عصر ایران: پیرترین زن خوزستان بود که پس از ۱۰۸ سال در دارخوین درگذشت. نام‌اش بی‌بی لوعه بود و به مادر دارخوین و رزمندگان شهرت داشت. او در طول زندگی‌اش دوبار شاهد حمله به آبادان بود. یک‌بار۹۰ سال قبل وقتی انگلیسی‌‌ها آمده بودند آن زمان بی بی فقط ۲۰ سال سن داشت. و یک‌بار هم زمانی که صدام آبادان را محاصره کرد همان زمان که بی بی ۶۵ ساله شده بود و برای آن‌که به رزمندگان خدمت کند هرگز دارخوین را ترک نکرد.

همان زمان بود که رزمنده‌ها او را بی‌بی صدا می‌زدند و در تمام آبادان و خرمشهر و دارخوین به او مادر رزمندگان می‌گفتند. پیش از حمله صدام بی‌بی زنی بود که مسافران او را می‌شناختند آن زمان در گرمای دارخوین بی بی کلمن‌ش را از آب یخ پر می کرد خودش را به جاده می‌رساند تا مسافران را آب بدهد.

مهربانی و مهمان نوازی او تا پایان عمرش ادامه داشت. در طول دوران جنگ فرماندهان زیادی به خانه او رفت و آمد داشتند. از قاسم سلیمانی گرفته تا شمخانی و صیاد شیرازی محسن رضایی و حتی بنی صدر هم آمده بودند.

او لحظات دردناکی از جنگ را هنوز به خاطر داشت. هادی پسر بی بی سال‌ها از او مراقبت کرد. بی‌ بی حس تعلق خاطر زیادی به هادی داشت. هادی از آن پسرهایی بود که بی بی همیشه مراقبش بود و حالا او تا پایان عمر کنار مادر ماند.

طبق کارت ملی بی‌ بی ۴ تیر ۱۴۰۳، ۱۰۸ ساله شد. آنقدر مبادی آداب بود که تمام مدتی پایش را به سمت ما دراز نکرد. حتی وقتی خوابید هم پاهایش را جمع کرده بود که بی‌ادبی نکرده باشد. حالا او از دنیا رفته و فقدانش همیشه حس خواهد شد.