به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،فریده عامری، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه الزهرا، توضیح داد که برخی از رفتارهای کودکانه، مانند پرخاشگری و بیشفعالی، میتوانند به عنوان علائم پنهانی از افسردگی و اضطراب در کودکان باشند. این رفتارها ممکن است در ابتدا به نظر بیاهمیت برسند، اما در واقع میتوانند نشاندهنده وضعیت روحی پیچیدهتری باشند که نیاز به بررسی دقیقتری دارند.
عامری تاکید کرد که تشخیص این نوع علائم نیازمند همراهی با یک درمانگر حرفهای است، زیرا درک درست از رفتار کودک و شناسایی علل زمینهای آن، میتواند به پیشگیری از مشکلات جدیتر در آینده کمک کند.
چطور افسردگی در کودکان خود را شناسایی کنیم؟
افرادی که با کودکان سروکار دارند، باید به تغییرات رفتاری و عاطفی آنها توجه ویژهای داشته باشند. برخی از علائم افسردگی در کودکان عبارتند از:
- پرخاشگری غیرمعمول
- گوشهگیری و انزوا
- کاهش علاقه به فعالیتهای سابق
- بیحوصلگی در بازیهای گروهی
عامری همچنین گفت که بازیهای درمانی، مانند قصهگویی یا عروسکبازی، میتوانند به کودک کمک کنند تا احساسات خود را به راحتی بیان کند. این روشها علاوه بر کمک به شناسایی مشکلات کودک، به والدین این امکان را میدهند که درک بهتری از نگرانیها و علایق کودک خود پیدا کنند.
والدین چگونه میتوانند به کاهش پرخاشگری کمک کنند؟
در مواجهه با رفتارهای پرخاشگرانه کودک، رفتار آرام و همدلانه والدین نقش حیاتی در بهبود وضعیت دارد. عامری تأکید کرد که والدین باید در ابتدا از توجه به رفتارهای کودک قبل از بروز پرخاشگری آغاز کنند. اگر کودک احساس کند که والدین با او همدلی میکنند، احتمال بروز رفتارهای منفی کمتر میشود.
وی همچنین اشاره کرد که آرامش والدین در مواجهه با چالشها میتواند به طور مستقیم بر رفتار کودک تأثیر بگذارد. ناامیدی و خستگی والدین ممکن است بر روان کودک نیز تأثیر منفی بگذارد و رفتارهای او را تشدید کند.
پرخاشگری در کودکان زیر دو سال: طبیعی یا نگرانکننده؟
در کودکان زیر دو سال، پرخاشگری معمولا طبیعی است، زیرا آنها هنوز مهارتهای اجتماعی و کنترل احساسات خود را یاد نگرفتهاند. اما اگر این رفتارها ادامه پیدا کرده و شدت یابند، میتواند نشانهای از مشکل عاطفی یا روانی باشد که نیاز به ارزیابی تخصصی دارد.
تأثیرات فضای مجازی بر کودکان؛ چطور میتوان مدیریت کرد؟
در دنیای دیجیتال امروز، استفاده از تکنولوژی یکی از چالشهای مهم در تربیت کودک است. عامری بر این باور است که یکی از مهمترین گامها برای مدیریت تأثیرات فضای مجازی بر کودکان، محدود کردن زمان استفاده از ابزارهای دیجیتال است. والدین باید خود الگوی مناسبی برای استفاده از موبایل و کامپیوتر باشند و زمان استفاده خود را نیز کاهش دهند.
وی پیشنهاد کرد که والدین میتوانند محدودیتهای زمانی برای استفاده از تکنولوژی تعیین کنند، مانند یک ساعت در روز، تا از تأثیرات منفی آن بر رشد اجتماعی و روانی کودک جلوگیری کنند.
در نهایت، عامری تأکید کرد که همکاری والدین با روانشناسان و درمانگران کودک میتواند نقش کلیدی در شناسایی و درمان مشکلات روانی کودک داشته باشد. به گفته وی، ایجاد الگوهای مناسب رفتاری، توجه به نیازهای روانی کودک و ایجاد محیطی آرام میتواند به رشد سالم و پیشگیری از مشکلات رفتاری و روانی کمک کند. والدین با حمایت و دقت در مراقبت از رفتارهای کودک میتوانند به او کمک کنند تا در مسیر سلامت روانی و اجتماعی قدم بردارد.