خبرگزاری مهر گروه جامعه: آتش‌سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو، حادثه‌ای بود که صبح روز پنجشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۵ در چهارراه استانبول واقع در مرکز تهران رخ داد. ساختمان پلاسکو در حالی پس از ۳.۵ ساعت سوختن، فرو ریخت که تعداد زیادی مأمور آتش‌نشانی در حال مهار آتش‌سوزی، در بیرون و داخل ساختمان بودند و عده‌ای از آن‌ها زیر آوارِ ناشی از فرو ریختن ساختمان ماندند و کشته شدند. حادثه پلاسکو باعث جان باختن ۱۶ آتش‌نشان و چهار نفر از شهروندان شد.

به بهانه هشتمین سالروز حادثه پلاسکو با علی نصیری، رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، به گفتگو نشستیم که جزئیات این گفتگو به شرح ذیل است:

وضعیت ایمنی ساختمان‌های تهران چگونه است؟

یاد و خاطره جان‌باختگان فداکار و عزیز حادثه تلخ پلاسکو را که در ۳۰ دی‌ماه ۱۳۹۵ رخ داد، گرامی می‌داریم. این حادثه نقطه‌ای تلخ در تاریخ مدیریت حوادث کشور بود که جان ۲۲ نفر از عزیزان ما را گرفت، از جمله ۱۶ آتش‌نشان فداکار که همچون پروانه در آتش سوختند و جان خود را برای ایمنی و آرامش مردم این شهر نثار کردند. همچنین، شش نفر از شهروندان نیز جان باختند که به خانواده‌های آنان تسلیت می‌گویم. در این حادثه، ۲۳۵ نفر نیز مصدوم شدند، اما متأسفانه کمتر به آن‌ها پرداخته شد و کمتر کسی پیگیری کرد که آیا این مصدومان دچار معلولیت شدند یا خیر و چه سرنوشتی پیدا کردند.

حادثه پلاسکو تلنگری شد برای سیاست‌گذاران، مسئولین و تمام کسانی که در حوزه مدیریت حوادث نقش دارند. شاید اگر قانون مدیریت بحران که امروز به‌عنوان مصوبه مجلس شورای اسلامی و قانون رسمی کشور از سال ۱۳۹۸ به اجرا درآمد، زودتر تدوین و اجرا می‌شد، شرایط بهتری برای ایمنی ساختمان‌ها فراهم می‌گشت. این قانون نسبت به قوانین پیشین مترقی‌تر است و نکات بسیار مهمی را درباره ایمنی ساختمان‌ها، مقابله با حریق و همچنین مقاومت در برابر زلزله در خود جای داده است.

توجه به این قوانین و اجرای دقیق آن‌ها ضرورت دارد و ما باید از این حوادث تلخ درس بگیریم تا دیگر شاهد تکرار چنین فجایعی نباشیم. وضعیت ایمنی ساختمان‌های تهران و وجود ساختمان‌های مشابه پلاسکو، نیازمند توجه جدی و اقدامات عملی است.

حادثه پلاسکو فرصتی برای یادگیری و پیشگیری از حوادث مشابه ایجاد کرد و آیا حادثه‌ای مانند پلاسکو یا متروپل رخ نخواهد داد؟

بله این جمله‌ای که سردار شهید حاج قاسم سلیمانی می‌فرمود که آن‌قدری که در تهدیدها فرصت هست، در خود فرصت‌ها فرصت نیست، در مورد حادثه پلاسکو نیز صدق می‌کند.حادثه پلاسکو یک رویداد تلخ و ناگوار بود، هیچ‌کس دوست نداشت این اتفاق رخ دهد. همه مسئولین تلاش خود را کردند که زودتر مدیریت شود و تلفات کمتری داشته باشد، اما به هر حال حادثه رخ داد و خسارت‌ها و تلفات خود را داشت.

