به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، بازی‌های المپیک 2024 پاریس در شرایطی به پایان رسید که ورزشکاران ترکیه، رکورد جدیدی از عدم موفقیت و شکست را ثبت کردند. چرا که با وجود اعزام بیش از یکصد ورزشکار به پاریس، حتی یک مدال طلا به دست نیامد و ترکیه نهایتاً با 3 مدال نقره و 5 مدال برنز کار را به پایان رساند.

از سال 1984 میلادی که در آن دوران هم در المپیک شهر لس آنجلس آمریکا، ورزشکاران ترکیه بسیار ضعیف عمل کرده بودند، حالا چهل سال سپری شده است. این کشور یک بار دیگر به همان سطح از ناتوانی و ناکامی بازگشت و بر رده 64 قرار گرفت.

روزنامه قرار چاپ آنکارا در عکس و تیتر صفحه نخست، در واکنش به ناکامی کاروان 101 نفره ترکیه در المپیک پاریس نوشته است: «شاد رفتیم و اندوهگین بازگشتیم».

روزنامه سوزجو چاپ آنکارا نیز نوشته است: «رتبه کشورهای منطقه در المپیک پاریس از این قرار است: ازبکستان 13، ایران 21، جمهوری آذربایجان 28، بحرین 31، قزاقستان 42، ولی ترکیه 64. واقعاً چنین نتیجه‌ای شایسته ما نیست». 

پروفسور متین شاهین رییس فدراسیون تکواندو در پاسخ به سوالات و انتقادات خبرنگاران گفت: این دنیای ورزش و رقابت است. یک روز طلا می‌گیرید و روز دیگر برنز. نباید از این مسائل تعجب کرد». 

علاوه بر شهروندان عادی، کاربران شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی، بسیاری از روزنامه نگاران، تحلیلگران سیاسی و رهبران احزاب نیز به این نتایج تلخ و ضعیف واکنش نشان داده و از دولت اردوغان انتقاد کرده‌اند. 

احمد داود اوغلو نخست وزیر و وزیر امور خارجه اسبق ترکیه و رهبر کنونی حزب آینده گفته است: «از حالا تا المپیک 2028 لس آنجلس فرصت داریم تا دلایل این ضعف و شکست بزرگ را ارزیابی کنیم، مقصرین را بشناسیم و خود را برای رقابت بعدی مهیا کنیم. این نتایج ضعیف برای ما غیرقابل قبول است. ترکیه یک کشور بزرگ و قدرتمند و عضو جی بیست است اما حالا در ورزش، گویی عضو جی شصت شده‌ایم! چرا باید تا این حد از گرجستان، ازبکستان و قزاقستان عقب بیفتیم؟ از پیروزی آنها هم خوشحالیم. اما آیا شایسته است ترکیه از آنها عقب بماند؟»

داود اوغلو بر این باور است که ترکیه، تحت حکمرانی و زمامداری حزب عدالت و توسعه و شخص اردوغان، در همه حوزه‌ها دچار پسرفت و عقبگرد شده و ورزش نیز از این قاعده مستثنی نیست.

از کودتا تا شکست بزرگ
در سال 1984 میلادی، کاروان ترکیه در المپیک لس آنجلس، نتایج بسیار ضعیفی به دست آورد و حتی یک مدال طلا کسب نکرد. چرا؟ به این دلیل که پس از کودتای ژنرال کنعان اورن در سال 1980 میلادی، به مدت چند سال، نه تنها ورزش بلکه همه حوزه های زندگی و حکمرانی در ترکیه قفل شده بود و امکان آماده‌سازی ورزشکاران و کسب نتایج درخشان وجود نداشت.

ولی بعدها اوضاع بهتر شد و به عنوان مثال ورزشکاران ترکیه در المپیک قبلی یعنی توکیو 2020 میلادی با 2 مدال طلا، 2 نقره و 9 برنز به خانه بازگشتند و کاری کردند که کشورشان بر رده بیستم جهان بایستد. اما حالا یک سقوط واقعی روی داده و ترکیه در بین 205 کشور در بازی‌های المپیک بر رده 64 ایستاده است. 

