به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی از آسیب‌های متداول در بین فوتبالیست‌ها است که می‌تواند عواقب جدی برای ورزشکاران داشته باشد. مصطفی شاهرضایی، استاد دانشگاه و جراح زانو، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر به بررسی دلایل این آسیب پرداخت و توضیح داد که چرا فوتبالیست‌ها بیشتر در معرض پارگی رباط صلیبی قرار دارند.

به گفته شاهرضایی، پارگی ACL معمولاً در نتیجه حرکات چرخشی ناگهانی یا فشار زیاد بر زانو رخ می‌دهد. این آسیب بیشتر در ورزشکاران جوان شایع است و ممکن است با علائمی مانند تورم، درد و محدودیت حرکت در زانو همراه باشد.

وی افزود: در مواردی که پارگی کامل باشد یا باعث بی‌ثباتی در زانو شود، نیاز به جراحی و دوره بازتوانی خواهد بود. این نوع آسیب به‌خصوص در ورزش‌هایی که حرکات پرشی و ناگهانی دارند، مانند بسکتبال و والیبال نیز دیده می‌شود.

شاهرضایی به برخی از عوامل خطر اشاره کرد که می‌توانند احتمال پارگی رباط صلیبی را افزایش دهند:

1. عدم آمادگی جسمانی: ورزشکاران حرفه‌ای باید به خوبی از آمادگی بدنی خود آگاه باشند. کمبود آمادگی جسمانی می‌تواند خطر پارگی رباط را افزایش دهد.

2. حرکات خطرناک و گرم نکردن: گرم نکردن بدن پیش از تمرین و عدم انعطاف‌پذیری مناسب می‌تواند منجر به آسیب‌های جدی شود.

3. وضعیت زمین چمن: زمین چمن نامناسب و شرایط نامطلوب می‌تواند خطر پیچ خوردگی و آسیب به رباط صلیبی را افزایش دهد.

4. وزن بالا و BMI: افراد با شاخص توده بدنی (BMI) بالا باید از ورزش فوتبال پرهیز کنند، زیرا خطر پارگی رباط صلیبی در این افراد بیشتر است.

5. تفاوت توانایی جسمی: در ورزش‌های گروهی، ترکیب افراد با توانایی جسمی متفاوت می‌تواند به بروز آسیب منجر شود. کوچک‌ترین برخورد در این شرایط می‌تواند به پارگی رباط صلیبی منجر شود.

شاهرضایی بر اهمیت گرم کردن بدن و آماده کردن عضلات پیش از فعالیت ورزشی تأکید کرد. این اقدامات می‌توانند به کاهش خطر پارگی رباط صلیبی کمک کنند.

در صورتی که رباط صلیبی به‌طور کامل پاره شود، نیاز به جراحی و بازسازی دارد. پس از عمل جراحی، یک دوره فیزیوتراپی معمولاً به مدت شش هفته الزامی است و معمولاً ورزشکاران حرفه‌ای باید برای ۳ تا ۶ ماه از فعالیت‌های ورزشی اجتناب کنند.

پارگی رباط صلیبی یک آسیب جدی در فوتبال است که می‌تواند به دلایل متعددی بروز کند. با رعایت نکات پیشگیرانه و توجه به آمادگی بدنی، می‌توان خطر این آسیب را به میزان قابل توجهی کاهش داد و به سلامت ورزشکاران کمک کرد.