به گزارش خبرگزاری مهر، امیر حسین ثابتی، در یکصد و چهل و نهمین نشست مجمع اتحادیه بین المجالس (IPU) به ایراد سخنرانی پرداخت که متن آن به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

خانم رئیس، عالی‌جنابان، همکاران محترم، خانم‌ها و آقایان، مفتخرم که امروز به عنوان یکی از جوان‌ترین نمایندگان پارلمان ایران در این جمع حضور دارم.

امروز ما جوانان وقتی به وضعیت جهان نگاه می‌کنیم، شاهد فجایع و اتفاقات تلخی هستیم که ثابت می‌کند، تلاش سیاستمداران نسل‌های قبلی، نتوانسته باعث رفاه عمومی و خوشبختی انسان شود. در واقع، نظم فعلی جهان و ساختار نهادهای بین المللی نه تنها نتوانست باعث صلح و امنیت پایدار شود بلکه در بسیاری از برهه‌ها، باعث وضعیت تراژیک امروز نیز بوده است.

امروز، ما جوانان از پارلمان‌های مختلف جهان در حالی دور هم جمع شده ایم که فقط در یک سال گذشته، هزار نوجوان و جوان فلسطینی تنها به خاطر این که به دنبال گرفتن حق اولیه خودشان یعنی خانه و سرزمین شأن از دست اسرائیل اشغالگر بوده اند به بدترین شکل ممکن، قتل عام شده اند.

رژیم آپارتایدی و فاشیستی اسرائیل که مفاهیمی مثل آزادی و حقوق بشر را از معنا تهی کرده و متأسفانه نهادهای بین المللی و بسیاری از دولت‌ها نیز فقط تماشاگر این وضعیت غم بار هستند. با وجود چنین تجربه‌ای، آیا ادامه پیشرفت‌های تکنولوژیک و علمی به خصوص در حوزه‌های هوش مصنوعی باعث رفاه عمومی و سعادت انسان خواهد شد یا باز هم، چند قدرت خاص با انحصار علم و فناوری و استفاده نادرست از این اختراعات، این فرصت‌ها را نیز برای انسان‌ها، به تهدید و خطر جدی تبدیل خواهند کرد؟ پاسخ مشخص است.

آنچه سرنوشت جهان را تغییر خواهد داد، تغییر نوع نگاه به انسان و جهان است و گرنه، بزرگترین دستاوردهای دانشمندان، باز هم در گذر زمان به ضد خودش تبدیل خواهد شد. قرن‌ها است که جهان با پیشرفت‌های مادی در ظاهر دگرگون شده اما این تغییرات، باید در باطن جهان، هم خودش را نشان دهد.

پس به همه شما پیشنهاد می‌کنم نامه تاریخی آیت الله خمینی (ره) به میخائیل گورباچف در اولین روز سال ۱۹۸۹ و نامه مهم آیت الله خامنه ای به جوانان اروپا و آمریکا در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۵ را بخوانید.

گذر از نظام تک قطبی امروز جهان به جهان چند قطبی فردا، اگر فقط با تغییرات و پیشرفت‌های مادی و ظاهری همراه باشد، جهان را جای بهتری برای انسان‌ها، تبدیل نخواهد کرد. ما به دیدگاه جدید، دانش و تصمیم جدید یا به بیان بهتر، یک بازاندیشی نیاز داریم.