نکته مهم، درس گرفتن از این حوادث و تلاش برای جلوگیری از تکرار آن‌هاست. من نمی‌خواهم بگویم که این تضمین‌شده است که دیگر در هیچ شهری حادثه‌ای مانند پلاسکو یا متروپل رخ نخواهد داد، اما شرایط ما نسبت به آن زمان بهتر شده است. توجه مسئولین امر به این موضوعات بیشتر شده و به شکل جدی‌تری به مسئله ایمنی ساختمان‌ها نگاه می‌شود.

رئیس سازمان مدیریت بحران تهران با اشاره به لزوم اجرای قوانین جدید در زمینه ایمنی ساختمان‌ها و مدیریت بحران، خاطرنشان کرد: توجه به این موضوعات و اجرای دقیق مقررات ایمنی می‌تواند از بروز حوادث مشابه جلوگیری کند.

ارزیابی ایمنی ساختمان‌ها مطابق با قانون مدیریت بحران بر عهده کدام سازمان است؟

طبق جز ض بند ۵ ماده ۱۴ قانون مدیریت بحران کشور، ارزیابی ایمنی ساختمان‌های مهم و بلندمرتبه با کاربری‌های مختلف، با اولویت‌بندی کلان‌شهرها، در برابر حریق، زلزله، فرونشست و فروریزش زمین از وظایف مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ذیل وزارت راه و شهرسازی تعیین شده است.

این قانون در سال ۱۳۹۸ تصویب شده است و اقداماتی که سازمان آتش‌نشانی در ارزیابی ایمنی ساختمان‌ها در برابر حریق انجام داده، مبتنی بر مصوبه شورای اسلامی شهر تهران بوده که قبل از تصویب این قانون اجرایی شده بود. این قانون در سال ۱۳۹۸ ابلاغ شد، اما وقتی در سال ۱۴۰۰ بررسی کردیم، دیدیم که قدمی در راستای اجرای این قانون برداشته نشده است. به همین دلیل به مرکز تحقیقات راه و شهرسازی مراجعه کردیم تا دلیل این تأخیر را بررسی کنیم.

وی توضیح داد: سازمان آتش‌نشانی از گذشته در حال انجام ارزیابی‌های ایمنی ساختمان‌ها در برابر حریق بوده است و این ارزیابی‌ها به صورت جدی در حال انجام است. سازمان آتش‌نشانی ساختمان‌ها را به دسته‌های بحرانی، پرخطر، میان خطر و کم‌خطر تقسیم کرده است. تمرکز آنها روی ساختمان‌های بحرانی و پرخطر است. به عنوان مثال، ابتدا ۱۲۹ ساختمان بحرانی شناسایی شده بودند که اکنون این تعداد کاهش یافته و تلاش‌هایی برای وادار کردن مالکین به ایمن‌سازی ساختمان‌ها انجام می‌شود.
این ارزیابی‌ها همگی در زمینه ایمنی ساختمان‌ها در برابر حریق انجام می‌شود و اگر گفته می‌شود ساختمان ایمن، ناایمن، کم‌خطر یا بحرانی، این تماماً مربوط به ارزیابی ایمنی در برابر حریق است.

به‌روزرسانی مداوم استانداردهای ایمنی در کشور انجام می‌شود؟

در کشور ما استانداردها به صورت مستمر تغییر و به‌روز می‌شوند. به عنوان نمونه، همان‌طور که درباره سازه‌ها می‌گوئیم که اگر ساختمانی بعد از سال ۱۳۹۴ ساخته شده باشد و بر اساس آئین‌نامه‌های جدید طراحی شده باشد، خیال ما از ایمنی آن راحت‌تر است، باید توجه داشت که ساختمان‌های ساخته‌شده پیش از این تاریخ، تابع آئین‌نامه‌های زمان خود بوده‌اند.

وی بر لزوم توجه به استانداردهای ایمنی و همکاری بیشتر مالکان و سازندگان با سازمان آتش‌نشانی تأکید کرد تا از بروز حوادث ناگوار جلوگیری شود.

