به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، وضعیت سیاسی گرجستان پس از انتخابات ریاست‌جمهوری وارد مرحله‌ای بحرانی شده است. «سالومه زورابیشویلی» رئیس‌جمهور پیشین، با اعلام مخالفت با نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمانی اخیر، از ترک اقامتگاه ریاست‌جمهوری خودداری کرده است.

کارشناسان سیاسی بر این باورند که آغاز دوران ریاست‌جمهوری «میخائیل کاولاشویلی» رئیس‌جمهور منتخب و فرآیند انتقال قدرت، می‌تواند به نقطه عطفی در تحولات سیاسی این کشور تبدیل شود.

اعتراضات گسترده در شهر تفلیس ادامه دارد و به نظر می‌رسد زورابیشویلی بر موج این اعتراضات برای تقویت موضع خود حساب باز کرده است. با این حال، قانون‌گذاران گرجی به او هشدار داده‌اند که باید به قوانین کشور پایبند باشد. در همین راستا، طرح قانونی تصویب شده که بر اساس آن زورابیشویلی پس از پایان دوره ریاست‌جمهوری خود، از خدمات امنیتی دولتی محروم خواهد شد.

مراسم تحلیف میخائیل کاولاشویلی قرار است در تاریخ 29 دسامبر برگزار شود. «ایراکلی کوباخیدزه» نخست‌وزیر گرجستان، تأکید کرده که در این روز زورابیشویلی مجبور به ترک اقامتگاه ریاست‌جمهوری خواهد بود و این مکان به رئیس‌جمهور منتخب واگذار خواهد شد.

«تورنیکه شاراشینیدزه» رئیس دانشکده روابط بین‌الملل «موسسه امور عمومی گرجستان» و استاد دانشگاه، معتقد است که تلاش برای انقلاب در گرجستان به پایان رسیده و اوج اعتراضات رو به کاهش است.

شاراشینیدزه با بیان اینکه «یک سال به دوره ریاست جمهوری زورابیشویلی که آخرین رئیس‌جمهور گرجستان است که با رأی مستقیم مردم انتخاب شده، اضافه شده است، اما این دوره نیز در حال پایان است. در 29 دسامبر، رئیس‌جمهور جدید باید کار خود را آغاز کند، اما زورابیشویلی می‌گوید که قصد ندارد کاخ ریاست جمهوری را ترک کند. به نظر من، این تصمیمی پوچ و بی‌معنی است. کافی است که برق، گاز و آب کاخ ریاست جمهوری قطع شود تا دیگر دلیلی برای ماندن در آنجا وجود نداشته باشد؛ بنابراین، من پیش‌بینی نمی‌کنم که در این روز مشکلی پیش بیاید.»

اما «زال کاسرلیشویلی» تحلیلگر سیاسی گرجی و رئیس «کنفدراسیون ملل قفقاز»، معتقد است که مسئله اصلاً به نام و نام خانوادگی مربوط نمی‌شود: «وضعیت در گرجستان به‌طور کلی به سمت دوگانگی قدرت پیش می‌رود و این روند توسط یک نفر یا یک چهره سیاسی اداره نمی‌شود و قدرت‌هایی بسیار بزرگتر از رئیس‌جمهور پیشین که از قانون سرپیچی می‌کند در پشت این روند قرار دارند.»

به نظر می‌رسد که با وجود پایان اعتراضات خیابانی، بحران سیاسی در گرجستان همچنان ادامه دارد و این کشور در حال ورود به دوره جدیدی از بی‌ثباتی و دوگانگی قدرت است.

«تورنیکه شاراشینیدزه» معتقد است که تلاش برای انقلاب در گرجستان به پایان رسیده و اوج اعتراضات رو به کاهش است؛ اما «زال کاسرلیشویلی» نگرانی‌های متفاوتی را مطرح می‌کند.

کاسرلیشویلی با بیان اینکه «همه این اعتراضات تأثیر منفی بر آینده گرجستان و احساسات در جامعه خواهد داشت»، می‌گوید: «در حال حاضر زمستان است و بعید است که اعتراضات خیابانی بتواند جمعیت زیادی را جمع کند، اما در اوایل بهار سال آینده می‌توان انتظار تظاهرات گسترده‌تری را داشت. در این تظاهرات ممکن است شهروندانی که از وضعیت اقتصادی در گرجستان ناراضی هستند نیز شرکت کنند. صادقانه بگویم، مردم در گرجستان در شرایط بدی زندگی می‌کنند و نارضایتی از این وضعیت رو به افزایش است. اگر سالومه زورابیشویلی از این معترضان برای حمایت از خود استفاده کند، چنین اتفاقی می‌تواند مشکل‌ساز شده و وضعیت در گرجستان را بی‌ثبات کند؛ اما من فکر می‌کنم که اگر یک حزب راست میانه قدرتمند در گرجستان تشکیل شود، به‌سرعت هم زورابیشویلی و هم مخالفان گرجی را جذب خواهد کرد و توده‌های مردم به آن خواهند پیوست. جامعه به چنین نیرویی نیاز دارد.»

کاسرلیشویلی در ادامه با اشاره به اعتراض زورابیشویلی به تخلیه کاخ ریاست جمهوری برای رئیس‌جمهور جدید و احتمال وقوع رویدادهای غیرمنتظره، گفت: «ما به‌سادگی نمی‌دانیم که در ذهن سفارش‌دهندگان این اعتراضات، چه می‌گذرد. من پیش از این موضع خود را در مصاحبه با رسانه‌های گرجی بیان کرده‌ام: باید عوامل تحریک‌آمیز را که هم در میان مخالفان و هم در حزب حاکم وجود دارند، شناسایی و حذف کرد؛ زیرا این عناصر، به هر گروهی که تعلق داشته باشند، علیه گرجستان کار می‌کنند و اربابان خود را با منافع خاص خود دارند. در سال 1992، مردم گرجستان قصد نداشتند علیه یکدیگر بجنگند، اما برای تحریک درگیری، نیروهای ثالث هم به سمت نیروهای دولتی و هم به سمت مخالفان آتش گشودند و تنها چند تیراندازی کافی بود؛ و همه‌چیز آغاز شد؛ اما واضح است که اگر کار به اخراج اجباری زورابیشویلی از کاخ ریاست جمهوری بکشد، مخالفان به کمک او خواهند آمد و این لحظه می‌تواند بسیار خطرناک باشد.»

این تحلیل‌ها نشان می‌دهد که وضعیت سیاسی در گرجستان همچنان بی‌ثبات و غیرقابل‌پیش‌بینی است و دخالت قدرت‌های خارجی در امور داخلی این کشور می‌تواند به تشدید تنش‌ها و درگیری‌ها منجر شود.

انتهای پیام/