به گزارش خبرنگار مهر، جبار رحمانی، رئیس انجمن انسان‌شناسی ایران، شامگاه چهارشنبه در رویداد ترکیبی «ریشه» که در موزه عصارخانه شاهی برگزار شد، به بررسی چالش‌ها و ضرورت‌های آئینی در شهر اصفهان پرداخت.

وی با اشاره به اینکه اصفهان در گذشته به واسطه تنوع آئین‌ها و فرهنگ‌های خود در سطح ملی و بین‌المللی جایگاهی ویژه داشت، گفت: این شهر با بحران تنگی‌نفس آئینی روبه‌رو است، چرا که آئین‌ها و مراسم فرهنگی‌اش، هم در بازنمایی رسانه‌ای و هم در برنامه‌ریزی شهری به حاشیه رانده شده‌اند.

رحمانی با تاکید بر اهمیت آئین‌ها در حفظ و انتقال دستاوردهای فرهنگی و تاریخی بیان کرد: آئین‌ها، دارایی‌های مهم فرهنگی ما را به نسل‌های بعدی منتقل می‌کنند و به جامعه پویایی و هویت می‌بخشند. اما متأسفانه، در نیم قرن اخیر تنوع این آئین‌ها در ایران کاهش یافته و ذخایر آئینی کشور ما نه تنها افزایش نیافته، بلکه رو به کاهش است.

وی با اشاره به ویژگی‌های آئین‌های سنتی ایران توضیح داد: آئین‌های سنتی ما با طبیعت سازگار بوده و از عقلانیت بوم‌شناختی برخوردارند. این ویژگی‌ها به جامعه امکان می‌دادند که هم هویت خود را حفظ کند و هم پویایی خود را تقویت نماید. اما امروز در اصفهان شاهد استفاده کمتری از این ذخایر فرهنگی هستیم و آئین‌ها به مرور از زندگی مردم و حتی از سیاست‌گذاری‌های شهری حذف شده‌اند.

رئیس انجمن انسان‌شناسی ایران خاطرنشان کرد: اصفهان برای توسعه و بازآفرینی فرهنگی خود نیازمند سیاست‌گذاری‌های دقیق و آینده‌نگرانه است؛ باید از ظرفیت‌های آئینی، معماری، میراث فرهنگی و هنرهای بومی خود بهره‌برداری کند و در مسیر برگزاری فستیوال‌ها و جشنواره‌های فرهنگی و هنری گام بردارد.

وی در پایان تاکید کرد: اصفهان را تنها مردم بومی آن نساخته‌اند، بلکه فرهنگ و آئین‌های گسترده‌اش، زمینه‌ساز شکوفایی آن بوده است. اگر برنامه‌ریزی آئینی این شهر به درستی پیش نرود، نه تنها به تنگناهای آئینی گرفتار خواهد شد، بلکه این خمودگی فرهنگی می‌تواند در سطح ملی و حتی بین‌المللی وجهه اصفهان را تحت تأثیر قرار دهد.