رعایت استانداردهای ایمنی در ساختمان‌ها نباید به عنوان یک مزاحمت تلقی شود، بلکه این موضوع یک فرصت بی‌بدیل برای افزایش ایمنی و جلوگیری از خسارات جانی و مالی در زمان وقوع حوادث است. آتش‌نشانی نیز همواره در تلاش است تا استانداردهای خود را با معیارهای روز دنیا هماهنگ کند. نباید این موضوع را به عنوان یک مزاحمت دید، بلکه باید آن را فرصتی مهم برای تمام ساختمان‌ها دانست.

مالک یا ساکنان یک مجتمع مسکونی، بیمارستان، پاساژ یا ساختمان‌های اداری که در حال زندگی و کار هستند، ممکن است با دشواری‌هایی روبه‌رو شوند. گاهی وقتی آتش‌نشانی اعلام می‌کند که باید اقداماتی برای ایمنی ساختمان انجام شود، هزینه‌های آن ممکن است ۵ یا حتی ۱۰ میلیارد تومان باشد و این هزینه برای برخی افراد سنگین است. اما باید در نظر داشت که اگر این هزینه‌ها پیش از وقوع حادثه پرداخت نشود، پس از وقوع حادثه، تنها خسارت مالی آن بین ۷ تا ۱۵ برابر بیشتر خواهد بود، جدای از صدمات جانی که غیرقابل جبران هستند.
وقتی یک انسان جانش را از دست می‌دهد، این موضوع با هیچ هزینه‌ای قابل جبران نیست. در برخی موارد، از دست رفتن یک عضو خانواده می‌تواند تأثیرات عمیقی بر کل خانواده بگذارد و حتی سه نسل را دچار بحران کند. بنیان خانواده از هم می‌پاشد، اقتصاد آن دچار مشکل می‌شود و آسیب‌های اجتماعی، فساد و مسائل دیگر سربار می‌شود. این یک مسئله ساده نیست که بگوییم تعدادی جان خود را از دست داده‌اند، بلکه ابعاد مختلفی دارد.

چنین حوادثی تنها به آتش‌سوزی محدود نمی‌شود و در مواردی مانند تصادفات، زلزله و سیل نیز مشاهده می‌شود. به همین دلیل، رعایت اصول ایمنی و استانداردهای پیشگیری از حوادث، امری ضروری و غیرقابل چشم‌پوشی است. که جان هر انسانی، صرف‌نظر از دین، ملیت یا جایگاه اجتماعی، ارزشمند است و باید از آن با حداکثر توان حفاظت شود.
وی در سخنان خود گفت: جان آدمیزاد، قیمت دارد. خداوند این قیمت را گذاشته و ما به عنوان کسانی که مسئولیتی داریم در حوزه ایمنی و مدیریت حوادث، وظیفه داریم از این جان‌هابا حداکثر توان خودمان مراقبت کنیم و حراست کنیم، در حد بضاعتمان و بیشتر از بضاعتمان.

توسعه و بهبود زیرساخت‌های ایمنی و مدیریت بحران در کشور چقدر مورد توجه است؟

توسعه و بهبود زیرساخت‌های ایمنی و مدیریت بحران در کشور مورد توجه است ان‌شاءالله کشور هم مسیر توسعه را، که هرچند کند در حال پیشرفت است، با سرعت بیشتری طی کند. افزایش ظرفیت‌ها و بهبود اقدامات ایمنی ضرورت دارد و خواستار توجه جدی‌تر به این حوزه برای حفظ جان انسان‌ها هستیم

ایمنی ساختمان چه ابعادی دارد؟

ساختمان‌ها از نظر ایمنی به دو بعد کلی تقسیم می‌شوند؛ ایمنی سازه‌ای و ایمنی غیرسازه‌ای. ایمنی سازه‌ای به استحکام اسکلت ساختمان مربوط می‌شود و یکی از مهم‌ترین نکات در این زمینه این است که در زمان وقوع زلزله یا حوادث مشابه، ساختمان دچار فروریزش ناگهانی نشود. در میان مهندسان ساختمان، اصطلاحی وجود دارد که می‌گویند ساختمان نباید پنکیک شود، یعنی به‌صورت ناگهانی روی هم نخوابد و کُلاپس نکند. ساختمان ممکن است در اثر زلزله آسیب ببیند، اما هدف این است که افراد بتوانند زنده از ساختمان خارج شوند.

