محسن محمدسیفی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در خصوص مبارزات خود در سازمان PFL اظهار داشت: قراردادم با سازمان BRAVE به اتمام رسیده بود و محمد شاهید رئیس این سازمان خیلی تمایل به ادامه همکاری داشت، اما با توجه به ارتباطی که مدیر برنامه‌هایم  با سازمان PFL داشت، تصمیم گرفتیم در رویداد پی‌اف‌ال منا که در عربستان برگزار می‌شود، حضور داشته باشیم.

از دیدن مبارزه‌ام با حریف الجزایری سیر نمی‌شوم
وی تصریح کرد: این مسابقات به صورت لیگ برگزار می‌شود و در هر وزن 8 ورزشکار حضور داشتند. مدیربرنامه‌هایم هماهنگ کرد تا من در وزن 70 کیلوگرم و امیرفضلی در وزن 77  کیلوگرم در این مسابقات حضور داشته باشیم. مسابقات در دو گروه چهار نفره و به صورت حذفی برگزار شد.در بازی نخست با جاش توگو از استرالیا مبارزه کردم که ورزشکار بسیار خوبی بود. او کمربند سازمان UAE WARRIORS و کمربند استرالیا و رکورد 13 پیروزی و 3 شکست را داشت که خدا را شکر توانستم در راند اول او را ناک اوت کنم.

دارنده 4 مدال بازی‌های آسیایی در خصوص شکست ورزشکار الجزایری در دیدار نیمه‌نهایی عنوان کرد: در بازی دوم با سهیل طهیری الجزایری مسابقه دادم که ورزشکار بسیار قدرتمندی بود و  موفق شده بود در مبارزه نخستش احمد امیر قهرمان سازمان BRAVE را شکست بدهد. مسابقه خیلی سخت و نفس‌گیری داشتیم که از دیدنش سیر نمی‌شوم. فکر می‌کنم از 15 دقیقه مبارزه 14 دقیقه و 30 ثانیه همدیگر را زدیم. مسابقه بسیار جذابی بود و من نیز از این رقابت‌ها لذت بردم و خودم حال خوبی از شرایطی که برای صورتم ایجاد شده بود، داشتم.

علاوه بر کسب کمربند به دنبال جایزه 100 هزار دلاری هستم
سیفی در خصوص رقابت فینال خود عنوان کرد: از طرف مقابل جدول جورج اید از لبنان فینالیست شده است که رفیقم است. نزدیک 10، 12 سال همدیگر را می‌شناسیم. او در اکثر مسابقات ووشو قهرمانی جهان حضور داشته است و یک مدال برنز جهان را نیز دارد. همه تلاشم را برای کسب کمربند خواهم کرد و حتماً از مسابقات قبلی بهتر وارد قفس می‌شوم. یکسری تمرینات خاص را نیز انجام می‌دهم که با تمام توان مبارزه کنم و علاوه بر کسب کمربند، جایزه 100 هزار دلاری را نیز به دست بیاورم.

جایزه لیگ بعدی یک میلیون دلار است
وی در پاسخ به این سوال که در سازمان BRAVE به کسب کمربند نزدیک شده بود و بهتر نبود تا زمان کسب کمربند آن سازمان قرارداد خود را تمدید می‌کرد، گفت: این لیگ تمام شود، احتمال دارد به آن سازمان بازگردم و برای کمربند رقابت کنم. شرایط این مسابقات خیلی ویژه بود و از طرفی به مدیر برنامه‌هایم ایمان دارم  و تمام کارهای حضور در مسابقات MMA را به او واگذار کردم. تمام تلاش او نیز این است که بهترین اتفاقات برای من بیفتد.

کاپیتان تیم ملی ووشو در مورد جایزه 100 هزار دلاری مسابقات گفت: خدا را شکر جایزه این مسابقات به پول ما رقم قابل توجهی است و فکر می‌کنم یکی از دلایلی که مدبرنامه‌هایم خواست در این مسابقات حضور داشته باشم، جایزه مسابقات بود. جدا از جایزه  تا به حال غیر از من و امیر فضلی هیچ ایرانی در این سازمان مسابقه نداده بود. این سازمان جز سه سازمان معتبر دنیا است و اگر خدا بخواهد دور بعد برگزاری این مسابقات با حضور 8 نفر برتر دنیا و دارندگان کمربند  به صورت لیگ جهانی برگزار خواهد شد که جایزه‌اش یک میلیون دلار است.

هر چه دارم از ووشو است
محمدسیفی در مورد اینکه به نظر می‌رسد جذابیت‌های MMA برای او در حال حاضر بیشتر از ووشو است، گفت: همیشه گفتم که زندگی هر چه دارم از ووشو است و اینگونه نیست که این موضوع یادم بروم. مطمئن باشید حداقل تا پایان بازی‌های آسیایی 2026 ناگویا در ووشو مبارزه خواهم داد تا نقره هانگژو که به دلم ماند را تبدیل به مدال طلا کنم. هدفگذاری اصلی من بازی‌های آسیایی ناگویا است و در ووشو هستم. اگر بعد از سال‌ها نیز در ووشو مسابقه ندهم، باز هم کنار این رشته هستم، چرا که زندگی، عمر و جوانی‌ام را در ووشو گذاشتم و هر چه در زندگی دارم از ووشو است. اگر به مسابقات MMA می‌روم و در سازمان‌های BRAVE و PFL نیز مسابقه می‌دهم به خاطر مدال‌هایی است که در ووشو کسب کردم.

