خبرگزاری مهر، گروه بین الملل - حسام‌الدین حیدری: در روزهای اخیر، استعفای دسته‌جمعی «ایتمار بن‌گویر» و وزرای حزب افراطی «عوتسما یهودیت» از کابینه رژیم صهیونیستی، نشان از بحرانی عمیق در ساختار سیاسی این رژیم دارد. این استعفا که به دلیل اختلافات شدید میان نتانیاهو و متحدان راست‌گرای او رخ داده است، بار دیگر بی‌ثباتی ذاتی نظام سیاسی صهیونیستی را آشکار کرده و به روشنی از ضعف ساختاری این رژیم پرده برداشته است.

رژیم صهیونیستی که همواره برای بقا به اتحادهای شکننده و نامتجانس سیاسی متکی بوده، این بار نیز با بحران جدیدی مواجه شده است. استعفای بن‌گویر و حزب متبوعش، ائتلاف نتانیاهو را در آستانه فروپاشی قرار داده است. حزبی که با شعارهای افراطی و رویکردهای تهاجمی در قبال مردم مظلوم فلسطینیان به قدرت رسید، اکنون به علت تضاد منافع و اختلافات عمیق داخلی خود به عامل بحران تبدیل شده است.

این استعفا نشان می‌دهد که حتی گروه‌های افراطی نیز نمی‌توانند در مقابل واقعیت‌های پیچیده و شکست‌های مداوم رژیم صهیونیستی مقاومت کنند. سیاست‌های اشغالگرانه و سرکوب‌گرانه نه تنها در میدان عمل بلکه در عرصه سیاسی نیز این رژیم را به بن‌بست کشانده است.

جامعه صهیونیستی که با شکاف‌های عمیق اجتماعی و نژادی مواجه است، اکنون بیش از هر زمان دیگری درگیر اختلافات داخلی شده است. هواداران حزب بن‌گویر از این اقدام به‌عنوان خیانت یاد کرده و نتانیاهو را به ناتوانی در مدیریت ائتلاف متهم می‌کنند. از سوی دیگر، مخالفان راست افراطی این استعفا را نشانه‌ای از کاهش نفوذ جریان‌های افراطی در سیاست‌های اسرائیل دانسته و آن را فرصتی برای تغییر مسیر می‌دانند.

در عرصه بین‌المللی نیز این استعفا می‌تواند ضربه‌ای جدی به وجهه رژیم صهیونیستی وارد کند. در شرایطی که دولت نتانیاهو تحت فشارهای شدید از سوی آمریکا و اروپا برای محدود کردن سیاست‌های افراطی خود قرار دارد، این بحران می‌تواند به انزوای بیشتر این رژیم منجر شود.

شکست کابینه نتانیاهو، آن هم در زمانی که مقاومت فلسطینیان در بالاترین سطح خود قرار دارد، نشانه‌ای روشن از زوال تدریجی رژیم صهیونیستی است. این رژیم که در گذشته تلاش می‌کرد خود را به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای معرفی کند، اکنون با بحران‌های داخلی، کاهش مشروعیت بین‌المللی و ناکامی در برابر مقاومت مردم فلسطین مواجه است که در نهایت صهیونیست‌ها را مجبور کرد تن به آتش‌بس با حماسی دهند که از ابتدای طوفان الاقصی برای نابودی آن هدف‌گذاری کرده بودند و همواره آن را به عنوان مهمترین عنوان می‌کردند.

استعفای بن‌گویر و حزب افراطی او، نه‌تنها بحران سیاسی رژیم صهیونیستی را عمیق‌تر می‌کند، بلکه ضعف ساختاری این رژیم را بیش از پیش آشکار می‌سازد. اسرائیل که همواره برای فرار از بحران‌های داخلی و خارجی به جنگ‌افروزی و سرکوب متوسل شده است، اکنون خود درگیر جنگی درونی است که راه فراری از آن ندارد. به واقع که همان طور که رهبر انقلاب پیش‌بینی کرده‌اند، فروپاشی این رژیم نه یک احتمال دور، بلکه واقعیتی است که در آینده‌ای نه‌چندان دور تحقق خواهد یافت.