تاثیرات کوتاه‌مدت آلودگی هوا بر مغز انسان

کاهش تمرکز و توجه

آلودگی هوا می‌تواند به‌طور موقت تمرکز و توجه فرد را تحت‌تاثیر قرار دهد. مطالعات نشان داده‌اند که قرار گرفتن در معرض ذرات معلق و گازهای آلاینده می‌تواند منجر به افت عملکرد شناختی و کاهش دقت در انجام وظایف شود.

افزایش اضطراب و استرس

آلودگی هوا با افزایش سطح استرس و اضطراب در افراد مرتبط است. از این رو، قرار گرفتن در معرض آلودگی‌ها می‌تواند به فعالیت‌های هیجانی و خلق و خوی منفی منجر شود، که نهایتا این امر بر سلامت روانی افراد تاثیر می‌گذارد.

سردرد و میگرن

به‌طور معمول، بسیاری از افرادی که در مناطق آلوده زندگی می‌کنند بیشتر به سردرد و حملات میگرنی دچار می‌شوند. در واقع، ذرات معلق و آلاینده‌ها می‌توانند باعث التهاب و تحریک در سیستم عصبی شوند که این موضوع نیز به نوبه خود منجر به سردرد می‌شود.

اختلال در خواب

آلودگی هوا می‌تواند کیفیت خواب را تحت‌تاثیر قرار دهد. مطالعه‌ها نشان می‌دهند که افراد در مناطق آلوده معمولا دچار الگوی خواب نامنظم یا خواب سبک می‌شوند، که این مسئله نیز بر عملکرد شناختی روز بعد آن‌ها اثر منفی می‌گذارد.

تاثیرات بلندمدت آلودگی هوا بر مغز انسان

افزایش خطر سکته مغزی

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که آلودگی هوا با افزایش خطر سکته مغزی در افراد مرتبط است. در واقع، ذرات معلق و گازهای سمی می‌توانند به التهاب و تخریب عروق خونی منجر شده و در نتیجه، خطر بروز سکته مغزی را افزایش دهند. این خطر به‌ویژه در افرادی که دارای مشکلات قلبی و عروقی هستند، بیشتر است.

آلزایمر و زوال عقل

قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلودگی هوا به‌ویژه در افراد مسن می‌تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل را افزایش دهد. در حقیقت، ذرات ریز موجود در هوا می‌توانند به‌طور مستقیم وارد جریان خون شده و به مغز بروند و با تخریب سلول‌های عصبی و اختلال در عملکرد شناختی، به سیستم عصبی مرکزی آسیب برسانند.

بیش فعالی یا ADHD

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آلودگی هوا ممکن است خطر بروز اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) را در کودکان افزایش دهد. به بیان بهتر، قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها می‌تواند به تغییرات در ساختار مغز که بر توانایی‌های توجه و تمرکز تاثیر می‌گذارد، منجر شود.

مالتیپل اسکلروزیس یا MS

تحقیقات نشان داده‌اند که آلودگی هوا ممکن است با افزایش خطر ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس مرتبط باشد. این اختلال خودایمنی بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می‌گذارد و قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا می‌تواند به التهاب و تخریب بیشتر بافت‌های عصبی منجر شود.

اختلالات خلق و خو

آلودگی هوا می‌تواند به بروز اختلالات خلق و خو مانند افسردگی و اضطراب مزمن نیز منجر شود. در این باره آمارها نشان می‌دهند که افراد ساکن در مناطق با آلودگی بالا، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این اختلالات قرار دارند.

روان‌گسیختگی (اسکیزوفرنی)

مطالعات نشان می‌دهند که آلودگی هوا می‌تواند با بروز اختلالات روان‌گسیختگی مانند اسکیزوفرنی نیز ارتباط داشته باشد. در واقع، قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها و ذرات معلق می‌تواند به اختلال در رشد مغز و ایجاد علائم روانی در سنین پایین منجر شود.

اوتیسم

آلودگی هوا می‌تواند با افزایش خطر ابتلا به اختلالات طیف اوتیسم (ASD) در کودکان مرتبط باشد. به بیان دقیق‌تر، قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها در دوران بارداری و اوایل زندگی نوزادان می‌تواند بر توسعه مغز آن‌ها تاثیر منفی گذاشته و به مشکلات رفتاری منجر شود.