برای نمونه، برخی ساختمان‌های روی اسلام‌آباد غرب در زلزله کرمانشاه مشاهده کردیم که نمای ساختمان فرو ریخت، اما این بخش از ساختمان جزو سازه اصلی محسوب نمی‌شود. توجه به این مسائل می‌تواند نقش مهمی در کاهش تلفات و خسارات ناشی از حوادث طبیعی ایفا کند.

ایمنی غیرسازه‌ای چه نقش مهمی در کاهش خسارات دارد؟

ایمنی ساختمان تنها به استحکام سازه‌ای محدود نمی‌شود، بلکه بعد دیگری نیز تحت عنوان ایمنی غیرسازه‌ای وجود دارد که اهمیت ویژه‌ای دارد. ایمنی غیرسازه‌ای ابعاد مختلفی دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ایمنی تجهیزات و متعلقات داخل ساختمان است. برای مثال، آسانسورها، سطوح، دیوارها، تجهیزات و منصوبات داخل ساختمان همگی جزو این دسته محسوب می‌شوند. نکته مهم این است که بسیاری از این اجزا در زمان زلزله یا حوادث دیگر می‌توانند باعث آسیب‌های جدی شوند.

فرض کنید یک لوستر در خانه نصب شده اما به درستی محکم نشده باشد. در صورت وقوع زلزله، این لوستر سقوط کرده و می‌تواند به ساکنان خانه آسیب وارد کند. یا مثلاً عنصری مانند شیشه که در زندگی روزمره ما بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند در هنگام زلزله خطرآفرین باشد. علاوه بر شیشه‌های پنجره که جزو اجزای اجتناب‌ناپذیر ساختمان هستند، برخی افراد بیش از حد از شیشه در دکوراسیون داخلی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، بوفه‌های شیشه‌ای، کمدهای جا عروسکی شیشه‌ای، کتابخانه‌های شیشه‌ای و قاب‌های بزرگ شیشه‌ای که در خانه‌ها قرار داده می‌شوند، در زمان وقوع زلزله خطرناک خواهند بود. این در حالی است که ممکن است سازه اصلی ساختمان کاملاً سالم بماند و حتی آتش‌سوزی نیز رخ ندهد، اما خرد شدن شیشه‌ها به خودی خود خسارات جانی و مالی به بار بیاورد.

در بحث ایمنی ساختمان، نباید تنها به استحکام سازه‌ای توجه کرد، بلکه باید به تمامی اجزا و تجهیزات داخل ساختمان نیز دقت داشت تا از وقوع آسیب‌های غیرضروری جلوگیری شود. اگر بخواهیم ایمنی ساختمان را به طور کلی دسته‌بندی کنیم، می‌توان آن را به سه بخش اصلی تقسیم کرد: ایمنی سازه‌ای، ایمنی در برابر حریق و سایر ابعاد ایمنی.

دسته‌بندی ایمنی ساختمان از نظر علمی ممکن است تعاریف متفاوتی داشته باشد، اما ما برای اینکه موضوع را به‌صورت شفاف و قابل فهم برای مخاطبان بیان کنیم، این سه بخش را در نظر می‌گیریم. این تقسیم‌بندی کمک می‌کند تا بتوانیم به طور مشخص و کاربردی درباره موضوع ایمنی ساختمان صحبت کنیم و تفاوت دیدگاه‌های ما و سازمان آتش‌نشانی را هم بهتر نشان دهیم.

