به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،آنفلوآنزای مردانه، یک اصطلاح غیررسمی است که به حالتی اشاره دارد که در آن مردان به عفونت‌های تنفسی خفیف مبتلا می‌شوند، اما در توصیف علائم خود اغراق می‌کنند. تصویر کلیشه‌ای از مردی که روی مبل دراز کشیده و به خاطر یک سرماخوردگی معمولی، نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد، ممکن است برای بسیاری آشنا باشد. اما آیا این فقط یک طعنه است یا واقعاً دلایلی علمی برای بروز این رفتار وجود دارد؟

تفاوت‌های بیولوژیکی

تحقیقات نشان داده‌اند که واکنش‌های ایمنی بین مردان و زنان متفاوت است. زنان به طور کلی توانایی بالاتری در تولید آنتی‌بادی‌ها دارند، که این امر می‌تواند به بهبود سریع‌تر آن‌ها در برابر بیماری‌ها کمک کند. به همین دلیل، ممکن است زنان در مواجهه با علائم خفیف‌تر مانند سرماخوردگی سریع‌تر بهبود یابند.

به علاوه، هورمون‌ها نیز نقش مهمی در این تفاوت‌ها دارند. به عنوان مثال، هورمون استروژن به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند. این مسائل نشان می‌دهد که مردان ممکن است به دلیل تفاوت‌های بیولوژیکی، علائم را با شدت بیشتری تجربه کنند.

نقش جامعه و کلیشه‌های جنسیتی

از سویی دیگر، کلیشه‌های فرهنگی و اجتماعی نیز در این موضوع تاثیرگذارند. مردان معمولاً به خاطر نگرش‌های فرهنگی، تمایل کمتری به درخواست کمک یا مراقبت‌های پزشکی دارند. این مسأله می‌تواند منجر به تجربه شدیدتر علائم در آن‌ها شود، زیرا آن‌ها به دنبال درمان نمی‌روند و سعی می‌کنند علائم را خودشان مدیریت کنند.

آنفلوآنزای واقعی در مقابل آنفلوآنزای مردانه

آنفلوآنزای واقعی یک عفونت ویروسی است که می‌تواند عوارض جدی به همراه داشته باشد. علائم آن شامل تب، سردرد، دردهای عضلانی و خستگی شدید است. در مقابل، آنفلوآنزای مردانه بیشتر به سرماخوردگی‌های خفیف اشاره دارد که معمولاً با آبریزش بینی، گلودرد و سرفه همراه است.

از آنجایی که آنفلوآنزا می‌تواند به عوارض خطرناکی مانند التهاب ریه و مشکلات قلبی منجر شود، شناسایی دقیق این بیماری و تفاوت آن با سرماخوردگی‌های خفیف از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در نهایت، آنفلوآنزای مردانه نه تنها یک شوخی فرهنگی است، بلکه می‌تواند به مسائلی عمیق‌تر از جمله تفاوت‌های بیولوژیکی و اجتماعی مربوط باشد. برای مقابله مؤثر با این بیماری‌ها، ضروری است که مردان و زنان هر دو به سلامتی خود اهمیت دهند و در صورت بروز علائم بیماری، به پزشک مراجعه کنند. درک این تفاوت‌ها و تشویق به رفتارهای مراقبتی می‌تواند به بهبود سلامت عمومی کمک کند و کلیشه‌های جنسیتی را به چالش بکشد.