به گزارش خبرگزاری مهر، علیرضا بصیری گفت: نی‌ریز با سطح ۱۰۰ هزار هکتاری آنغوزه در عرصه‌های منابع طبیعی از دیرباز قطب تولید آنغوزه تلخ کشور و رویشگاه این گیاه به صورت خودرو بوده است و در حال حاضر افزون بر یک هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی این شهرستان به کشت آنغوزه دیم اختصاص یافته که نزدیک به ۳۰۰ هکتار آن مثمر است.

وی ادامه داد: هر غده آنغوزه در طول برداشت به‌طور متوسط ۱۸ مرتبه به‌صورت عرضی برش می‌خورد و در مجموع هشتاد تا صد و پنجاه گرم شیرابه از آن به‌دست می‌آید و پیش‌بینی می‌شود در سال جاری به دلیل خشکسالی و کاهش نزولات آسمانی حدود ۹۰ تن صمغ آنغوزه برداشت شود که علاوه بر مصارف داخلی به کشورهایی از جمله چین، هندوستان صادر می‌شود.

مدیر جهاد کشاورزی شهرستان نی‌ریز افزود: دوره باردهی این گیاه هر پنج تا هفت سال یک‌بار است؛ از این‌رو برای افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها، می‌توان اقدام به کاشت نشاء آنغوزه کرد که با این روش دوره باردهی دو سال کاهش یافته و سودآوری بیشتری را در پی خواهد داشت.

لازم به ذکر است این گونه نادر گیاهی بوته‌ای بزرگ، علفی و چند ساله است که ساقه نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن دارد؛ ارتفاع آن گاهی به ۲.۵ متر و طول برگ‌های بزرگ و ضخیم آن تا ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد؛ رویشگاه آن منحصراً ایران، افغانستان، تاجیکستان، قزاقستان و ازبکستان است؛ شیرابه آن مصارف دارویی، صنعتی و خانگی دارد.

گل‌های این گیاه زرد رنگ و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار می‌گیرند؛ رنگ میوه‌ها قهوه‌ای تیره است، از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن ماده‌ای به نام اولئوگم رزین به دست می‌آید که به آنغوزه مشهور و شیرابه آن به عنوان ماده‌ای خلط‌آور، ضد نفخ و اسپاسم روده‌ای مورد توجه بوده است.