به گزارش سلامت نیوز به نقل از وب ام دی، هر لگن یک مفصل توپ و کاسه ای دارد. توپ بالای استخوان ران شما (سر استخوان ران) است. استابولوم در استخوان لگن شما قرار دارد. بافت صاف و لغزنده ای به نام غضروف به توپ و استابولوم اجازه می دهد هنگام حرکت روی همدیگر سر بخورند. یک پوشش نازک (سینوویوم) روی غضروف قرار می گیرد و کمی مایع سینوویال می سازد که حرکت را آسانتر می کند. تاندون ها، رباط ها و عضلات مفصل را کامل می کنند.

آرتروز

این نوع "ساییدگی" آرتریت است که بسیاری از افراد در میانسالی به آن مبتلا می شوند. غضروف انتهای توپی استخوان ران و در حفره ران به آرامی شکسته شده و باعث ساییدگی بین استخوان ها می شود. شما احسای سفتی خواهید داشت و ممکن است دردی در ناحیه باسن و جلوی ران خود احساس کنید که به زانو و پشت شما می رسد. این درد اغلب بعد از یک تمرین سخت یا زمانی که برای مدتی حرکت نمی کنید بدتر می شود.

روماتیسم مفصلی

با RA، سیستم ایمنی بدن شما به قسمت هایی از بدن شما حمله می کند که می تواند شامل سینوویوم باشد. این پوشش معمولاً نازک شروع به ضخیم شدن و متورم شدن می کند و مواد شیمیایی می سازد که به غضروف پوشاننده استخوان آسیب می زند یا آن را از بین می برد. پزشکان نمی دانند چرا این اتفاق می افتد. هنگامی که یک لگن تحت تأثیر قرار می گیرد، دیگری نیز اغلب به آن مبتلا می شود. مفصل ممکن است آسیب ببیند و متورم شود و ممکن است متوجه گرما و قرمزی پوست اطراف آن شوید.

سیاتیک

نشستن زیاد و ورزش کم ممکن است عصب سیاتیک، بزرگترین عصب بدن انسان را تحریک و ملتهب کند. این عصب از پایین ستون فقرات از طریق باسن و به سمت پایین پای شما می رود، جایی که در هنگام نیشگون گرفتن آن درد را احساس خواهید کرد. درد آن از لگن ساطع می‌شود و ممکن است خفیف، تیز یا حتی مانند شوک الکتریکی باشد.

شکستگی لگن

این وضعیت یک نوع شکستگی در قسمت بالای استخوان ران است. اگر جوان و سالم هستید، احتمال کمی دارد که آن را تجربه کنید. اما اگر بالای 65 سال دارید، به خصوص اگر زن هستید، یا استخوان های شکننده (پوکی استخوان) دارید، حتی یک زمین خوردن ساده نیز می تواند باعث این وضعیت شود. کشاله ران و قسمت فوقانی و بیرونی ران شما به احتمال زیاد آسیب خواهند دید، به خصوص زمانی که می خواهید مفصل را خم کنید.

با مبتلا شدن به این وضعیت در یک استراحت کامل، یک پا ممکن است کوتاهتر از دیگری به نظر برسد.

در رفتگی

زمانی اتفاق می افتد که توپ بالای استخوان ران شما از حفره لگنی خود خارج شود. برای این که این وضعیت اتفاق بیافتد معمولاً نیروی زیادی می طلبد، مانند زمانی که از نردبان سقوط می کنید یا با ماشینی تصادف می کنید. تمام این قدرت اغلب باعث آسیب های دیگری مانند پارگی بافت یا شکستگی استخوان می شود و حتی می تواند به اعصاب، غضروف و رگ های خونی آسیب برساند. این وضعیت بسیار دردناک است و تا زمانی که پزشک شروع به درمان نکند، نمی‌توانید پای خود را زیاد حرکت دهید.

دیسپلازی

در این وضعیت حفره لگن شما به اندازه کافی عمیق نیست که توپ به خوبی درون آن قرار گیرد. شدن آن می تواند از کمی تکان دادن، به بیرون راندن نسبتاً آسان (دررفتگی) تا دررفتگی کامل متفاوت باشد. ممکن است نوزادان با آن به دنیا بیایند یا در سال اول به آن مبتلا شوند. همچنین اگر پاهای کودکتان را خیلی سفت بپیچید ( یا بغل کنید) ممکن است باعث ایجاد آن شوید.

