ورزش مدیا: به احتمال فراوان اگر خداداد عزیزی هنوز در تیم ملی سمت داشت و به تیپ و تاپ امیر قلعه‌نویی نمی‌زد، هیچ‌یک از سخنان فعلی را به زبان نمی‌آورد و حتی به نظرش سعید الهویی هم دست هانسی فلیک را از پشت می‌بست! با این حال خاصیت زندگی در این کشور آن است که حقایق را فقط وسط دعواها می‌توانید بشنوید. تا وقتی با هم سر یک سفره نشسته‌اند، همه چیز عالی و بی‌نقص است، اما به محض آن که دست یکی قطع می‌شود، تازه پته بقیه را روی آب می‌ریزد.

به هر حال موتور خداداد روشن شده و افشاگری‌هایش در مورد تیم ملی پایان ندارد. در همین راستا، او روی روایت از پیش گفته‌شده درگیری‌ها در تاشکند هم مهر تایید کوبید و داستان آن دعوای رقت‌بار و زننده را تعریف کرد؛ این که چطور مهدی طارمی و چند بازیکن دیگر در جریان بازی قبلی در ازبکستان بر سر بازوبند کاپیتانی با هم درگیر شدند، مسابقه را رها کردند، در زمین راه رفتند، تیم ملی بازی برده را از دست داد و در نهایت در رختکن جلسه گذاشتند تا یکی از نفرات قدیمی دیگر دعوت نشود و گویا همین اتفاق هم رخ داده است! این گوشه‌ای از بازیکن‌سالاری حیرت‌انگیز حاکم بر فضای تیم ملی است؛ آفتی که همیشه کم و بیش در تیم‌های ایرانی وجود داشته، اما این دوستان دیگر نوبرش را آورده‌اند.

کل این داستان‌ها یک طرف، آنجایی که کادرفنی همین تیم در مقابل یکی مثل احمد نوراللهی ژست اقتدار و مبارزه با بی‌نظمی می‌گیرد هم یک طرف دیگر. هرگز قصد دفاع از نوراللهی را نداریم و اگر خطا کرده باید تاوانش را بدهد، اما بقیه چی؟ رقم‌زنندگان مضحکه تاشکند کی و کجا مواخذه شدند؟ گفته می‌شود در آن بازی حتی پست مهدی طارمی هم عوض شد تا از نیمکت ایران دور شود و به پرخاش‌هایش علیه یکی از بازیکنان ذخیره پایان بدهد، با این حال بعد از آن اتفاق خش روی تاج و تختش در تیم ملی نیفتاد. چرا؟ با سامان قدوس و سردار آزمون که رسما از حضور در اردوی اول امیر قلعه‌نویی خودداری کردند، چه زمانی برخورد شد؟ آیا جز این است که چون زورتان به این اسم‌های بزرگ نمی‌رسید و نگران واکنش آنها بودید، بی‌صداترین بازیکن سال‌های اخیر را قربانی نمایش اقتدارتان کردید؟ الان اسم این جریان را باید نظم‌گرایی بگذاریم؟ مبتذل‌ترین و مخرب‌ترین مقررات دنیا، قانونی است که فقط در قبال ضعیف‌ترها اجرا شود. سکه رایج بازار ایران...