ایمنی سازه‌ای به مقاومت و استحکام ساختمان مربوط می‌شود و نقش مهمی در حفظ جان افراد هنگام وقوع زلزله یا سایر حوادث دارد. ایمنی در برابر حریق نیز به اقداماتی مربوط می‌شود که از بروز آتش‌سوزی جلوگیری کرده و در صورت وقوع، از گسترش آن جلوگیری کند تا خسارات جانی و مالی کاهش یابد. دسته سوم که تحت عنوان سایر ابعاد ایمنی مطرح می‌شود، شامل تمامی عواملی است که مستقیماً به اندازه آتش‌سوزی تأثیر حیاتی بر حفظ جان افراد ندارند، اما همچنان می‌توانند خطرناک باشند. از آنجا که اثرات این عوامل به‌اندازه حریق بر مرگ‌ومیر و حفظ جان انسان‌ها مشهود نیست، ما آن‌ها را در یک دسته کلی قرار می‌دهیم.این تقسیم‌بندی شاید از نظر علمی دقیق‌ترین مدل ممکن نباشد، اما برای درک بهتر موضوع از سوی شهروندان و مسئولان، روشی مناسب است. هدف ما این است که بتوانیم به زبان ساده، موضوع ایمنی ساختمان را برای عموم مردم و مسئولان تبیین کنیم تا درک بهتری از اولویت‌ها و اقدامات موردنیاز در حوزه ایمنی داشته باشند.

در واقع شهر دو دسته ساختمان دارد و دو بعد دیگر برای آن مطرح است؛ یکی بحث ایمنی سازه‌ای ساختمان‌ها و دیگری سایر ابعاد ایمنی. اما مسئله سازه‌ای، موضوعی جدی‌تر محسوب می‌شود. قانون‌گذار این موضوع را به عهده مرکز تحقیقات راه و شهرسازی گذاشته بود، اما این مرکز به دلیل کمبود بودجه و نگرانی‌هایی که درباره ابعاد قانونی این مسأله داشت، در ابتدا از ورود به این موضوع امتناع می‌کرد. با این حال، با پیگیری‌هایی که از سوی ما انجام شد و همچنین با ورود جدی و معاون محترم دادستان کل کشور در حوزه پیشگیری از وقوع جرم و احیای حقوق عامه، این موضوع به جریان افتاد.

با ورود دستگاه قضائی، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی اعلام کرد که بودجه‌ای برای انجام این کار ندارد. در این شرایط، ما در شهرداری تهران اعلام کردیم که اگرچه قانون‌گذار این مسئولیت را به عهده ما نگذاشته است، اما به دلیل مسئولیت اجتماعی خود، هزینه‌های این کار را تقبل می‌کنیم. مردم این شهر حق دارند که زنده بمانند، و ما وظیفه داریم برای تأمین ایمنی آنها اقدامات لازم را انجام دهیم.

ارزیابی ایمنی ساختمان‌ها با همکاری چند دستگاه انجام می‌شود؟

در زمینه ارزیابی ایمنی ساختمان‌ها قدم اول در این مسیر، شناسایی دستگاه‌هایی بود که به نوعی با ایمنی ساختمان‌ها در ارتباط هستند. ما ۹ دستگاه مرتبط را شناسایی کردیم و به همکاران خود اعلام کردم که هر سازمان، نهاد یا دستگاهی که در هر بعدی از ایمنی ساختمان نقش دارد، باید مشخص شود. پس از شناسایی این سازمان‌ها، چند ماهی زمان گذاشتیم تا بتوانیم آن‌ها را به نقطه‌ای برسانیم که یک تفاهم‌نامه مشترک برای همکاری امضا کنیم. در نهایت، این تفاهم‌نامه منعقد شد و مقرر گردید که هر یک از این سازمان‌ها، کارشناسانی را برای بررسی و ارزیابی ایمنی ساختمان‌ها معرفی کنند. تیم‌های مشترکی برای این کار شکل گرفتند که در ابتدا هر یک از دستگاه‌ها مسئول معرفی کارشناسان خود بودند.

با گذر زمان، روند کار به این سمت پیش رفت که اکنون تیم‌های کارشناسی توسط مرکز تحقیقات و وزارت راه و شهرسازی به ما معرفی می‌شوند. در این فرآیند، هزینه‌های ارزیابی و بررسی ایمنی ساختمان‌ها را ما در شهرداری تهران تقبل کرده‌ایم. این اقدامات در راستای افزایش ایمنی ساختمان‌ها و کاهش خطرات احتمالی در سطح شهر تهران انجام می‌شود و همکاری دستگاه‌های مختلف در این زمینه امری ضروری است.

