختند. این لحظات به یادماندنی همیشه در ذهنم باقی مانده است.

پورآصفی همچنین اشاره‌ای به ارتباط خود با مرحوم آیت‌الله خوانساری در دوران جوانی داشت و گفت: آیت‌الله خوانساری مستاجر آیت‌الله مسجدجامعی بودند و در آن زمان، در محله حسن‌آباد، حاج آقا مصطفی و حاج آقا صادق نیز در کنار ایشان بودند. در آن دوران، برای انجام کارهای مختلف به ایشان مراجعه می‌کردیم و همیشه برخوردی صمیمی و مهربان از ایشان می‌دیدیم.

مداح پیشکسوت در ادامه به دیدگاه امام خمینی (ره) درباره آیت‌الله خوانساری اشاره کرد و افزود: امام امت، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، درباره علمیت آیت‌الله خوانساری هیچ‌گونه شکی نداشتند، اما درباره عصمت ایشان نظری نداشتند. خوشا به حال کسانی که از ایشان بهره بردند و از معارف و شخصیت والای ایشان بهره‌مند شدند.

پورآصفی در پایان تأکید کرد: اگر بخواهیم امروز از آیت‌الله خوانساری ستایش کنیم، باید بر مراودات انسانی و روحانی ایشان تمرکز کنیم. ایشان در تمام عمرشان در مسیر حق و حقیقت گام برداشتند و همواره به خدمت به مردم و خداوند متعال پرداختند.

به گزارش تسنیم، سیداحمد خوانساری از مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم قمری بود. وی از شاگردان آخوند خراسانی، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، میرزای نائینی و آقا ضیاء عراقی، و از معدود مراجعی بود که در دوران مرجعیت خود در حوزه‌های علمیه معروف نبود و قبل از مرجعیت ساکن تهران شده بود. مرجعیت او بعد از درگذشت آیت الله بروجردی آغاز شد.

آیت‌الله خوانساری به پارسایی و ساده‌زیستی معروف بود. سیره سیاسی وی، دارای فراز و نشیبی بود که به تدریج از مخالفت آشکار با سیاست‌های رژیم شاه و اعلام صریح مواضع خود، به نوعی احتیاط و میانه‌روی سوق یافت. در سال 1348 که حجت‌الاسلام سید یحیی سجادی امام جماعت مسجد سید عزیز‌الله واقع در بازار تهران درگذشت.

تاجران و بازاریان از آیت الله بروجردی خواستند که شخص باکفایتی را به عنوان امام جماعت مسجد معرفی کند. به این ترتیب آیت الله خوانساری به توصیه آیت الله بروجردی و به اصرار فراوان مردم به تهران رفت.

ایشان از همین سال تا پایان عمر در این مسجد به اقامه نماز، تدریس فقه و اداره امور دینی پرداخت. آیت الله خوانساری در مدت اقامت در تهران، این مسجد را به محلی برای اقدامات سیاسی و اجتماعی تبدیل نمود. اولین اقدام مهم سیاسی ایشان، صدور اعلامیه مشترکی همراه با سید محمد بهبهانی علیه لایحه انجمن‌های ایالتی-ولایتی بود.

پس از آن، به دنبال عدم توجه حکومت پهلوی به اعتراض علما نسبت به این لایحه، چند نفر از علمای تهران، تصمیم گرفتند در این مسجد تحصن کنند و مردم را نیز به این تحصن و تجمع اعتراضی دعوت کردند.

تصاویر این برنامه را اینجا ببینید:

انتهای پیام/