به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، این مطالعه توسط دکتر سایمون کریستوف سورنسن از دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا به سرپرستی انجام شد و به مدت دهه‌ها ادامه داشت. دلیل طولانی بودن مدت زمان مطالعه، این است که سرطان پروستات به طور معمول به آرامی پیشرفت می‌کند.

محققان داده‌های ایالات متحده درباره استفاده از ۲۹۵ آفت‌کش در سطح ایالت کالیفرنیا را بررسی کردند و این داده‌ها را با نرخ ابتلا به سرطان پروستات در سراسر ایالات متحده مقایسه کردند. سپس با استفاده از یک مدل علمی، آنها زمان تأخیر ۱۰ تا ۱۸ ساله بین قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها و وقوع سرطان پروستات را مورد بررسی قرار دادند.

داده‌ها از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ جمع‌آوری شدند و سپس با آمار سرطان پروستات در سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ مقایسه شدند.

نتایج این مطالعه نشان داد که ۲۲ آفت‌کش با افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات ارتباط داشتند. با این حال، این تحقیق قادر به اثبات رابطه علت و معلولی میان آفت‌کش‌ها و سرطان پروستات نبوده است.

از این ۲۲ آفت‌کش، ۱۰ مورد علف‌کش بودند، در حالی که بقیه شامل قارچ‌کش‌ها و حشره‌کش‌ها بودند. همچنین، یک ماده به نام بخور خاک نیز در این تحقیق شناسایی شد.

محققان گزارش کردند که در میان آفت‌کش‌ها، چهار مورد خاص به طور ویژه با ایجاد سرطان پروستات و مرگ ناشی از این بیماری مرتبط بوده‌اند. این چهار آفت‌کش عبارتند از:

• تری فلورالین
• کلورانسولام-متیل
• دی فلوفنزوپیر
• تیامتوکسام (یک حشره‌کش)

از این چهار آفت‌کش، تنها تری فلورالین به طور رسمی توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده به عنوان "سرطان‌زای احتمالی انسان" طبقه‌بندی شده است. سه مورد دیگر به عنوان "به احتمال زیاد سرطان‌زا نیستند" یا "غیرسرطان‌زا" معرفی شده‌اند.

این تحقیق هرچند نتوانست رابطه علت و معلولی بین آفت‌کش‌ها و سرطان پروستات اثبات کند، اما یافته‌های آن نشان‌دهنده خطر بالقوه قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی است. پژوهشگران توصیه می‌کنند که در پژوهش‌های آینده، تأثیرات بیشتر این آفت‌کش‌ها و رابطه آن‌ها با سرطان‌های مختلف به دقت مورد بررسی قرار گیرد.

این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که تحقیقات بیشتر در زمینه ارزیابی اثرات طولانی‌مدت آفت‌کش‌ها بر سلامت انسان، به ویژه سرطان‌ها، ضروری است.