غلامرضا شقاقی رئیس گروه آب و فاضلاب مرکز سلامت محیط و کار در گفت‌وگو با خبرنگار مهر راجع به وضعیت آب در مناطق جنوبی کشور توضیح داد: در مناطق شهری استان سیستان و بلوچستان وضعیت سلامت آب مناسب‌تر است. با توجه به اینکه ما در سیستان و بلوچستان سه دانشگاه به نام دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر، دانشگاه علوم پزشکی چابهار و دانشگاه علوم پزشکی زاهدان وجود دارد. بین این دانشگاه‌ها، دانشگاه علوم پزشکی چابهار وضعیت آب مناسبی ندارد. به خصوص که ما در اواخر سال گذشته دچار سیل‌زدگی شده‌ایم و منابع آب ما آلوده شده است.

شقاقی ادامه داد: اقدامات لازم از طرف وزارت نیرو برای حل این معضل باید صورت گیرد تا دسترسی به آب سالم به صورت کامل در مناطق شهری و در مراحل روستایی وجود داشته باشد.

وی افزود: در منطقه کرمان نیز ما از نظر میکروبی مشکلی نداریم ولی مناطقی وجود دارد که از نظر زمین شناسی آلودگی به فلزات سنگین دارد. به طور معمول وزارت نیرو، با سیستم‌های تصفیه که در آن مناطق کار گذاشته است آلودگی فلزات سنگین را تصفیه و بعد در اختیار مصرف کنندگان قرار دهد. وزارت بهداشت و همکاران ما در دانشگاه علوم پزشکی کرمان و جیرفت به طور مستمر روی آب نظارت کرده و اگر کیفیت آب مطابق استاندارد نباشد، در درجه اول از شرکت آب فاضلاب و همچنین سازمان‌هایی که مسئول هستند پیگیری می‌شود.

آب خوزستان وضعیت مطلوبی ندارد

شقاقی اظهار داشت: نسبت به شاخص‌های کشور وضعیت آب در خوزستان نامناسب‌تر است. یکی از دلایل این است که آب مورد نیاز مردم از رودخانه کارون تأمین می‌شود. این رودخانه به خاطر اینکه به درستی محافظت نمی‌شود آلودگی‌های مختلفی دارد. به دلایل مختلف اعم از کدورت، میزان شوری بالا و یا وجود میکروب در آب، این خود یک منبع خام است که باعث بروز یک‌سری مشکلات می‌شود

وی مطرح کرد: دلیل بعدی زیرساخت‌های استان خوزستان است. شبکه انتقال یعنی تصفیه خانه باید به درستی کار کند تا آلودگی‌هایی که در رودخانه کارون وجود دارد از بین ببرد و بعد وارد سیستم شود اما این موارد بسیار ضعیف عمل می‌کند. در این حوزه کارهای زیادی صورت گرفته شده است اما به کار بیشتر نیاز است تا بتوان کیفیت آب خوزستان را به استاندارد کشور برساند و شاخص آب و فاضلاب منطقه با دیگر نقاط کشور برابر شود.

روند اجرایی طرح فاضلاب شهری به چه صورت است

رئیس گروه آب و فاضلاب مرکز سلامت محیط و کار گفت: امروزه شبکه‌های اجرایی و تصفیه فاضلاب در کل کشور در حال اجرا هستند. تهران در مقایسه با سایر استان‌ها وضعیت بهتری دارد. بالای ۵۰ درصد شهر تحت پوشش شبکه‌های جمع‌آوری و تصفیه فاضلاب هستند اما معضلی که وجود دارد این است که شبکه‌های جمع‌آوری و تصفیه باید همزمان با هم فعالیت کنند. در صورتی که در بعضی از منطق تصفیه خانه‌ها هنوز راه اندازی نشده‌اند و با این حال شبکه‌های جمع‌آوری کار خود را انجام می‌دهند.

وی اذعان کرد: نتیجه چنین فعالیتی یعنی جمع‌آوری صحیح صورت می‌گیرد و بدون تصفیه وارد محیط زیست می‌شود. این شبکه جمع‌آوری و تصفیه فاضلاب در تهران کامل نشود، ما همچنان مشکل آلودگی منابع آب سطحی و در نهایت استفاده از آن در جنوب شهر تهران برای کشاورزی را خواهیم داشت.