خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: بانوی کارآفرین محلاتی، ۱۴ سال پیش فعالیت خود را تقریباً از هیچ آغاز کرده و با موفقیت پیش برده است و اما اکنون برای توسعه کارگاه خود با موانعی مواجه شده است.

اشتغال و درآمدزایی از پیش‌نیازهای هر خانواده به عنوان کوچک‌ترین و با اهمیت‌ترین تشکل جامعه است و بر اساس اصل دهم قانون اساسی «خانواده واحد بنیادی جامعه اسلامی است و تمام قوانین، مقررات و برنامه‌ریزی‌های مربوط باید در جهت تسهیلگری تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد.» و بر اساس اصل بیست و هشتم «دولت موظف است با رعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون، برای همه افراد امکان اشتغال به کار و شرایط مساوی را برای احراز مشاغل ایجاد کند».

اما در شرایط کنونی ایجاد اشتغال برای تمام افراد جامعه توسط دولت، امری ناممکن است و بخشی از اشتغال‌زایی بر عهده افراد، شرکت‌های تعاونی و بخش خصوصی است.

قطار اشتغال‌زایی غیردولتی گاهی از مسیر خوداشتغالی و گاهی از مسیر کسب و کارهای کوچک می‌گذرد، کسب و کارهای کوچک زمانی که پیوست خانوادگی به خود بگیرد، علاوه بر کسب درآمد، با بهره‌گیری از مشارکت خانواده در این حرفه، زمینه تحکیم بنیان‌های خانواده را فراهم می‌آورد و مهم‌ترین مزیت اینگونه اشتغال‌ها این است که بانوان و زنان سرپرست خانوار می‌توانند در کنار فرزندان و محیط خانوادگی، به کسب و کار خود بپردازند.

شکل‌گیری کارگاه‌های خانگی و خودکفایی زنان به ویژه بانوان سرپرست خانوار، علاوه بر مهارت‌افزایی برای این قشر، کاهش وابستگی به مؤسسات خیریه و نهادهای حمایتی و در نهایت افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس آنان را به همراه خواهد داشت.

خبرنگار مهر به سراغ بانویی رفته که در تقابل با یکی از چالش‌های دشوار زندگی خود از پای نایستاده و بهترین مسیر را برای گذر از این مرحله انتخاب کرده است و در شرایطی که کسب و کارهای کوچک یا خانگی، کمتر مورد توجه جامعه و حمایت دولت قرار می‌گرفت، پایه‌های کارگاه خانگی خود را با وجود فرزندان ۶، ۸ و ۱۱ ساله از تراس ۲ متری منزل استیجاری ۷۰ خود با پخت یک محصول ساده (باسلوق) آغاز کرد.

«فاطمه باقربیگی» بانوی خودساخته‌ای است که اکنون در کار علاوه بر بهره‌گیری از مشارکت فرزندان، زمینه اشتغال ۱۴ بانوی سرپرست خانوار را در کارگاه خود فراهم کرده است.

وارد کارگاه که می‌شویم، همه به شدت مشغول به کار هستند و محصول تولیدی امروز خود به نام «بنتو» که از موادی مانند روغن حیوانی، انواع مغزیجات، عسل، زردچوبه، زعفران تهیه شده را بسته‌بندی می‌کنند، عطر مواد اولیه این محصول که یک ماده مقوی خوراکی است، فضای کارگاه را پر کرده و دیگ سرکه انگبین نیز داخل حیاط در حال جوشیدن است و ظروف تهیه محصولات نیز در حیاط جا خوش کرده‌اند.

هر از گاهی یک بار صدای زنگ در به گوش می‌رسد که شخصی برای خرید یک محصول مراجعه کرده است و «یگانه»، دختر بانوی کارآفرین که نام کارگاه نیز برگرفته از نام اوست و مسئولیت فروش محصولات را بر عهده دارد، مواد مورد تقاضای مشتری را فراهم می‌کند.

فاطمه باقربیگی بانوی کارآفرین در گفت و گو با خبرنگار مهر با بیان مشکلات خود از ابتدای فعالیت تا جایگاه کنونی خود اظهار کرد: حدود ۱۴ سال پیش کار خود را با سرمایه ۱۸ هزار تومان در تراس منزل استیجاری با تولید یک محصول (باسلوق) آغاز کردم و به تدریج فعالیت خود را گسترش دادم.

وی با اشاره به اشتغال به کار حدود ۱۴ بانوی سرپرست خانوار در کارگاه ادامه داد: محصولات تولیدی این کارگاه کوچک مشتریان بسیاری به شکل حضوری و اینترنتی و از طریق صفحات کارگاه در فضای مجازی دارد تا محصولاتی مانند شیره انگور، انواع مربا، رب گوجه، بنتو، پودرهای مقوی و ادویه را تهیه کنند.

باقربیگی با تاکید بر ضرورت گسترش فضای کارگاهی افزود: میزان تولید این کارگاه پاسخگوی نیاز مشتریان نیست و از طرفی، توان همکاری با فروشگاه‌های اینترنتی کشوری را داریم اما اگرچه کارگاه تمام تأییدیه‌های بهداشتی را اخذ کرده و تمامی پرسنل نیز کارت سلامت دارند اما لازمه این تعامل، داشتن نشان سیب سلامت است.

وی لازمه دریافت نشان سیب سلامت را تولید در کارگاه با تجهیزات و استانداردهای حداقلی دانست و تصریح کرد: حدود ۲ سال است که برای دریافت زمین و احداث سوله برای راه‌اندازی کارگاه اقدام کرده‌ام اما هربار پس از طی مراحلی با مانعی جدید از سوی یکی از دستگاه‌های اداری مواجه می‌شوم که موجب دلسردی می‌شود.

وی گفت: در صورت توسعه کارگاه و با توجه به حجم تقاضای بسیار برای محصولات، این امکان وجود دارد که زمینه اشتغال ۱۰۰ نفر فراهم شود که هرکدام از اینها سرپرست یک خانواده خواهند بود که تقاضا دارم مسئولان امر در این خصوص تعامل و همکاری کنند.

به گزارش خبرنگار مهر، در شرایطی که به دلیل مشکلات اقتصادی کشور و محدودیت‌هایی که در ایجاد اشتغال فراهم است، زمانی که یک تولیدکننده نشان داده که می‌تواند با تکیه بر توان خود و بدون دریافت هیچ‌گونه تسهیلات بانکی به تولید محصول و توسعه کارگاه خود بپردازد، باید این افراد را مورد حمایت قرار داد و به عنوان الگویی موفق برای دیگران معرفی کرد.

نکته‌ای که اهمیت توجه به این کارگاه‌ها را دو چندان می‌کند، ایجاد اشتغال برای بانوان سرپرست خانوار است که خودکفایی این افراد، آنها و جامعه را انواع آسیب‌های بالقوه اجتماعی مصون می‌دارد. پس ضروری است دستگاه‌های اداری زمینه تسهیل صدور مجوزهای قانونی برای توسعه این کارگاه‌ها را فراهم کنند.