چند هزار ساختمان تاکنون در تهران ارزیابی شده‌اند؟

اجرای دو قرارداد گسترده در حوزه ارزیابی ایمنی ساختمان‌ها مد نظر قرار گرفته است ما تاکنون دو قرارداد بسیار جامع و مهم منعقد کرده‌ایم که یکی از آن‌ها به پایان رسیده و دیگری نیز هفته گذشته توسط بنده ابلاغ شد. قراردادی که به اتمام رسید، مربوط به ارزیابی حدود ۶۰۰۰ ساختمان بود که تاکنون بررسی شده‌اند و امروز این تعداد دقیقاً به ۶ هزار و ۷۳ ساختمان رسیده است.

این ارزیابی‌ها توسط تیم‌های مشترکی انجام شده است که همگی آموزش‌های ویژه‌ای را پشت سر گذاشته‌اند. این تیم‌ها شامل مهندسین عمران و سایر رشته‌های مرتبط هستند و علاوه بر تخصص اولیه خود، تحت آموزش‌های خاصی قرار گرفته‌اند تا بتوانند بررسی‌های دقیقی انجام دهند.

این بررسی‌ها با استفاده از متدولوژی ارزیابی سریع بصری انجام می‌شود که دارای چک‌لیست‌های ۱۷ صفحه‌ای است. در این فرآیند، تمامی مستندات مربوط به ساختمان‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد تا مشخص شود که آیا تخلفی در ساخت‌وساز آن‌ها وجود دارد یا خیر. همچنین، سازه‌های ساختمان، اتصالات و بخش‌های مختلف آن‌ها مورد بازدید میدانی قرار می‌گیرند.
در صورتی که در بررسی‌های اولیه، نکته‌ای در چک‌لیست‌ها مشخص شود که نیاز به بررسی بیشتری داشته باشد، یا اگر مدارک و مستندات یک ساختمان ناقص باشد و یا حاکی از وجود تخلف نسبت به نقشه اولیه ساختمان باشد، این موضوع به طور دقیق‌تری بررسی خواهد شد. تمامی چک‌لیست‌ها و نتایج ارزیابی‌ها در نهایت به تأیید تیمی از اساتید متخصص در مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی می‌رسد و پس از تجزیه و تحلیل، نتایج نهایی اعلام خواهد شد. این ارزیابی‌ها نقش مهمی در ارتقای ایمنی ساختمان‌های شهر تهران دارد و همکاری تمامی نهادهای مسئول برای ادامه این روند ضروری است.

ایمنی ساختمان‌ها چگونه تقسیم بندی می‌شود و اولویت مقاوم‌سازی برای ساختمان‌های تهران چگونه است؟

تمامی ساختمان‌ها در تهران به چهار گروه تقسیم می‌شوند که این تقسیم‌بندی بر اساس نظر مرکز تحقیقات راه و شهرسازی انجام شده است. که این چهار گروه به شرح زیر هستند:

گروه A (ایمن مشروط): ساختمان‌هایی که به طور کلی ایمن هستند، اما نیاز به مراقبت و بهبود جزئی دارند.

گروه B (ناایمن اندک): ساختمان‌هایی که به طور جزئی ایمن نیستند و نیاز به اقدامات محدود جهت بهبود دارند.

گروه C (نیاز به مقاوم‌سازی دارند): این ساختمان‌ها به مقاوم‌سازی نیاز دارند تا ایمنی آن‌ها به حد استاندارد برسد، بدون اینکه نیاز به تخریب وجود داشته باشد. فقط باید اتصالات و سازه‌ها تقویت شوند.

