روزنامه هم میهن از زمزمه‌های مربوط به استقبال از جنگ به شدت انتقاد کرده است.

این روزنامه نوشت: قطعاً اگر جنگی بخواهد ایران را تهدید کند، ما از خاک‌مان دفاع می‌کنیم. درست است که توان خرید یک متر از آن را نداریم و زندگی‌مان در جلسه درس و بحث خلاصه نمی‌شود؛ اما این خاک و وطن تنها چیزی بوده که از دنیا به ما رسیده است. تمام مخالفت‌ها با جنگ‌طلبی تندروها نیز از علاقه به همین خاک بیرون می‌آید.

ما هم حق داریم مثل مردم بسیاری از کشورهای دیگر، زندگی معمولی با دغدغه‌های معمولی داشته باشیم. در رفاه زندگی کنیم و به آن اندازه‌ای که تلاش می‌کنیم، آورده داشته باشیم. نه اینکه روزی ۱۴ساعت کار کنیم که فقط امور زندگی بگذرد. این زندگی معمولی از دل جنگ بیرون نمی‌آید. ما گناه نکردیم که در این برهه زمانی در این مختصات جغرافیایی متولد شدیم. همه تلاش‌ها و خویشتنداری‌ها بر این است که جنگی رخ ندهد. 

هم میهن تاکید کرده است: به نظر می‌رسد نه نظام و نه دولت هیچ‌کدام دنبال جنگ نیستند. اما عده‌ای با تئوری‌پردازی‌هایی خاص و عجیب، به عمد تلاش می‌کنند وضعیت را به سمت شرایط جنگی سوق بدهند و بگویند ما تحت تهاجم هستیم. درحالی‌که ایران تحت نوع دیگری از تهاجم است که جنبه‌های سیاسی و اقتصادی دارد و باز هم دلیلی بر جنگ نمی‌شود. جنگ، زهر است. سال‌ها اثر خود را بر جامعه می‌گذارد. با هر سربازی که به زمین می‌افتد، یک خانواده از جنگ متاثر می‌شود. می‌شود خیلی راحت در اتاقی نشست و تئوری‌پردازی کرد که ما در مسیری به سمت یک طرح بزرگ و جنگ بزرگ هستیم و نام آن را هم تئوری مقاومت گذاشت. اما در عمل این آدم‌های معمولی هستند که در جنگ کشته می‌شوند. ما آدم‌هایی معمولی هستیم.