امروزه ساعت‌های هوشمند و ردیاب‌های تناسب اندام، بسیار محبوب شده‌اند و بیشتر کاربران علاوه‌بر علاقه‌مندی به قابلیت‌های هوشمند این دستگاه‌ها، به آماری که این وسایل پوشیدنی از وضعیت سلامتی‌شان ارائه می‌دهند نیز بسیار توجه می‌کنند.

اما بنابر گزارشی از Sports Medicine، هدف استفاده از این ابزارهای پوشیدنی، آگاهی کاربران از وضعیت حدودی جسمانی‌شان است و نباید انتظار دقت بسیار بالا، در حد داده‌های پزشکی را از آن‌ها داشت؛ به‌عبارتی دیگر، باتوجه به میزان دقت این دستگاه‌های پوشیدنی، می‌توان تنها به‌اندازه‌ی وسیله‌ای هشداردهنده به آن‌ها تکیه کرد نه دکتری همیشه همراه.

بررسی‌های تیم Sports Medicine نشان می‌دهد که اکثر دستگاه‌های پوشیدنی می‌توانند ضربان قلب را با احتمال خطای ۳ درصد اندازه‌گیری کنند و همچنین تغییرات ضربان قلب و علائم احتمالی آریتمی (غیرطبیعی بودن ریتم قلب) را به‌طور قابل اعتمادی ثبت کنند. یکی از دلایل قابل اعتماد بودن سنسورهای سنجش ضربان قلب در این گجت‌ها، پیشرفت روزافزون الگوریتم سنسورهای سنجش قلب است؛ جالب است بدانید که این سنسور، اولین سنسور سلامت‌محوری بود که وارد دنیای ساعت‌های هوشمند شد.

ساعت‌ و دستبند‌های هوشمند همچنین می‌توانند تخمین‌های خوبی درمورد آمادگی تنفس قلبی ارائه دهند که معمولاً با عنوان VO2 max (حداکثر ظرفیت هوازی) روی دستگاه نمایش داده می‌شود. این معیار برای سنجش طیف گسترده‌ای از شرایط بدن و قلب، مخصوصاً برای ورزشکاران حرفه‌ای استفاده می‌شود. داده‌‌های سنجش تعداد قدم نیز دقت بالایی دارند؛ به‌طوری که اختلاف آن‌ها با دستگاه‌های سنجش حرکت لحظه‌ای، حدوداً ۲ درصد به‌دست آمده است.

از سوی دیگر، دقت احتساب کالری‌های سوزانده‌شده که اصولاً باتوجه به میزان ضربان قلب، تعداد قدم و سرعت محاسبه می‌شوند، بسیار کم است؛ به‌طوری که احتمال خطای این اطلاعات بین ۱۵ تا ۲۱ درصد برآورد می‌شود. این معیار بیشتر برای افرادی که دارای اضافه وزن هستند مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابر این، اتکا به درستی داده‌های این آیتم در دراز مدت می‌تواند باعث آسیب‌های جسمی و در بعضی موارد آسیب‌های روحی شود.

در آزمایش دقت‌سنجی داده‌های سنسور سنجش خواب، تیم Sports Medicine متوجه شدند که دقت اطلاعات زمان خواب و راندمان خواب بیش از ۱۰ درصد و تأخیر در خواب تا ۱۸۰ درصد نسبت‌به پلی‌سومنوگرافی (آزمایش خواب) اختلاف دارد. یکی از دلایل مهم این تفاوت، پیچیدگی خواب است که در لحظه تغییر می‌کند؛ گاهی انسان در خواب عمیق و گاهی نیز در خواب سبک است؛ بنابراین تشخیص بیدار و خواب‌بودن برای سنسورهای کوچک ساعت‌های هوشمند، می‌تواند بسیار سخت باشد.

به‌طور کلی با اینکه بیشتر ساعت‌های هوشمند ازجمله ساعت‌ هوشمند سامسونگ، ساعت هوشمند اپل و نیز سایر برندها به اصلاح و بهبود الگوریتم‌ها و سنسورهای خود ادامه می دهند، اما تمامی کاربران باید درنظر داشته باشند که اطلاعات سلامت‌محور منتشر شده توسط آن‌ها، فقط جنبه‌ی هشدار‌دهنده دارند و نباید به اطلاعاتشان درحد وسایل کمک پزشکی اتکا کرد.