به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،در تاریخ ۱۶ اکتبر، به عنوان «روز جهانی غذا»، سازمان ملل متحد به بررسی وضعیت امنیت غذایی و چالش‌های مربوط به تأمین غذا در جوامع مختلف می‌پردازد. این روز به‌منظور جلب توجه جهانیان به مشکلات گرسنگی و فقر انتخاب شده و هر ساله با موضوعاتی مرتبط، تلاش می‌شود تا راه‌حل‌هایی برای بهبود شرایط ارائه شود.

امنیت غذایی به معنای دسترسی همیشگی و کافی به غذاهای سالم و مغذی برای تمام افراد جامعه است. چهار بُعد اصلی امنیت غذایی عبارتند از:

1. موجود بودن: اشاره به دسترسی فیزیکی و کافی به غذا در یک کشور یا منطقه دارد.
2. دسترسی: توانایی اقتصادی و اجتماعی افراد و خانوارها برای تأمین غذا را مد نظر دارد.
3. بهره‌برداری: به توانایی مصرف غذا به گونه‌ای که نیازهای تغذیه‌ای را برآورده کند، اشاره می‌کند.
4. ثبات: تاب‌آوری سیستم غذایی در برابر بحران‌ها و تغییرات ناگهانی را شامل می‌شود.

عوامل متعددی می‌توانند امنیت غذایی را تهدید کنند، از جمله فقر، جنگ، بلایای طبیعی و تغییرات اقلیمی. به عنوان مثال، جنگ‌ها می‌توانند تولید و توزیع غذا را مختل کنند و بلایای طبیعی مانند خشکسالی و سیل می‌توانند به محصولات و منابع آسیب برسانند. همچنین، تغییرات اقلیمی با افزایش دما و تغییر الگوهای بارندگی، می‌تواند به کاهش تولید مواد غذایی منجر شود.

دستاورهای ایران در تأمین امنیت غذایی

ایران با تلاش‌های مستمر در حوزه کشاورزی و بهره‌برداری از ظرفیت‌های عشایری، توانسته است حدود ۸۵ درصد از امنیت غذایی خود را تأمین کند. مسعود نجف نجفی، رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، اعلام کرده که این موفقیت‌ها به دلیل پژوهش‌های علمی و فناوری در بخش کشاورزی بوده است.

وی همچنین تأکید کرد که در جنگ اوکراین، بسیاری از کشورهای اروپایی با بحران تأمین غذا مواجه شدند، اما ایران با خودکفایی در تولید بذر و محصولات کشاورزی، توانسته از این بحران‌ها دور بماند.

نقش زنان و عشایر در امنیت غذایی

زنان روستایی و عشایر به عنوان مولدین اصلی در تأمین امنیت غذایی کشور، نقشی کلیدی ایفا می‌کنند. فاطمه محمدبیگی، رئیس فراکسیون زنان مجلس، بر اهمیت حمایت از این گروه‌ها تأکید کرده و خواستار توجه به مسائل آنان از جمله بیمه و ایجاد بازارچه‌های دائمی برای فروش محصولات آن‌ها شد.

او همچنین تأکید کرد که بدون حمایت از زنان روستایی و توجه به فرزندآوری، کشور در نسل‌های آینده با کاهش کشاورزان و آسیب به امنیت غذایی مواجه خواهد شد.

راهکارها برای بهبود امنیت غذایی

برای بهبود امنیت غذایی، نیاز به اجرای راهکارهایی نظیر:

• سرمایه‌گذاری در کشاورزی: افزایش تولید و بهبود دسترسی به غذا.
• کاهش فقر: از طریق برنامه‌های توسعه اقتصادی و شبکه‌های ایمنی اجتماعی.
• ایجاد تاب‌آوری: در برابر بلایای طبیعی از طریق سیستم‌های هشدار اولیه و اقدامات پیشگیرانه.
• کاهش اثرات تغییر اقلیم: با سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیست‌محیطی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای.

تأمین امنیت غذایی یکی از اولویت‌های اساسی هر کشور برای توسعه پایدار است. عدم توجه به این موضوع می‌تواند جامعه را با بحران‌های گرسنگی و بیماری‌های همه‌گیر مواجه کند. با توجه به دستاوردهای ایران در تأمین ۸۵ درصد امنیت غذایی خود، توجه به زیرساخت‌های کشاورزی و حمایت از جوامع محلی به‌ویژه زنان و عشایر، می‌تواند ضامن امنیت غذایی پایدار و رفاه اجتماعی در کشور باشد.