به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، روزنامه معاریو در یادداشتی که امروز شنبه منتشر شد به رهبران رژیم صهیونیستی هشدار داد، شکست یک دشمن ضعیف می‌تواند یک تله کشنده برای طرف قوی باشد و همگی باید از تجربه تلخی که ایالات متحده در ویتنام فرا گرفته درس بگیریم، زیرا می‌تواند پیروزی نظامی را به یک شکست سیاسی تبدیل کند.

هانا اشتاینهارت نویسنده این یادداشت در ابتدا آن نوشت: در یک روز تعطیل مهاجمان ده‌ها روستا، شهر و پایگاه نظامی را به تصرف خویش در آوردند، در واقع یک تهاجم گسترده و یک غافلگیری تمام عیار بود، اما بعد از مدتی به آن پاتک زده شد و با نیروهای پیاده و آتش توپخانه به سرعت و طی دو یا سه روز همه این مناطق از آنها بازپس گرفته شد.

گرچه این جنگ چند ماه هم طول کشید و مهاجمان در پایان تلفات سختی را متحمل شده و ده‌ها هزار کشته و زخمی روی دستشان ماند و جنگ زمانی پایان یافت که مهاجمان سه چهارم نیروهای خود را از دست داده بودند، این تلفات به حدی بود که فرمانده کل نیروهای مهاجم از تحقق پیروزی بزرگ سخن گفت.

نویسنده در ادامه نوشت: شاید این توصیف‌ها به گوش شما آشنا باشد اما هیچ ارتباطی به حوادث 7 اکتبر ندارد، بلکه به تهاجم بسیار بزرگتری مربوط می‌شود که روز 30 ژانویه 1968 در ویتنام رخ داد.

در بخش دیگری از یادداشت آمده است، روز 7 اکتبر هیچ کس در خاورمیانه حتی در مخیله‌اش هم نمی‌گنجید که شرایط این منطقه در ژانویه 2025 به این شکلی باشد که امروز شاهد آن هستیم.

 نویسنده بعد از آن اعتراف کرد، گرچه 7 اکتبر ضربات شبه کاملی را به حماس و غزه وارد کرد، اما نکته جالب در این مسئله آن است که مسئله فلسطین را مجددا به صدر مسایل صحنه بین المللی منتقل کرد.

او اعتراف کرد: بدیهی است تعداد بسیار کمی در اسرائیل تصاویر بسیار دهشتناک و هولناکی که در غزه رخ داده ان را مشاهده کرده‌اند و تعداد کمتری از آنها اصولا با آن ابراز همدردی و نسبت به آن احساس ناراحتی کرده است.

اما در جهان غرب و برای چند ماه پیاپی تصاویر خانواده ها، کودکان، زنان، سالخوردگان و مردانی که اجسادشان تکه تکه شده یا زیر آوار زنده به گور شده‌اند در حال انتشار اسد.

تصاویر هزاران نفر که در ستون‌ها و کاروان‌‌هایی همچون شبح‌های سیاه در حال قدم برداشتن هستند، وسایل باقی مانده خود را به دوش کشیده و از این اردوگاه به آن اردوگاه فرار می‌کنند، موج مردمی که برای به دست آوردن یک تکه نان به همدیگر فشار وارد می‌کنند.

از همان مراحل اولیه جنگ، کابینه اسرائیل حاضر به پرداختن به روز بعد از پایان جنگ در غزه نشده است، یک علت اصلی هم برای این کار وجود داشته و دارد و آن حفظ بقای این کابینه است.

نتایج انتخابات در ایالات متحده هم این توهم بین کابینه اسرائیل و حامیان پوپولیستی‌اش را افزایش داد...

امروز نتانیاهو تحت شعار توهم آمیز پیروزی مطلق و خاورمیانه جدید کارهای خود پیش می‌برد و به طور حتم این شعارها هم بسیار وسوسه انگیز هستند، اما به مرور زمان اسرائیل خواهد فهمید این نوش دارویی که برایش تجویز کرده‌اند روز به روز برایش هزینه بیشتری خواهد داشت و در سال‌های آتی بهای سنگینی را بابت آن باید بپردازد.

تا زمانی که حاکمیت اسرائیل بر این مناطق نشات گرفته از علل امنیتی باشد، می‌توان گفت که خبری از راه‌حل واقعی نسبت به فلسطینیان وجود ندارد، زیرا گرچه شاید اکثر کشورهای غربی با ارزش‌های فلسطینیان زاویه داشته باشند اما هر قدر که اسرائیل تلاش می‌کند از دست آوردهای جنگی خود برای تعمیق کنترل خود بر مناطق (فلسطینی نشین) بیافزاید، بیش از پیش به آن به عنوان آفریقای جنوبی نوین نگریسته می‌شود.

در پایان این یادداشت هم آمده است، شاید تهاجم تت (آمریکا علیه ویتکونگ ها) ویرانی نظامی را برای ویتکونگ‌ها و ویتنام شمالی‌ها به همراه آورد اما همین ویرانی باعث شد تا دولت ایالات متحده اعتماد افکار عمومی را از دست بدهد و به تبع آن کل جنگ را از دست داد، این سرنوشت در انتظار اسرائیل هم هست، جنگی که از نظر تاکتیکی موفقیت آمیز اما از لحاظ راهبردی یک شکست بزرگ محسوب می‌شود و در نتیجه آن اسرائیل تا ابد افکار عمومی غرب را باخته و در سال‌های آتی تبعات اقتصادی، امنیتی، سیاسی و داخلی آن را شاهد خواهیم بود.

انتهای پیام/