به گزارش خبرنگار مهر، دولت بنا دارد تا سرانه مصرف آبزیان را در کشور افزایش دهد. در حال حاضر سرانه مصرف ماهی در کشور حدود ۱۴ کیلو گرم است که بر اساس هدف‌گذاری باید به ۲۰ کیلو گرم برای هر نفر در طول سال برسد.

در سبد محصولات آبزی میگو به دلیل میزان کالری و مواد مغذی که در خود دارد از جایگاه ویژه برخوردار است. ایران در کنار تولیدات دریایی، پرورش محصولات شیلاتی را با جدیت پیگیری می‌کند تا ضمن افزایش تولید بخشی را صادر و ارزآوری داشته باشد.

به تازگی موضوع ورود موقت میگوی ریز برای تکمیل سبد صادرکنندگان در مجامع مرتبط مطرح شده اما باید دید آیا این امر می‌تواند به بهبود وضعیت صادرات میگو منجر شود و این واردات ناشی از وجود تقاضای واقعی یا غیر واقعی برای آن محصول است؟

مهدی شکوری، معاون توسعه آبزی پروری سازمان شیلات ایران به مهر گفت: در صورت واقعی بودن تقاضای واردات لازم است تا الزاماتی را برای قبل و بعد از ورود مورد توجه قرار داد.

وی افزود: تضمین سلامت کالا و عدم انتقال آفات از کشور مبدا و یا در حین حمل به کشور مقصد یکی از الزامات قبل از ورود برای هر کالای وارداتی است و پس از ورود نیز باید عدم وارد آمدن آسیب‌های اقتصادی به تولیدکنندگان همان محصول یا محصولات مشابه در کشور مقصد، تضمین شود.

این مسئول دولتی با اعلام آنکه انتقال برخی آفات کشاورزی به ایران از طریق کالاهای کشاورزی یا وسایل حمل و نقل اتفاق می‌افتد و متأسفانه آسیب‌هایی هم از نظر اقتصادی و بهداشتی را در پی داشته است، تصریح کرد: علاوه بر رعایت الزامات بهداشتی، تأثیر منفی احتمالی بر قیمت میگوی پرورشی باید مد نظر قرارگیرد.

شکوری با بیان این که شواهد نشان می‌دهد که انتقال بسیاری از بیماری‌های میگوی پرورشی حتی بین دو قاره، در اثر نقل و انتقال آبزیان اتفاق افتاده است؛ به عنوان مثال، بیماری سر زرد (YHD ) که در سال ۱۹۹۱ میلادی در تایلند شیوع پیدا کرد، از طریق میگوی منجمد به آمریکا و استرالیا رسید، همچنین انتقال لکه سفید به استرالیا با واردات سخت‌پوستان منجمد رخ داده است.

معاون توسعه آبزی پروری سازمان شیلات ایران با اشاره به آخرین پژوهش‌های انجام شده درباره انتقال بیماری، گفت: باکتری عامل بیماری AHPND حتی پس از انجماد در دمای منفی ۸۰ درجه سانتیگراد همچنان امکان بیماری‌زایی دارد و از آنجا که هر از چند گاهی ما با بیماری‌های نوپدید و ناشناخته مواجه می‌شویم که نسبت به آنها شناختی نداریم، به همین دلیل امکان تشخیص و کنترل کردن آنها نیز مهیا نیست؛ بنابراین به نظر می‌رسد که هیچ مرجعی نمی‌تواند تضمین دهنده عدم بروز چنین پیامدهایی باشد.

شکوری با اعلام این که صادرات میگوی ایران به برخی کشورها که خودشان آلوده به انواع بیماری‌های مهلک هستند با ملاحظاتی انجام می‌شود، افزود: برخی از کشورها برای واردات میگو از مبدا کشورهایی که بیماری در آنها گزارش شده است، حتی پروتکل‌های خاصی دارند و یا آن را محدود به واردات میگوی پخته‌شده کرده‌اند.

وی تصریح کرد: با فرض تضمین منافع صادرکنندگان و تولیدکنندگان میگوی پرورشی از نظر فنی و کارشناسی باید دقت نظر بیشتری در این مورد به خرج داد و جوانب کار را بیشتر سنجید تا مخاطرات جدیدی برای تولیدکنندگان کشور ایجاد نشود.