حسن ذوالفقاری، سرمربی اسبق تیم ملی تیراندازی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، در پاسخ به این پرسش که آیا تغییر کادر فنی تیم ملی تفنگ را مثبت می‌دانید و این تغییرات چه تأثیری بر آینده تیم ملی خواهد داشت؟ گفت: پس از پایان بازی‌های المپیک اصولاً این تغییرات رخ می‌دهد چون قرارداد کادر فنی به پایان می‌رسد و دست فدراسیون برای ارزیابی عملکرد و بررسی همه گزینه‌ها برای تغییرات باز است. حسین باقری هم قبلاً تجربه حضور در کادر فنی تیم ملی بزرگسالان را در کارنامه خود دارد و به نظرم گزینه مناسبی در این شرایط بود که فدراسیون انتخاب کرد.

بدنه تیم ملی نیاز به تحولات اساسی دارد

وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه از دید شما بزرگ‌ترین چالش تیم ملی در شرایط فعلی چه مواردی است؟ عنوان کرد: عدم توانایی در تکرار مدال المپیک به نظرم یکی از چالش‌هایی است که تیراندازی ایران هنوز هم به آن دچار است. واقعیت این است که ما با تغییر کادر فنی هم نمی‌توانیم به این چالش غلبه کنیم. فدراسیون باید به دنبال ایجاد تغییرات جدی‌تری باشد. این تغییرات هم صرفاً نباید به کادر فنی محدود شود. بدنه تیم ملی ایران نیاز به تحولات اساسی دارد که باید مورد توجه فدراسیون باشد تا بتواند به آن اهدافی که دارد دست پیدا کند.

تا المپیک ۲۰۲۸ ما یک فرصت ۴ ساله داریم

این کارشناس تیراندازی با بیان اینکه تا المپیک ۲۰۲۸ ما یک فرصت چهارساله مناسب داریم؛ گفت: کار اصولی این است که ما در ۲ سال نخست ترکیب تیم را تغییر دهیم و اجازه دهیم افراد جدید و تازه نفس وارد اردوهای تیم ملی شوند و سپس در ۲ سال منتهی به بازی‌های المپیک روند آماده سازی جدی آنها را آغاز کنیم تا نتیجه کار منجر به یک موفقیت مناسب شود. اما متأسفانه ما هرگز شاهد عملی شدن این ایده در فدراسیون تیراندازی نبودیم و نیستیم.

رقبا فرصت نوسازی را از دست نمی‌دهند

وی افزود: در همین ۲ سال ابتدایی اکثر کشورها درگیر نوسازی تیم‌های خود هستند و ما با همین تیراندازان با تجربه خود راهی مسابقات می‌شویم و اکثراً نتایج خوبی را هم به دست می‌آوریم و گمان می‌کنیم در اوج هستیم. اما درست زمانی که ۲ سال دوم فرا می‌رسد و ورزشکاران خود را برای کسب سهمیه آماده می‌کنند، سایر تیم‌ها جوان و با انگیزه هستند و آن روند آماده سازی ۲ ساله‌ای که طی کردند به ثمر می‌نشیند و ملی‌پوشان ما آن توانایی لازم را ندارند و همواره یک رکوردهای ثابت را به ثبت می‌رسانند.

سرمربی خودش را به زحمت نمی‌اندازد

ذوالفقاری ادامه داد: تغییر کادر فنی به همین دلیل است که تأثیر چندانی در برطرف شدن چالش‌های رشته تیراندازی ندارد. چون وقتی سرمربی جدید می‌آید نمی‌خواهد خودش را به زحمت بیاندازد و تیم را پاکسازی کند و از نفرات جدید بهره ببرد. او به راحتی از همین نیروهای قابل دسترس استفاده می‌کند و یک بار سنگین آموزش به ورزشکار کم تجربه را به این روش از روی دوش خود برمی‌دارد.

هند الگویی است که از آن غافل ماندیم

سرمربی اسبق تیم ملی تیراندازی اضافه کرد: فدراسیون هم به هر شکل تمایل دارد که به موفقیت‌های زودهنگام دست پیدا کند به همین خاطر ما هرگز نمی‌توانیم به آن نتایجی که مطلوب خانواده تیراندازی است برسیم. جوان گرایی یک اقدام ریسک پذیر است و هر مدیر و فدراسیون کمتر تن به انجام آن می‌دهد. شما وضعیت تیراندازی در هند و چین را اگر بررسی کنید متوجه خواهید شد که این کشورها با همین روش به چه موفقیت‌هایی دست پیدا کردند. کشوری مانند هند تا همین ۱۵ سال پیش حرفی برای گفتن در این رشته نداشت اما حالا ملی‌پوشان همین کشور به راحتی ۲۲ مدال آسیا را به خود اختصاص می‌دهند. هند به مسابقات داخلی اهمیت زیاد می‌دهد و نوسازی تیم‌های خود را در دستور کارش دارد که به این موفقیت‌ها دست پیدا کرده؛ کاری که ما با وجود آگاهی از آن به راحتی از کنارش عبور می‌کنیم.

