برترین‌ها: بحث انتقال پایتخت ایران از تهران به منطقه مکران در سال‌های اخیر به یکی از موضوعات داغ برنامه‌ریزی‌های کلان کشور تبدیل شده است. این ایده، با هدف کاهش تمرکز جمعیتی و معضلات پایتخت فعلی، و نیز توسعه متوازن مناطق کمتر بهره‌مند کشور، از سوی کارشناسان و سیاست‌گذاران مورد توجه قرار گرفته است.

مکران هم قرار است مانند سد گتوند و نیروگاه بوشهر و بزرگراه دریاچه ارومیه، قربانی شود؟

 روزنامه اعتماد نوشت: انتخاب محل پایتخت جدید باید نتیجه فرآیند کارشناسی باشد و دریغ است که یک انتخاب محل نامناسب دیگر مشکل و معضل جدیدی برای دهه‌های پیش رو برای کشور ما پدید آورد. در این زمینه یادآوری مواردی لازم است.

بنابراین انتخاب مکان‌های پروژه‌های مهم مانند پایتخت جدید نباید نظیر پروژه‌های مهم قبلی از جمله سد گتوند، بزرگراه دریاچه ارومیه و نیروگاه بوشهر باشد که بر پایه الگویی از اولویت‌بندی اهداف کوتاه‌مدت توسعه نسبت به ملاحظات پایداری ‌محیط زیستی و ایمنی بلندمدت انتخاب شده و ساخته شده‌اند. بی‌توجهی‌های آغازین در مورد اثرهای اکولوژیک و مدیریت ریسک، منجر به چالش‌های مداوم بعدی در محیط‌زیست ایران شده است اشتباه‌های قبلی را تکرار نکنیم...

این همه در باره انتقال پایتخت حرف می زنید و آخرش می گویید فقط یک ایده بود؟؛ با این حرفهای نسنجیده فضای روانی جامعه را به هم می ریزید

روزنامه جوان هم در یادداشتی نوشت: پس از چند روز خبررسانی و صحبت‌های گوناگون درباره تصمیم دولت برای انتقال پایتخت از تهران به سواحل جنوب شرقی ایران در مکران، روز گذشته معاون اجرایی رئیس‌جمهور چنین موضوعی را صرفاً یک ایده [محترمانه‌اش اینکه حالا یک چیزی از ذهن‌مان گذشته!] دانست.

حال که همه رسانه‌ها به این موضوع از ظن خویش پرداختند، معاون اجرایی اعلام می‌کند این موضوع صرفاً در حد یک ایده مطرح بوده است. آیا دولتمردان متوجه نیستند که هر موضع و سخن آنها در جامعه چه بازتابی دارد و حرف‌های نسنجیده و کارشناسی نشده و حتی اعلام تصمیمات قطعی نشده، چقدر می‌تواند فضای روانی جامعه را به هم بریزد؟