بورسیت

زمانی است که کیسه‌های پر از مایع یا «بورسا» که اصطکاک بین ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و استخوان‌ها را کاهش می‌دهند، تحریک و متورم می‌شوند. این وضعیت می تواند در قسمت بیرونی استخوان لگن شما اتفاق بیفتد (بورسیت تروکانتریک)، جایی که باعث بروز درد می شود که در طول زمان کسل کننده شده و گسترش می یابد. گاهی این وضعیت در داخل رخ می دهد (بورسیت لگن)، نقطه ای که باعث ایجاد درد در کشاله ران می شود. هر یک از این موارد ممکن است هنگام راه رفتن، چمباتمه زدن یا بالا رفتن از پله ها بدتر شود.

پارگی لابرال

می توانید به غضروف لبه استخوانی حفره ران آسیب بزنید که به حفظ مفصل کمک می کند. ممکن است در یک سقوط یا تصادف به طور ناگهانی به آن آسیب برسانید، یا ممکن است به سادگی با همان حرکت در طول زمان آن را از بین ببرید. ممکن است احساس تیر کشیدن کنید و درد در کشاله ران یا لگن داشته باشید. اگر هاکی روی یخ، فوتبال یا گلف بازی کنید، احتمال ابتلا به آن بیشتر می شود.

کشیدگی باسن

زمانی است که عضلات و تاندون هایی که به حرکت مفصل ران شما کمک می کنند بیش از حد کشیده شده یا پاره می شوند. این وضعیت می‌تواند بر بسیاری از ماهیچه‌ها مانند خم‌کننده‌های لگن، باسن، ابدکتور، ادکتور، چهارسر ران و همسترینگ تأثیر بگذارد. این ناحیه ممکن است متورم، ضعیف و دردناک شود، به خصوص زمانی که از آن استفاده می کنید. استراحت، یخ و مسکن‌های بدون نسخه اغلب برای به دست آوردن سلامتی کافی هستند.

درمان درد باسن

استراحت اولین قدم خوب برای هر درد لگن است. استراحت کنید، اما همه حرکات را متوقف نکنید (که می تواند اوضاع را بدتر کند). هر بار برای تسکین درد و آسیب دیدگی 20 دقیقه از یخ استفاده کنید. ناحیه دردناک را با بانداژ الاستیک سفت بپیچید اما اگر دیدید پوست آبی شده است آن را شل کنید. قسمت آسیب دیده را روی بالش بالا بیاورید تا خون در آنجا جمع نشود.

داروها

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی یا NSAID ها اغلب برای کاهش درد و التهاب برای آرتریت و سایر مشکلات دردناک لگن استفاده می شوند. اکثر آنها قرص هستند، اما کرم ها و ژل ها نیز در دسترس هستند. پزشک می‌تواند به شما در درمان دردهای جدی‌تر و بیماری‌های زمینه‌ای با کورتیکواستروئیدها، مسکن‌ها و داروهایی برای درمان بیماری‌های خودایمنی و التهابی کمک کند.

چه زمانی به دکتر برویم؟

اگر مراقبت های خانگی درد شما را کاهش نمی دهد، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. اگر آسیبی باعث درد لگن شما شده و لگن شما طبیعی به نظر نمی رسد یا نمی توانید پای خود را حرکت دهید یا وزنی روی آن وارد کنید، از شخصی بخواهید که شما را به اورژانس برساند. همچنین اگر درد شدید، تورم ناگهانی یا هر نشانه عفونتی مانند تب، لرز و قرمزی پوست دارید، باید به اورژانس مراجعه کنید.

تشخیص

پزشک شما در مورد علائم و سابقه سلامتی شما می پرسد. مطمئن شوید که اگر سابقه سقوط یا جراحتی داشته اید حتما آن را در پرونده خود ذکر کنید. پزشک شما همچنین لگن شما را معاینه می کند و ممکن است بررسی کند که چقدر خوب حرکت می کند. همچنین ممکن است آزمایش خون یا تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی انجام دهید.

جلوگیری

برخی از موارد مشابهی که به درمان درد لگن کمک می‌کنند، می‌توانند در وهله اول احتمال ابتلای شما به آن را کاهش دهند. به عنوان مثال، اگر اضافه وزن دارید، کاهش حتی چند پوند ممکن است فشار وارده بر مفصل را کاهش دهد. ورزش (در مورد مقدار مناسب از پزشک خود بپرسید) نیز می تواند کمک کننده باشد. سخت نگیرید. با گرم کردن و کشش عضلات خود شروع کنید، هنگامی که احساس آسیب و درد دارید استراحت کنید، کفش مناسب بپوشید و به دنبال سطوح نرم مانند مسیرهای پیاده روی باشید، نه سطوح سخت مانند آسفالت و بتن.