خانه ای امن برای تولید ولووهای غیرسوئدی!
اقتصاد ایران: تقریبا یکصد سال از تولید خودروهای ولوو در گوتنبرگ سوئد میگذرد. این برند در سال ۱۹۲۷ اولین وسیلهنقلیه خود را که OV۴ بود، تولید کرد.
هرچند حدود ۲۰سال طول کشید تا ولوو کوچک یا PV ۴۴۴ روی خط تولید برود. با اینکه یکدهه دیگر زمان نیاز بود تا این خودرو خاک آمریکا را لمس کند، اما این کشور به مهمترین بازار خارج از اروپای ولوو بدل شد و هماکنون نیز چنین وضعیتی ادامه دارد. ولوو در این چند دهه به خاطر تولید محصولاتی باکیفیت، ایمن و مطمئن مشهور شده است. ولوو و یکی از طراحان آن به نام نیلز بولین تصمیم گرفت تا اولین سیستم کمربند ایمنی سهنقطهای را ثبتتجاری نکند تا دیگر خودروسازان نیز بتوانند این سیستم ایمنی را عرضه کنند. چنین تصمیمی به شدت در جهان سر و صدا کرد و نام ولوو را بر سر زبانها انداخت. کمربند ایمنی سهنقطهای ابتدا در ولوو PV ۵۴۴ و آمازون ۱۲۰ بهکار رفت اما هماکنون در بسیاری از خودروهای تولیدی وجود دارد.
آنچه بر ولوو گذشت
از آن زمان تاکنون ولوو در ۱۰۰ کشور جهان حضور یافته و شبکه نمایندگیهای وسیعی دارد؛ اما سوالی که پیش میآید، این است که خودروهای ولوو هماکنون در کدام کشور ساخته میشوند و آیا این برند دوستداشتنی هنوز هم اروپایی بهشمار میرود؟
پیش از آنکه به محل تولید محصولات ولوو بپردازیم باید بدانیم که مالکیت این شرکت در ۲۵سال گذشته چندبار تغییر کرده است. اگرچه ولوو در اکثر سالهای تاریخ خود مستقل بوده اما در اولین سالهای قرن ۲۱ توسط فورد آمریکا خریداری شد.
ولوو در آن سالها خریداران دیگری همچون فولکسواگن و فیات هم داشت اما درنهایت توانست با پرداخت ۶.۵میلیارد دلار این خودروساز سوئدی را خریداری کند و آن را به دیگر زیرمجموعههای لوکس خود شامل جگوار، لندرور و آستونمارتین بیفزاید.
متاسفانه فورد نتوانست استعدادهای ولوو را شکوفا کند و با وقوع بحران مالی سال ۲۰۰۸ و سایر مشکلات اقتصادی، این خودروساز آمریکایی ابتدا استون مارتین را با قیمت کمتر از یکمیلیارد دلار در سال ۲۰۰۷ فروخت و یکسال بعد نیز سرنوشتی مشابه برای جگوار و رنجرور رقم خورد و این شرکتها با کمتر از نصف آن چیزی که فورد برای خریدشان پرداخته بود به تاتاهند واگذار شدند.
در سال ۲۰۱۰ نیز برند خودروهای ولوو با کمتر از ۳۰درصد مبلغ پرداختی فورد، یعنی حدود ۱.۸میلیارد دلار به گروه هلدینگجیلی فروخته شد.
سایتهای مهم ولوو
با اینکه سابقه جیلی نسبت به برندهای موردبحث بسیار کمتر است و از سال ۱۹۹۷ ساختن خودرو را شروع کرده اما هلدینگ آن شامل شرکتهای بسیار زیادی است.
جیلی جدای از ولوو مالکیت شرکتهایی همچون لوتوس و لینکاندکو را نیز در اختیار دارد. اگرچه ولوو در اختیار گروه جیلی چین است اما سهام آن در بورس نزدک سوئد عرضه شده و جیلی سهامدار اصلی آن محسوب میشود. مقر بخش خودروهای سواری ولوو در گوتنبرگ سوئد است و خودروهایش در بلژیک، چین، آمریکا و همچنین خود سوئد تولید میشوند.
از سال ۲۰۱۷ تاکنون، ولوو از بخش رنگآمیزی گرفته تا مونتاژ باتری و ساخت نهایی خودرو را در کارخانه کارولینایجنوبی انجام میدهد. برخی محصولات پرطرفدار ولوو از جمله EX۹۰ برقی، S۶۰ بنزینی و هیبرید در این کارخانه تولید شده یا میشوند هرچند برخی محصولات شامل XC۶۰، XC۹۰ و V۹۰ کراسکانتری همچنان خط تولید کارخانه این برند در سوئد را ترک میکنند.
کارخانه بلژیک این شرکت نیز مسئول تولید XC۴۰، XC۴۰ ریشارژ، V۶۰ کراسکانتری، C۴۰ ریشارژ و EX۳۰ جدید است. البته برخی رسانهها گزارش دادهاند این کارخانه در سالهای اخیر چندبار به خاطر مشکلات امنیتی تعطیل شده است. نهایتا باید گفت ولوو دارای سه کارخانه در چین است و خودروهای S۹۰، S۹۰L، S۶۰، XC۶۰، EX۳۰، EX۹۰، XC۴۰ و XC۴۰ ریشارژ را در آنها تولید میکند هرچند این خودروها بیشتر مخصوص بازار خود چین هستند.
جهانیسازی ولوو
در عصر جهانیسازی، برونسپاری متریال و فرآیندهای ساخت امری کاملا پذیرفته شده برای خودروسازان است و از آنجاکه ولوو نزدیک به یکقرن سابقه در تولید خودرو دارد بنابراین استانداردهای سختگیرانهای برای حفظ کیفیت اصلی محصولاتش تدارک دیده است.
البته هنوز هم دلایلی برای اهمیت محل تولید محصولات این شرکت وجود دارد. مقر اصلی یک شرکت اساسا تحتتاثیر عواملی همچون حمایتهای دولتی است که میتواند بر اولویتبندی تحقیق و توسعه اثرگذار باشد. برای مثال چین بیشاز ۲۰۰میلیارد دلار به سازندگان خودروهای برقی کمک کرده که این مبلغ شامل مشوقهای مالیاتی، توسعه زیرساختها و حمایتهای تحقیقاتی است.
به همین خاطر جای تعجب ندارد ولوو استراتژی برقیسازی محصولاتش را اعلام کرده است. البته همانطور که در مورد برخی شرکتهای دیگر نیز دیدهایم، مناقشات غرب با چین میتواند بر فاکتورهایی همچون قیمت نهایی مصرف سوخت، زمانبندی تولید و تحویل اثر بگذارد.