گروه D (غیرقابل تعمیر): ساختمان‌هایی که در وضعیت بسیار بحرانی هستند و دیگر قابل تعمیر نیستند، بنابراین باید تخریب شوند و ساختمان جدیدی ساخته شود.
تهران با نزدیک به یک میلیون پارسل و حدود ۴ میلیون واحد مسکونی در خود، دارای تعداد زیادی ساختمان است. قانون‌گذار برای رفع مشکل ساختمان‌های ناایمن، اولویت را به مقاوم‌سازی و ترمیم ساختمان‌های مهم و بلندمرتبه داده است. این ساختمان‌ها معمولاً به دلیل نقش خود در بحران‌ها، دارای اهمیت زیادی هستند.
ساختمان‌های مهم و حیاتی، همچون مراکز ثقل حکومتی، ساختمان‌های شهرداری، ایستگاه‌های آتش‌نشانی، بیمارستان‌ها و مراکز هلال احمر، باید به‌ویژه در شرایط بحران به مردم خدمت‌رسانی کنند. به عنوان مثال، اگر ساختمان شهرداری یا ایستگاه آتش‌نشانی تخریب شود، این احتمال وجود دارد که دیگر هیچ نهاد و سازمانی برای کمک به مردم در شرایط بحران باقی نماند.

در صورتی که این ساختمان‌های حیاتی در اثر حوادث طبیعی مثل زلزله تخریب شوند، مشکلات زیادی برای مردم به‌وجود خواهد آمد و روند خدمت‌رسانی به شهروندان به شدت مختل خواهد شد.

گروه دوم ساختمان‌هایی که باید در اولویت قرار گیرند، آن‌هایی هستند که دارای ارزش‌های ملی بالا یا متعلق به حکومت هستند. این گروه شامل مراکز مهمی چون مرکز اسناد، مرکز کتابخانه ملی و ساختمان‌های تاریخی است که اهمیت ویژه‌ای دارند.ساختمان‌هایی که تعداد زیادی از افراد را در خود جای داده‌اند، مانند ساختمان‌هایی که بیش از ۳۰۰ نفر در آن‌ها زندگی می‌کنند، در اولویت قرار می‌گیرند.اگر چنین ساختمان‌هایی دچار حادثه شوند، آسیب به تعداد زیادی انسان خواهد رسید. به همین دلیل، اولویت با ساختمان‌هایی است که جان تعداد بیشتری از افراد را می‌توان با حفظ آن‌ها در امنیت نگه داشت. برج‌ها و مجتمع‌های اداری، مسکونی و تجاری نیز جز اولویت‌های مدیریت بحران در پایتخت محسوب می‌شوند.

چند هزار ساختمان نیاز به ارزیابی دارد؟

در خصوص ساختمان‌های بلند، میان صاحب‌نظران در حوزه آئین‌نامه‌ها اختلافاتی وجود داشت. برخی آئین‌نامه‌ها ۸ طبقه به بالا را مبنا قرار می‌دادند، برخی دیگر ۱۲ طبقه، و برخی نیز ۱۵ طبقه به بالا را معیار می‌دانستند. برای اینکه خود را وارد این بحث‌ها نکنیم، تصمیم گرفتیم که ساختمان‌هایی با شش طبقه به بالا و زیربنای ۵۰۰۰ متر مربع به عنوان مبنای ارزیابی در نظر بگیریم تا شامل همه این ساختمان‌ها شود.

پس از تعیین این معیارها، به سازمان فاوا (فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران) مراجعه کرده‌اند و پس از انجام پایش اولیه، حدود ۱۶ هزار ساختمان به آنها معرفی شده است. ما به سازمان فاوا اعلام کردیم که باید این ساختمان‌ها را ارزیابی کنیم تا مشخص شود کدام‌یک ایمن هستند و کدام‌یک ناایمن. این ارزیابی‌ها هم در حال انجام است و به تفکیک مشخص خواهد شد که چه درصدی از این ساختمان‌ها ایمن یا ناایمن هستند. هنوز در میانه راه قرار دارند و این ارزیابی‌ها در حال تکمیل است. در نهایت، از میان ۱۶ هزار ساختمان معرفی شده، ۱۶ ساختمان باید به صورت دقیق و کامل ارزیابی شوند تا وضعیت ایمنی آن‌ها مشخص شود.