به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ تاریخ به وضوح نشان می‌دهد که سنت‌ها و قوانین خداوند با معادلات انسانی تفاوت‌های چشمگیری دارند. بسیاری اوقات در لحظاتی که تصور شکست را داشتیم، خداوند پیروزی را نصیبمان کرد و در شرایطی که به آزمون‌های الهی دچار شدیم و گرفتار تردید بودیم، او با نصرت‌ها و یاری خود، ما را به تجدید نظر در باورهایمان دعوت کرد. این تجربه‌ها نه تنها اعتماد ما را به قدرت خداوند افزایش داده، بلکه ایمانمان را نیز عمیق‌تر کرده است.

این روند تکراری در طول تاریخ، به ما یادآوری می‌کند که نباید به قضاوت‌های زودهنگام و ظاهری بسنده کنیم. هر تجربه‌ی تلخ یا ناامیدکننده، فرصتی برای رشد و تقویت ایمان است. چالش‌های زندگی، ما را به تأمل بیشتر در سنت‌های الهی وامی‌دارد و نشان می‌دهد که برخلاف تصور ما، خداوند همواره در کنار ما است و مسیر روشن‌تری را برایمان فراهم می‌کند.

اکنون که در نبردی نابرابر در برابر تمام جبهه‌ی کفر و نفاق قرار داریم و شاهد کشتار مردم مظلوم غزه و لبنان در آن سوی مرزها توسط رژیمی سفّاک و کودک‌کش هستیم، بار دیگر اهمیت تطابق ایمان و عمل برای ایستادگی در این برهه حساس تاریخی نمایان می‌شود. در چنین شرایطی، تاریخ و تجربیات گذشته به ما یادآوری می‌کنند که هرچند وضعیت ظاهری ممکن است چالش‌برانگیز باشد، اما با پشتوانه‌های ایمانی و باور به یاری خداوند در صحنه‌های سخت نبرد، باید ضمن تقویت ساختارهای نظامی و تقویت وحدت جهان اسلام، ساختارهای وجودی‌مان را با صبر و اتکا و امید به نصرت خدا و وعده‌های تخلف‌ناپذیرش قوام ببخشیم.

رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیرشان با اعضای مجلس خبرگان رهبری به این مسئله تأکید کرده، با اشاره به آیاتی از قرآن فرمود:

«به دلیل وعده‌ی الهی. مصداق کامل این آیه‌ی شریفه، همین حوادث این روزها است: «اُذِنَ لِلَّذینَ یُقاتَلونَ بِاَنَّهُم ظُلِموا وَ اِنَّ اللَهَ عَلی‌ نَصرِهِم لَقَدیر* اَلَّذینَ اُخرِجوا مِن دِیارِهِم بِغَیرِ حَقٍّ اِلّا اَن یَقولوا رَبُّنَا اللَهُ وَ لَو لا دَفعُ اللَهِ النّاسَ بَعضَهُم بِبَعضٍ لَهُدِّمَت صَوامِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ یُذکَرُ فیهَا اسمُ اللَهِ کَثیراً» کلیسا را می‌زنند، بیمارستان را می‌زنند، مسجد را می‌زنند؛ یعنی واقعاً مصداق کامل [این آیه]. این «دَفعُ اللَهِ النّاسَ بَعضَهُم بِبَعضٍ» وجود دارد که نتیجه‌اش چیست؟ دنباله‌ی آیه این است؛ نتیجه‌اش این است: «وَ لَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ»؛ با این تأکیدی که در این عبارت وجود دارد. این «دفع بعضی از مردم به وسیله‌ی بعضی دیگر» یعنی دفع ظالم به وسیله‌ی مظلوم، دفع غاصب و متجاوز به وسیله‌ی مجاهدتِ مجاهدین فی‌سبیل‌الله، نتیجه‌اش این است: «وَ لَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ.» خب این وعده‌ی الهی است؛ یعنی فرمایش الهی است و تردید در این جایز نیست. تردید در وعده‌ی الهی جایز نیست. این وعده‌ای است که خدای متعال فرموده است. تا حالا هم همین‌جور اتّفاق افتاده.»

آیاتِ مورد اشاره‌ی رهبر معظم انقلاب، مربوط به آیات 39 و 40 سوره حج است:

«أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ(39) الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ ۗ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْكَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِیرًا وَ لَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ (40) به کسانی که [ستمکارانه] مورد جنگ و هجوم قرار می‌گیرند، چون به آنان ستم شود،‌ اذن جنگ داده شده است؛ مسلماً خدا بر یاری دادن آنان تواناست. (39) همان‌ها که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی کرد، همانا صومعه ها و کلیساها و کنیسه ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می شود به شدت ویران می شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می دهند یاری می رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست ناپذیر است. (40)

این دو آیه در یک نگاه کلی دارای سه پیام مهم است:

1. لزوم صف‌بندی مقابل ستمکاران: این آیات به مسلمانان اجازه می‌دهد تا در برابر ستم و تجاوز از خود دفاع کنند. این دفاع نه تنها یک حق است، بلکه در شرایطی واجب می‌شود تا از ظلم و ستم جلوگیری شود. این پیام اهمیت مقاومت در برابر بی‌عدالتی و لزوم مقابله با ظلم را برجسته می‌کند.

2. اتحاد در برابر دشمنان: این دو آیه با اشاره به کسانی که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند، بر اهمیت اتحاد و همبستگی میان مؤمنان تأکید می‌کند. این اتحاد به عنوان یک نیروی بازدارنده عمل می‌کند و مانع از ویرانی مکان‌های عبادی می‌شود. مسلمانان در کنار هم می‌توانند قدرتی بزرگ علیه دشمنان خود شکل دهند.

3.انتظار نصرت خداوند: این آیات به مؤمنان امید و اطمینان می‌بخشند که خداوند یاری‌رسان کسانی است که در راه حق تلاش می‌کنند. این وعده الهی نه تنها یک دلگرمی است، بلکه تشویقی است برای پایبندی به عدالت و مبارزه در راه حق. خداوند قدرت شکست‌ناپذیر است و به حامیان دین یاری می‌رساند.

بنابراین نصرت خدا در گروی اتحاد مؤمنان و یکپارچه شدن آنها در برابر دشمنان برای یاری دین خداست. این اتحاد به معنای همبستگی و همکاری مؤمنان در دفاع از حق و مقابله با ظلم و ستم است. این همبستگی نه تنها قدرت جمعی آنان را افزایش می‌دهد، بلکه زمینه‌ساز جلب یاری و نصرت الهی می‌شود. همان‌طور که در آیه آمده است، خداوند کسانی را که در راه او پیکار می‌کنند، یاری می‌دهد.

از دیگر سو اتحاد در میان مؤمنان باید با عمل به آموزه‌های دینی همراه باشد. تنها همبستگی ظاهری کافی نیست، بلکه باید با نیت خالص و عمل به دستورات الهی همراه شود تا نصرت الهی محقق شود. این تلاشی است که نه تنها منفعت فردی بلکه خیر جمعی و اجتماعی را به دنبال دارد.

انتهای‌پیام/