تحلیلگران سیاسی ترکیه می‌پرسند: چرا از اولین المپیک یعنی لندن 1908 به بعد، مجموعاً 41 مدال طلا، 27 نقره و 36 مدال برنز به دست آوردیم اما این بار، حتی یک طلا نگرفتیم؟ زمانی اهمیت این پرسش را بهتر درک می‌کنیم که به خاطر بیاوریم دولت اردوغان به عنوان دولتی برآمده از حزب عدالت و توسعه در معرض تندترین انتقادات قرار گرفته و مردم ترکیه می‌گویند؛ به خاطر سیاست‌های ناکارآمد دولت، بحران اقتصادی بی‌سابقه روی داده و این بحران همه عرصه‌ها را فراگرفته است.

2 مدال نقره و 1 مدال برنز کاروان ترکیه، دستاورد تیم بوکس زنان این کشور بود. ترکیه همچنین برای اولین بار در شاخه تیراندازی تیم تپانچه بادی 10 متر صاحب مدال نقره شد. 2 برنز دیگر نیز در تیراندازی با کمان به دست آمد، 2 برنز حاصل تیم کشتی بود، یک برنز دیگر در تکواندو زنان به دست آمد و تیم والیبال زنان ترکیه نیز که امید قهرمانی داشتند نهایتاً بر جایگاه چهارم ایستادند.

رسانه‌های ترکیه به طور گسترده بر روی تیم والیبال زنان مانور می‌دادند. چرا که اعضای این تیم برای اولین بار در تاریخ خود در المپیک به نیمه نهایی رسیدند. شبکه‌های تلویزیونی ترکیه با لقب «سلاطین تور» از زنان تیم والیبال یاد می‌کردند و توقع قهرمانی داشتند. اما آنان در نیمه نهایی به ایتالیا و در دیدار رده سوم به برزیل باختند.

وزیر چه می‌گوید؟
عثمان اشکین باک، وزیر ورزش و جوانان ترکیه، درباره عملکرد ورزشکاران کشورش در بازی‌های المپیک 2024 پاریس در جمع خبرنگاران گفت:«به عنوان جمهوری ترکیه بالاترین سطح امکانات را در اختیار فدراسیون‌های ورزشی خود قرار داده‌ایم. در طی مراحل آماده‌سازی، به تمام درخواست‌های فدراسیون‌ها از خود پاسخ دادیم. ما تا 2-3 برابر بودجه درخواستی آنها را دادیم و واقعاً پشتیبانی کردیم. این امکانات و فرصت‌هایی که ما فراهم می‌کنیم در بسیاری از کشورهای جهان وجود ندارد. با این وجود فدراسیون‌هایی که نتوانند از این فرصت‌ها به درستی و کارآمد استفاده کنند، باید پاسخگو باشند. البته نباید کل نتیجه را بر اساس تعداد مدال ارزیابی کرد. ولی در هر حال، فدراسیون‌ها باید پاسخگو باشند».

به عبارتی روشن، وزیر با انداختن تقصیر به گردن روسای فدراسیون‌ها، از صحنه گریخت.

انتقاد از کسب نتایج ضعیف تیم ترکیه در المپیک پاریس در حالی بیان شده که منتقدین، از رویکرد دولت انتقاد دارند. آنان می‌گویند، حزب حاکم نگاهی سیاسی و حزبی به مسائل ورزشی دارد.

به عنوان مثال دخالت مکرر بلال اردوغان در امور فدراسیون تیراندازی و همچنین حضور ورزشکاران نزدیک به دولت در برخی بانک‌ها و مسیرهای رانت دولتی و سپردن فدراسیون‌ها به مدیران غیرمرتبط از مسائلی است که باعث شده ورزش دچار انحطاط شود. 
انتهای پیام/