1. شرکای جنسی متعدد
   • هر چه یک فرد شرکای جنسی بیشتری داشته باشد، احتمال ابتلای او به ویروس پاپیلومای انسانی تناسلی (HPV) بیشتر می شود.
   • هنگام داشتن رابطه جنسی دهانی، این امر در مورد عفونت های دهان نیز صدق می کند.
   • داشتن رابطه جنسی با شریکی که قبلا چندین شریک جنسی داشته است این خطر را افزایش می دهد.
2. سیستم ایمنی ضعیف
   • افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند در برابر عفونت های HPV آسیب پذیرتر هستند.
   • افراد مبتلا به عفونت ویروس نقص ایمنی انسانی و سندرم نقص ایمنی اکتسابی ( HIV / AIDS)) سیستم ایمنی آسیب دیده دارند و احتمال دارد بیشتر به این ویروس مبتلا شوند.
   • افرادی که به دنبال پیوند اعضا از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند، ایمنی ضعیفی دارند.

هیچ درمان خاصی برای ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در دسترس نیست.

• HPV معمولاً طی دو سال خود به خود از بین می رود و هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند.
• تنها زمانی که HPV برای مدت طولانی در بدن وجود داشته باشد، معمولاً چندین دهه، پتانسیل ایجاد این ضایعات و شرایط بدخیمی‌ دهانی را دارد.
• پزشک ممکن است بسته به محل وجود ضایعات و شدت آنها داروها یا جراحی را توصیه کند.

درصد بسیار کمی از افراد عفونت HPV دارند که به سرطان تبدیل می شود.

• معمولا HPV در اکثر موارد ناپدید می شود و دلیل آن ناشناخته است.
• با این حال، در یک جمعیت بسیار کوچک، عفونت HPV ممکن است ادامه یابد.
• HPV پتانسیل افزایش خطر ابتلا به سرطان را در افراد آلوده دارد، اما اکثریت قریب به اتفاق افراد به سرطان مبتلا نمی شوند.

اگر سرطان اوروفارنکس ایجاد شده باشد، درمان در افراد بسته به علائم و مراحل بدخیمی متفاوت است.

واکسن های HPV

واکسن‌های ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در برابر سویه‌های HPV 16 و 18 که باعث سرطان دهانه رحم می‌شوند بسیار مؤثر هستند . واکسن های قبلی HPV برای زنان 11 تا 12 ساله تجویز می شد.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده واکسن Gardasil 9 را برای مردان و زنان 9 تا 45 ساله تایید کرده است تا از آنها در برابر سرطان های ناشی از HPV محافظت کند.

• مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری توصیه کرد که پسران و دختران 11 تا 12 ساله باید دو دوز واکسیناسیون HPV را با فاصله حداقل شش ماه دریافت کنند.
• نوجوانان جوان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند در دو دوز واکسینه شوند.