همیشه تعداد شرکت کنندگان در مسابقات آسیایی کم بوده است
وی در خصوص غیبت در قهرمانی آسیا و جوانگرایی تیم ملی ووشو گفت: معمولا در مسابقات قهرمانی آسیا  که هر 4 سال یک بار برگزار می‌شود، شرکت نمی‌کنم. آخرین حضورم در قهرمانی آسیا در سال 2012 بود. چرا که در سال‌ برگزاری قهرمانی آسیا، مسابقات جام‌جهانی نیز برگزار می‌شود و هم به خاطر اینکه یک جوان اعزام شود و تجربه کسب کند و هم به خاطر اردوهای طولانی مدت برای مسابقات جام‌جهانی در این رویداد شرکت نمی‌کنم. ضمن اینکه از لحاظ جایزه نیز مدال طلای این مسابقات 20، 30 امتیاز دارد که واقعاً چیزی نمی‌شود. این در حالی است که ووشو برای آسیا است و مسابقات در سطح بسیار بالایی برگزار می‌شود.

دارنده 5 مدال طلای جهان در خصوص انتقادات بابت تعداد کم ورزشکاران در اوزان مختلف قهرمانی آسیا گفت: ووشو تا المپیکی نشود همین داستان است. در آسیا 7  تا 10 کشور خیلی خوب هستند که همین تعداد شرکت می‌کنند و وقتی این تعداد شرکت کننده قرعه‌کشی می‌شونداین احتمال وجود دارد شما با یک بازی مدال بگیرید یا با دو مسابقه طلای آسیا کسب کنید. همیشه در قهرمانی آسیا تعداد شرکت کننده‌ها کم بوده است، اما بهترین‌های دنیا از چین، کره‌جنوبی، ویتنام، فیلیپین، ماکائو و اندونزی هستند.

زمانی ما نیز با حسین اوجاقی مقایسه می‌شدیم
محمدسیفی در مورد عملکرد جوانان در قهرمانی آسیا گفت: اکثر این جوانان برای اولین بار در این میدان حاضر شدند و حضور به عنوان اولین میدان در قهرمانی آسیا یک مقدار سخت است. فکر می‌کنم این جوانان در آینده حرف‌های بیشتری خواهند داشت و جایگزین خوبی برای نفرات قدیمی خواهند شد و افتخارات زیادی کسب خواهند کرد. این جوانان و یکی، دو نفر از ملی‌پوشان تیم جوانان که در بروئنی حضور داشتند، می‌توانند حتی در بازی‌های آسیایی ناگویا به تیم ملی کمک کنند تا بتوانیم در آن مسابقات بهترین نتیجه را کسب کنیم.

وی در مورد مقایسه شدن نفرات جوان با قهرمانان بزرگی مانند او گفت: دقیقاً این موضوع یک مقدار کار را سخت می‌کند. زمانی که ما نیز در 16، 17 سالگی وارد تیم ملی شدیم این انتقاد وجود داشت که این‌ها را کجا اعزام می‌کنید. آن زمان هم ما با حسین اوجاقی مقایسه می‌شدیم و حتی نزدیک سه سال با اوجاقی هم تیمی بودیم که زحمت زیادی برای من کشید. آن زمان سفت پای ما ایستادند و ته داستان اتفاقات خوبی افتاد. در نسل بعد هم زمانی که نفراتی مانند عرفان آهنگریان، میلاد عارفی مقام و یوسف صبری آمدند این صحبت‌ها تکرار شد.

جوانگرایی ووشو را به فال نیک می‌گیرم
ملی‌پوش ووشو کشورمان تاکید کرد: این جوانگرایی را به فال نیک می‌گیرم و بالاخره جوانان باید یک جا میدان ببینند. واقعیت امر این است که من 2 تا 3 دیگر بتوانم مسابقه بدهم و باید این جوانان روزی جایگزین ما شوند.از فدراسیون ووشو بابت اعتماد و همچنین کیوان شیرآقایی بابت ساختن این جوانان تشکر می‌کنم و حتماً با همین جوانان اتفاقات خوبی در قهرمانی جهان سال آینده و بازی‌های آسیایی ناگویا خواهد افتاد.

لازم باشد شب‌ها در باشگاه‌ها می‌خوابم تا به مدال ناگویا برسم
محمدسیفی در پایان در پاسخ به این سوال که با توجه به شرایط سنی‌اش(35 سالگی) می‌تواند آمادگی خود را تا دو سال دیگر و بازی‌های آسیایی ناگویا حفظ کند، گفت: تمام تلاشم را می‌کنم با بهترین فرم آمادگی تاریخ ورزشی‌ام در ناگویا حاضر شوم؛ چرا که مدال طلای آن مسابقات برای من خیلی مهم است. به خاطر مدال ناگویا از همه چیز می‌گذرم و اگر لازم باشد شب‌ها نیز باشگاه می‌خوابم تا این اتفاق بیفتد. اگر سالم و سلامت باشم حتما تمام تلاشم را برای موفقیت در ناگویا انجام خواهم داد.

انتهای پیام/