سیستم فعلی فدراسیون به نتیجه نمی‌رسد

او با بیان اینکه سیستمی که در حال حاضر در فدراسیون ایران اجرا می‌شود به نتیجه نخواهد رسید؛ گفت: سیستم فعلی در دنیای امروز پاسخگو نیست و با این شرایط فرقی ندارد چه کسی سرمربی تیم ملی است. ما باید دست به ساختارشکنی بزنیم و تیم‌های ملی‌مان را چه در تفنگ و چه در تپانچه از بنیان تغییر دهیم. ما ورزشکاری در تیم ملی داریم که ۴ سال قبل تلاش کرده و در المپیک به یک موفقیت بزرگ رسیده و دوباره به او فرصت ۴ ساله دیگر دادیم که این بار به هر دلیلی نتوانسته حتی سهمیه لازم را به دست بیاورد و ما دوباره قصد داریم به این ورزشکار یک فرصت ۴ ساله دیگر بدهیم. در همین مدت ۱۲ سال به راحتی ما روی مابقی پتانسیل‌ها خط قرمز می‌کشیم و فرصت آموزش را از آن‌ها دریغ می‌کنیم. ما در این چند سال فقط دور خودمان دور زدیم و از رقبا عقب ماندیم.

تغییرات تیم ملی باید نرم باشد

ذوالفقاری در واکنش به تصمیم فدراسیون برای جذب مربی خارجی هم گفت: ما در ایران نیروهای خیلی خوبی داریم که اکثر آنها نیز تربیت شده توسط مربی‌های داخلی هستند. اعتقاد من این است ما باید برای تیم ملی تلفیقی از مربیان جوان و با تجربه را داشته باشیم که اینها بیایند و تغییرات لازم در بدنه تیم ملی را به صورت نرم جلو ببرند. تیراندازان ایران از نظر تکنیک و تاکتیک چیزی کم از رقبا ندارد که نتوان برای آنها کاری کرد. تیم ملی تپانچه ما در همه ادوار گذشته مربی خارجی داشته اما واقعاً خروجی استفاده از این مربی‌ها چه چیزی بوده است؟ آیا آنها اصلاً موفق شدند یک مربی خوب را به تیراندازی ایران معرفی کنند؟ قطعاً خیر.

تعریف فدراسیون از موفقیت شفاف نیست

سرمربی اسبق تیم ملی تیراندازی خاطر نشان کرد: ما باید تعریف شفافی از موفقیت داشته باشیم. باید دید فدراسیون موفقیت را صرفاً در این می‌بیند که فقط در مسابقات مدال کسب کند یا اینکه توسعه زیرساخت‌ها و پشتوانه سازی را هم جز موفقیت یک فدراسیون در نظر دارد. از دید من موفقیت یعنی اینکه که ما در انتخاب افراد جهت حضور در تیم ملی دست‌مان پر باشد که متأسفانه نیست و همیشه به چند تیرانداز متکی هستیم. مربی خارجی هم که بیاید چون پشتوانه سازی خوبی نداریم باز به همین ورزشکاران مطرح روی خواهد آورد و در پایان هم یک هزینه سنگین را به عنوان دستمزد روی دست فدراسیون خواهد گذاشت.

فرصت‌های طلایی نباید از دست برود

این کارشناس تیراندازی در پایان گفت: من فکر می‌کنم با این روند این چالش پابرجا خواهد ماند چون زمان زیادی هم به پایان ریاست آقای قربانی باقی نمانده و احتمالاً به دلیل شرایط سنی که او دارد بعید است که باز شاهد حضور این سیستم در فدراسیون باشیم. تغییراتی هم اگر رخ دهد مشخص نیست قرار است با چه سیاستی کار را جلو ببرد. این فرصت ۲ ساله می‌تواند روزهای طلایی برای تیراندازی ایران باشد که اگر به آن توجه جدی داشته باشیم واقعاً شاهد اتفاق‌های خوبی خواهیم بود.