به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ملت ایران که فرهنگ و هویت خود را از مکتب نورانی اسلام دریافت کرده‌اند، همواره ثابت کرده‌اند که نسبت آنان با سایر مسلمانان حد و مرزی نمی‌شناسد. به تعبیر قرآن، همه مسلمانان برادر یکدیگرند و مرزهای جغرافیایی هیچ‌گاه مانع از همدلی و همکاری در راستای کمک به یکدیگر نشده است. این احساس برادری و همبستگی در روزهای سخت، به ویژه در شرایط بحرانی ناشی از جنگ اسرائیل با لبنان، به وضوح مشهود است و مردم ایران با تمام وجود برای حمایت از برادران و خواهران خود تلاش می‌کنند، همان گونه که از حمایت خود نسبت به مردم مظلوم غزه دریغ نکردند.

این حس نوع‌دوستی در آیینه اشعار شاعران ما منعکس شده است. به عنوان مثال، سعدی می‌گوید: «بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند.» این دیدگاه به ما یادآوری می‌کند که انسان‌ها باید فراتر از خودخواهی و منافع شخصی به یکدیگر کمک کنند و مرزهای جغرافیایی نباید حجاب انسان حق‌طلب و یاریگر مظلومان باشد. اکنون جبهه‌ی اسرائیلیان با اینکه در طرف باطل ایستاده‌اند و اینچنین خون مظلومان را روی زمین می‌ریزند، دست اتحاد به هم فشرده‌اند و یهودیان هم‌کیش خود از سراسر دنیا به یاری طلبیده‌اند و آنها نیز کسب و کار و موقعیت خود را رها کرده و به فلسطین اشغالی آمده‌اند. در همین باره واشنگتن‌پست طی گزارشی در اوایل نبرد غزه با اسرائیل در آذر سال گذشته نوشته بود «هزاران آمریکایی یهودی برای جنگ غزه به اسرائیل رفتند.» سوگوارانه این اتحاد بین مسلمانان بسیار کمرنگ و کم‌فروغ است بلکه در مواقعی شاهد خیانت حکام عرب هستیم.

اما انسان رشدیافته کسی است که حجاب خودبینی و منفعت‌طلبی را کنار زده و با روح بلند و بینش عمیق خود به فراسوی مرزهای جغرافیایی و فرهنگی می‌نگرد؛ به‌ویژه آنجا که مظلومان، از جمله مسلمانان، به دست ظالمان به خاک و خون کشیده می‌شوند. چنین انسانی به جای تمرکز بر منافع شخصی، نسبت به درد و رنج دیگران احساس مسئولیت دارد و ظلم را در هر نقطه از جهان، ظلم بر خود می‌بیند. رشدیافتگی یعنی فراتر رفتن از حصارهای تنگ‌نظرانه و همدلی با انسان‌های آزاده در هر جای جهان.

بازتاب این نوع آگاهی و همدلی را می‌توان در واکنش‌های جهانی به جنایات صهیونیست‌ها علیه فلسطینیان مشاهده کرد. موج گسترده تظاهرات‌ها و اعتراضات در بسیاری از کشورها، نشان از آن دارد که بیداری وجدان‌های جهانی به نقطه‌ای رسیده که مردم، بدون توجه به قومیت و دین، با فریادهای خود علیه ظلم همبستگی می‌کنند. این تظاهرات‌ها حامل این پیام است که ظلم و ستم در یک نقطه از جهان، احساسات و واکنش‌های مردم را در سراسر جهان برمی‌انگیزد و ظلم هیچ‌گاه بی‌پاسخ نخواهد ماند و ظلم هیچ گاه ماندگار نخواهد بود.

این تظاهرات‌ها حاوی پیام‌هایی عمیق برای قدرت‌های استعماری و ستمگر هستند. اولین پیام آن‌ها این است که عدالت‌خواهی و دفاع از حقوق مظلومان، مرز نمی‌شناسد. دومین پیام، ایستادگی در برابر سیاست‌های سرکوب‌گرانه و خشونت‌طلبانه است و سومین پیام این است که مردم جهان، از هر دین و نژادی، در برابر دشمن مشترکی که بشریت و عدالت را هدف قرار داده، متحد هستند. این همبستگی جهانی نشان می‌دهد که ظلم، هرچقدر هم قدرتمند به نظر برسد، در نهایت مغلوب همبستگی و آگاهی عمومی خواهد شد.

انتهای‌پیام/