به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، شهلا کاظمی پور، جمعیت‌شناس و استاد دانشگاه، با هشدار نسبت به روند رو به کاهش باروری در ایران و افزایش سالمندی جمعیت، گفت: "توقف رشد جمعیت در سال ۱۴۲۰ و معکوس شدن روند آن، خطرات بزرگی را برای کشور به دنبال دارد. پس از این تاریخ، مرگ و میر به دلیل سالمندی جمعیت افزایش می‌یابد و رشد جمعیت به صفر می‌رسد، و سپس به تدریج روند منفی خواهد شد."

وی افزود: "در آینده نزدیک، سهم جمعیت فعال کاهش می‌یابد و سهم سالمندان افزایش پیدا می‌کند. این تغییرات، نیاز به برنامه‌ریزی‌های فوری و جدی برای پاسخگویی به نیازهای این گروه سنی دارد. زیرساخت‌های بهداشتی، رفاهی و درمانی برای سالمندان باید از همین امروز به صورت جدی و هدفمند آماده شوند."

کاظمی پور بر اهمیت سیاست‌گذاری برای افزایش نرخ باروری و چالش‌های پیش‌روی این برنامه‌ها اشاره کرد و گفت: "نرخ باروری در حال کاهش است و از سوی دیگر، قانون جوانی جمعیت که برای تشویق فرزندآوری به تصویب رسیده، با مشکلات متعددی مواجه است. یکی از چالش‌ها، بار مالی مشوق‌ها و حمایت‌هایی است که در قانون برای تشویق به ازدواج و فرزندآوری در نظر گرفته شده است."

این جمعیت‌شناس درباره قانون جوانی جمعیت گفت: "این قانون در ظاهر بسیار مناسب است و در صورتی که به درستی اجرا شود، می‌تواند میانگین تعداد فرزندان در خانواده‌ها را افزایش دهد. اما برای اجرای این برنامه‌ها، نیاز به منابع مالی قابل توجهی است که با محدودیت بودجه‌ای کشور روبه‌رو است."

وی همچنین به لزوم توجه به اقدامات فرهنگی و تغییر نگرش خانواده‌ها به موضوع فرزندآوری اشاره کرد و افزود: "نمی‌توان تنها به تشویق‌های مالی اکتفا کرد؛ باید فرهنگ‌سازی و برنامه‌های بلندمدت در زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی برای افزایش رغبت خانواده‌ها به داشتن فرزند بیشتر انجام شود."

کاظمی پور با اشاره به کمبود زیرساخت‌های مناسب برای سالمندان، اظهار داشت: "در آینده‌ای نه چندان دور، تعداد افراد سالمند در کشور به شدت افزایش خواهد یافت. برای پاسخ به نیازهای این افراد در حوزه‌های بهداشتی، رفاهی و درمانی، باید از همین امروز برنامه‌ریزی‌های لازم را آغاز کرد."

وی افزود: "شمار سالمندان در ایران به سرعت در حال افزایش است و باید برای ایجاد زیرساخت‌های مناسب از جمله خانه‌های سالمندان، خدمات بهداشتی ویژه و تأمین منابع مالی برای پوشش بیمه‌ای سالمندان اقدامات عاجل صورت گیرد."

بحران جمعیتی ایران که به‌ویژه از سال ۱۴۲۰ به بعد به نقطه اوج خود خواهد رسید، تهدیدی جدی برای ساختار اجتماعی و اقتصادی کشور است. کاهش نرخ باروری، افزایش سالمندی و محدودیت‌های اقتصادی، نیازمند تصمیمات فوری و اقدامات اساسی در زمینه‌های مختلف است. از این رو، دولت و سایر نهادهای مرتبط باید به سرعت برنامه‌های اجرایی برای مقابله با این بحران طراحی و به مرحله اجرا درآورند.