به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، روزنامه زیمان اسرائیل در شماره امروز خود نوشته است: حرف‌های زیادی می‌توان در مورد بنیامین نتانیاهو زد اما مطمئنا او احمق نیست و بر خلاف اطرافیان بینوایی که گردش جمع شده‌اند، خود او احمق نیست، او تاریخ را خوانده است و به خوبی از محدودیت‌های قدرت آگاهی داشته و از زیان‌های اقتصادی و اجتماعی جنگ و نقطه فجیعی که اسرائیل را به سوی آن پیش می‌برد، آگاهی و اشراف دارد.

به اعتقاد نویسنده این یادداشت، با توجه به آنچه گفته شد، بیبی (نتانیاهو)خوب می‌داند که خبری از پیروزی قاطع بر حماس نیست، نه نمی‌تواند و نه خواهد توانست که این امر را محقق کند و از بین بردن حماس نیازمند حضور جادوگر است.

و ی ادامه می‌دهد: بیبی می‌داند که ربوده شده‌ها در اسارت می‌میرند و هر روز که می‌گذرد شانس بازگشت آنها کمتر می‌شود، او می‌داند اما به آن بی اعتنا است و افشای این مسئله هم تاثیری در او نگذاشته است.

بیبی می‌داند که به رغم ترور نصر الله حزب الله پا برجا است و برای از بین بردن حزب الله چند سال زمان نیاز است.

بیبی می‌داند که نیروی زمین خسته و فرسوده شده است و اعزام این نیروی خسته به خاک حزب الله که منطقه‌ای بسیار وسیع تر از غزه است و مملو از دره و تپه و پستی و بلندی‌های ترسناک است، ماموریت انتحاری است که اسرائیل را مجبور به ورود به جنگی طولانی کرده و شکست طولانی تری را در لبنان برایش رقم می‌زند.

بیبی می‌داند که جنگ در حال بردن اسرائیل به سوی فروپاشی است، خزانه اسرائیل را می‌بیند، از اقتصاد مطلع است و می‌داند که همه چیز تهی شده است، او می‌داند که باید به زودی مالیات‌های هنگفت و بی سابقه‌ای را اعمال کند، چون در غیر این صورت اسرائیل شرایط بدی پیدا خواهد کرد.

بیبی همه این مسائل را می‌داند اما باز هم به جنگ و ادامه آن دل بسته است و قصدی برای متوقف کردن آن ندارد.

بیبی خوب می‌داند که هیچ شانسی برای بازگرداندن ربوده شدگان از طریق عملیات نظامی وجود ندارد و عملیات نظامی در طول 12 ماه فقط 8 ربوده شده را زنده و تعداد زیادی از آنها را به شکل مستقیم یا غیر مستقیم از پای در آورده است، او خوب می‌داند که تنها راه بازگرداندن آنها توافق است که شاید بتواند تعداد بیشتری از آنها را بازگرداند.

بیبی می‌داند که ته مانده خزانه اسرائیل را نباید ببلعد و به شکل دقیقی برای اهداف توسعه و... مصرف کند اما او آن را به شکل غیر سازمان دهی شده‌ای بین شهرک‌ها و یهودیان افراطی خرج می‌کند.

بیبی می‌داند که حضور ایتمار بن گویر در جایگاه یک وزیر یک شوخی تلخ است و اینکه او وزیر امنیت داخلی شود تجاوز به امنیت اسرائیل است، بیبی از رفتارهای تحریک آمیز بن گویر و بتسلئیل سموتریچ و دار و دسته آنها مطلع است و می‌داند که تهدیدی خطرناک برای روابط با کشورهای معتدل عربی محسوب می‌شوند.

و در پایان نویسنده نتیجه گیری می‌کند، بیبی همه این مسائل را به خوبی می‌داند اما با این وجود اقدامی هر چند ظاهری برای جلوگیری از آن انجام نمی‌دهد، چرا؟ شاید بتوان محتاطانه گفت که برای او نه خزانه اسرائیل و نه سرنوشت ربوده شدگان یا نظامیان اهمیتی ندارند، برایش ساکنان شمال و جنوب و مرکز مهم نیست، برایش مهم نیست که پول‌ها به کجا می‌روند، اصلا اهمیت نمی‌دهد که با پول ما بدین شکل آن هم در اوج جنگ به خارج سفر کند... او فقط به خودش، همسرش و دو فرزندش توجه دارد و همه ما در شمال، جنوب و مرکز و تمامی سطوح و طوایف در رده‌های بعدی اهمیت قرار می‌گیریم.

انتهای پیام/