نگین جاوید در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: کلان‌شهر اصفهان از ابتدای سال جاری تا سی‌ام آذر ماه در مدت ۲۷۶ روز، ۱۰ روز هوای پاک، ۱۵۷ روز قابل قبول (سالم)، ۹۲ روز ناسالم برای گروه‌های حساس و ۱۷ روز هوای ناسالم برای تمامی گروه‌های جامعه تجربه کرد.

وی با بیان اینکه وضعیت هوای ۹ ماهه این کلان‌شهر به لحاظ کیفی تقریباً مشابه سال گذشته است، ادامه داد: اصفهان تا سی‌ام آذر ۱۴۰۲ نیز ۱۲ روز هوای پاک، ۱۵۷ روز قابل قبول، ۸۰ روز ناسالم برای گروه‌های حساس و ۲۷ روز ناسالم ناسالم برای عموم افراد جامعه (وضعیت قرمز) داشت.

کارشناس مسئول امور آزمایشگاه هوا در اداره کل حفاظت محیط‌زیست اصفهان با اشاره به اینکه امسال شمار روزهای قرمز نسبت به سال قبل روند کاهشی داشته، خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که در ۶ ماه ابتدای سال و به ویژه فصل تابستان علت اصلی افزایش شاخص آلودگی و ثبت روزهای آلوده فعالیت کانون‌های گردوغبار و انتشار ریزگردهاست و امسال یکی از کانون‌های بحرانی در اردستان بود که پس از چند روز گردوغبار آن فرو نشست.

جاوید افزود: در ۶ ماه دوم سال نیز به سبب وارونگی دما، ماندگاری آلاینده‌ها را در هوا شاهد هستیم و آلاینده اصلی ذرات معلق ۲.۵ میکرون است اما امسال پاییز با توجه به اینکه وزش باد و جریانات جوی را داشتیم تعداد روزهای قرمز و بسیار آلوده که سال‌های قبل سبب تعطیلی ادارات و مدارس می‌شد، کمتر بوده و امید است شرایط ناپایداری‌های جوی تا پایان بهمن و گرم‌تر شدن هوا ادامه یابد.

به گزارش مهر، اصفهان طی سال‌های اخیر به عنوان یکی از آلوده‌ترین کلانشهرهای کشور بشمار می‌رود که در پی خشکاندن رودخانه زاینده‌رود و تالاب بین المللی گاوخونی و تحت تأثیر کاهش بارندگی در دو دهه گذشته کانون‌های بحرانی گردوغبار آن افزایش یافته و این امر در کنار صنایع آلاینده و تردد میلیونی خودروها و فرسودگی ناوگان حمل و نقل سبب شده که شهر تاریخی اصفهان حتی در بهار و تابستان نیز بیشترین هوای آلوده را داشته باشد.‌

شاخص کیفی هوا از صفر تا ۵۰ هوای پاک، ۵۱ تا ۱۰۰ هوای سالم، ۱۰۱ تا ۱۵۰ ناسالم برای گروه‌های حساس، ۱۵۱ تا ۲۰۰ ناسالم برای عموم، ۲۰۱ تا ۳۰۰ بسیار ناسالم و ۳۰۱ تا ۵۰۰ خطرناک است.

این شاخص به طور معمول برای پنج آلاینده هوا شامل مونوکسیدکربن (CO) ، اُزن (O۳)، دی اکسید نیتروژن (NO۲)، دی اکسید گوگرد (SO۲) و ذرات معلق زیر ۲.۵ میکرون (PM۲.۵) اندازه گیری و به طور روزانه در ایستگاه‌های پایش هوا، ثبت می‌شود.

شاخص کیفی هوا ( Air Quality Index ) معیاری است که غلظت ترکیبات مختلف آلاینده موجود در هوا نظیر مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد، ترکیبات نیتروژن دار، اوزون و ذرات معلق ( ذرات کوچک‌تر از ۱۰ میکرومتر و ذرات کوچک‌تر از ۲.۵ میکرومتر) را که دارای حدود مجاز متفاوت با واحدهای مختلف است به یک عدد بدون واحد تبدیل می‌کند و وضعیت آلودگی هوا را نمایش می‌دهد.