نایب قهرمان وزنهبرداری جهان: کف حقوق را برای من در نظر گرفتند
اقتصاد ایران: علی داوودی نایب قهرمان وزنهبرداری جهان گفت: قبل از المپیک به صراحت گفتند شانس مدال ندارم و کف حقوق را برای من در نظر گرفتند
به گزارش خبرنگار مهر، علی داوودی ملیپوش وزنهبرداری ایران درباره مسابقات قهرمانی جهان و رقابتش با علیرضا یوسفی در دسته فوق سنگین گفت: خدا را شکر در کنار علیرضا یوسفی تمرینات پرفشار و خوبی را انجام دادیم. البته آیت شریفی هم در دسته فوق سنگین در تمرینات حضور داشت و اگر میتوانستیم هر سه نفر به مسابقات قهرمانی جهان میرفتیم، شرایط خیلی بهتر میشد.
وی گفت: با این حال خدا را شکر میکنم که بعد از مدتها در دسته فوق سنگین دو سکو برای ایران بود. حضور دو ایرانی در سکوی مسابقات جهانی وزنهبرداری اتفاق ویژهای بود و پس از مدتها مردم به وزنهبرداری شوق و ذوق پیدا کردند.
دارنده مدال نقره المپیک توکیو در پاسخ به این سوال که چرا وزنهبرداران ایرانی در حرکات یکضرب دچار مشکل هستند و نسبت به رقبا ضعیفترند، اظهارداشت: من فکر میکنم در یک ضرب ما نرمال هستیم اما رقیبان خیلی قدرتمند هستند. با توجه به اینکه در گذشته و به خصوص در زمان آقای رضازاده، او با وزنه ۲۱۳ در یک ضرب اول میشد اما در المپیک پاریس سه نفر در یک ضرب وزنه ۲۱۵ کیلوگرمی را مهار کردند. قطعاً ما هم تلاش میکنیم که در یک ضرب بتوانیم به حریفان برسیم.
داوودی گفت: یک ترافیک سنگینی در فوق سنگین به وجود آمد و فکر میکنم در این ده سال اخیر رقابت فشرده بود و وزنهبرداران بسیار خوبی هستند. این موضوع باعث شد یک ماراتن سخت به وجود بیاید و هر وزنهبرداری که در تمرینات وزنه میزند به همان قانع نباشد.
وی در مورد خداحافظی لاشا تالاخادزه عنوان کرد: ظاهراً او وارد عرصه سیاست شده و بعید میدانم دوباره برگردد و وزنه بزند. ظاهراً سیاست شیرینتر از ورزش است. ضمن اینکه تالاخادزه از روزهای پرفروغش خیلی فاصله گرفته و در المپیک پاریس هم مثل همیشه نبود و موضوع سن هم در عملکردش تأثیرگذار بوده است.
داوودی در ادامه گفت: یک قانونی برای قهرمانان هست که ظاهرا به آن بند «ج» گفته میشود. بعد از المپیک توکیو چهار استاندار استان بزرگ تهران به من نامه زدند که مسکن بگیرم.
وی گفت: البته که همه آنها در حد نامه بود ولی من یک بار هم پیگیری نکردم چون اصلا به دنبال مادیات نیستم. الان علیرضا یوسفی وزنه 262 کیلوگرم را در مسابقات جهانی مهار کرد و به مدال طلا رسید و همه مردم بابت آن خوشحال هستند.
داوودی تأکید کرد: من همیشه به عشق مردم وزنه میزدم و به دنبال مادیات نبودم و نیستم. آقای جوادی در اداره کل در یکی دو سال اخیر واقعا پیگیر کارهای من بود اما ورزشکاری که برای استان تهران باشد واقعا خیلی مورد کم لطفی قرار میگیرد.
وی عنوان کرد: متأسفانه من قبل از المپیک هم خیلی مورد کم لطفی کمیته ملی المپیک قرار گرفتم. حای قبل از المپیک هم کمیته ملی المپیک کمترین حقوق را برای من در نظر گرفت چون مسئولان کمیته معتقد بودند من شانس کسب مدال نیستم.
داوودی گفت: کمیته ملی المپیک برای ورزشکاران المپیکی بین 15 تا 200 میلیون حقوق را در نظر گرفته بود که برای وزنهبرداران 15 میلیون در نظر گرفته بود.
وی اظهارداشت: قبل از المپیک یک روز آقای خسروی وفا به اردوی تیم ملی وزنه برداری آمد و خیلی مستقیم و بدون صراحت به من گفتند که شانس مدال برای من در نظر نگرفتند.
داوودی در ادامه گفت: اولا این حرف برای ورزشکاری که قصد حضور در المپیک را دارد خیلی بد است و باعث تضعیف روحیه میشود.
وی گفت: مشکل اصلی ما نادیده گرفتن بود چون اگر واقعبینانه نگاه کنیم حتی 200 میلیون هم کفاف هزینههای ما را نمیدهد. بحث من مسائل مالی نیست، مسئولین ما را نادیده گرفتند و حتی سر تمرین هم نیامدند!
داوودی عنوان کرد: زمانی هم که به المپیک رفتیم معمولا مسئولان به دهکده المپیک میآیند و به ورزشکاران سر میزنند اما مسئولان ما هیچ کدام سر تمرین ما نیامدند.
نایب قهرمان مسابقات جهانی وزنهبرداری تأکید کرد: در حالی که آقایان اسبقیان، مناف هاشمی و خسروی وفا در آنجا حضور داشتند. البته که آقای خسروی وفا گفت من کلا سر تمرین نمیآیم و واقعا هم نمیآمدند. اما بحث اصلی این بود که ما را خیلی کم دیدند.
داوودی گفت: خیلی وقتها ورزشکار از مسائل مالی میگذرد اما توجه نکردن به مسائل معنوی بد است و روحیه ورزشکار را خراب میکند. مسئولان سر تمرین ما نیامدند و هیچ سری به ما نزدند و هم روز مسابقه مسئولان بیشتر دنبال دوربین و دیده شدن بودند و در مسابقاتی که مهمتر بود و دوربین بیشتر نشان میدادند حضور پیدا کردند.
وی گفت: فیلم مسابقه من را در المپیک ببینید در زمان معارفه وزنهبرداران، بین 2 تا سه هزار نفر دنبال مسئولان ورزش میگشتم که متأسفانه حتی یک نفر هم نیامده بود. این عمق فاجعه بود.
داوودی گفت: من دوست نداشتم قبل از مسابقات جهانی صحبت کنم و تصمیمم این بود بعد از این مسابقات حرف بزنم. قطعا اگر توجه معنوی بیشتر بود، شاید یک مدال بزنر میتوانستم بگیرم. من همه چیز را نمیخواهم به این مسائل ارتباط بدهم اما داشتن انگیزه و روحیه برای ورزشکار خیلی اهمیت دارد.